Autor: Marcin Niedźwiecki

Dolar amerykański znów silnie traci. Utrzymanie trendu dobrze wróży rynkom wschodzącym i hossie na rynku akcji.

Obecne poziomy indeksów amerykańskich są najwyższe w historii. Dow Jones w tym roku rósł o prawie 11%, notując serię coraz wyższych maksimów, podczas gdy Standars & Poors 500 zanotował wzrost o 9,4%, będąc zaledwie o krok od zanotowania rekordu. Mimo takiej sytuacji, spora część analityków uważa, że akcje amerykańskie są nadal niedowartościowane.

Jedną z przyczyn tak zwanych „wojen walutowych” jest polityka superniskich stóp procentowych i pompowanie taniego pieniądza w gospodarkę. Aktualnie nie oczekuje się, by ta polityka została zmieniona, co najmniej do momentu, gdy koniunktura na amerykańskim rynku pracy widocznie się nie poprawi. Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC) będzie obradować, by w środę podać kolejne decyzje w sprawie stóp procentowych w USA.

Frank szwajcarski (CHF) w relacji do koszyka głównych walut osiągnął na wczorajszej sesji lokalne minimum na poziomie 1,0735. Widoczne w ostatnim czasie odwrócenie tendencji na franku może być zwiastunem większego apetytu na ryzyko wśród inwestorów.

Akcje na giełdzie w Abu Dhabi na koniec poprzedniego tygodnia osiągnęły najwyższy poziom od ponad 18 miesięcy, tuż poniżej istotnego pułapu 2750 pkt. W mojej opinii głównym czynnikiem, który zachęcił inwestorów do zakupów, są bardzo dobre perspektywy sektora finansowego, w szczególności wyniki finansowe banków działających w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (ZEA).

Na początku roku 2013 inwestorzy na rynkach walutowych stanęli nad urwiskiem „klifu fiskalnego”, jednak Kongres USA wykazał wolę polityczną, by przeciwdziałać automatycznym podwyżkom podatku oraz odłożyć o dwa miesiące automatyczne cięcie dopłat z budżetu federalnego. Drugim istotnym elementem, który wpływał na nastroje rynkowe, był protokół z posiedzenia Rezerwy Federalnej.

Otwieramy kolejny tydzień 2013 roku, a oczy inwestorów w dużej mierze zwrócone są w stronę amerykańskiego rynku akcyjnego, głównie za sprawą rozpoczynającego się sezonu wyników finansowych.

Apetyt na ryzyko wśród inwestorów utrzymuje się na dość wysokim poziomie. Widać to szczególnie na parze EUR/USD, która jest uznawana za barometr nastrojów na rynkach globalnych. Kurs z łatwością przełamał kluczowy poziom 1,3200, który ostatnio obserwowaliśmy w maju tego roku. To dobry sygnał, ponieważ inwestorzy wolą kupować euro niż dolary amerykańskie, które uznawane są za „bezpieczną przystań”.

Nowy szef Partii Komunistycznej Xi Jinping zasygnalizował wsparcie dla koncepcji bardziej otwartej gospodarki Chin.

Wspólna waluta utrzymuje się w krótkoterminowym trendzie wzrostowym od połowy listopada, pokonując kolejne poziomy i kierując się w stronę w stronę wartości 1,3150 w stosunku do dolara amerykańskiego. Trend nie jest dynamiczny i zakres wahań staje się coraz mniejszy, co w mojej opinii może sugerować wytracenie impetu wzrostowego, tym bardziej, że rynek zbliżył się do poziomu 1,3150, gdzie już dwa razy w ostatnim czasie następowało odwrócenie tendencji. Z drugiej strony, koniec tygodnia będzie obfitował w bardzo ważne dane ekonomiczne, które mogą zwiększyć presję podażową na euro, bądź też sprawić, że trend wzrostowy będzie kontynuowany.