Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
Jedną z przyczyn tak zwanych „wojen walutowych” jest polityka superniskich stóp procentowych i pompowanie taniego pieniądza w gospodarkę. Aktualnie nie oczekuje się, by ta polityka została zmieniona, co najmniej do momentu, gdy koniunktura na amerykańskim rynku pracy widocznie się nie poprawi. Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC) będzie obradować, by w środę podać kolejne decyzje w sprawie stóp procentowych w USA.
Frank szwajcarski (CHF) w relacji do koszyka głównych walut osiągnął na wczorajszej sesji lokalne minimum na poziomie 1,0735. Widoczne w ostatnim czasie odwrócenie tendencji na franku może być zwiastunem większego apetytu na ryzyko wśród inwestorów.
Akcje na giełdzie w Abu Dhabi na koniec poprzedniego tygodnia osiągnęły najwyższy poziom od ponad 18 miesięcy, tuż poniżej istotnego pułapu 2750 pkt. W mojej opinii głównym czynnikiem, który zachęcił inwestorów do zakupów, są bardzo dobre perspektywy sektora finansowego, w szczególności wyniki finansowe banków działających w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (ZEA).
Na początku roku 2013 inwestorzy na rynkach walutowych stanęli nad urwiskiem „klifu fiskalnego”, jednak Kongres USA wykazał wolę polityczną, by przeciwdziałać automatycznym podwyżkom podatku oraz odłożyć o dwa miesiące automatyczne cięcie dopłat z budżetu federalnego. Drugim istotnym elementem, który wpływał na nastroje rynkowe, był protokół z posiedzenia Rezerwy Federalnej.
Otwieramy kolejny tydzień 2013 roku, a oczy inwestorów w dużej mierze zwrócone są w stronę amerykańskiego rynku akcyjnego, głównie za sprawą rozpoczynającego się sezonu wyników finansowych.
Apetyt na ryzyko wśród inwestorów utrzymuje się na dość wysokim poziomie. Widać to szczególnie na parze EUR/USD, która jest uznawana za barometr nastrojów na rynkach globalnych. Kurs z łatwością przełamał kluczowy poziom 1,3200, który ostatnio obserwowaliśmy w maju tego roku. To dobry sygnał, ponieważ inwestorzy wolą kupować euro niż dolary amerykańskie, które uznawane są za „bezpieczną przystań”.
Nowy szef Partii Komunistycznej Xi Jinping zasygnalizował wsparcie dla koncepcji bardziej otwartej gospodarki Chin.
Wspólna waluta utrzymuje się w krótkoterminowym trendzie wzrostowym od połowy listopada, pokonując kolejne poziomy i kierując się w stronę w stronę wartości 1,3150 w stosunku do dolara amerykańskiego. Trend nie jest dynamiczny i zakres wahań staje się coraz mniejszy, co w mojej opinii może sugerować wytracenie impetu wzrostowego, tym bardziej, że rynek zbliżył się do poziomu 1,3150, gdzie już dwa razy w ostatnim czasie następowało odwrócenie tendencji. Z drugiej strony, koniec tygodnia będzie obfitował w bardzo ważne dane ekonomiczne, które mogą zwiększyć presję podażową na euro, bądź też sprawić, że trend wzrostowy będzie kontynuowany.
Święto Dziękczynienia w Stanach Zjednoczonych otwiera co roku ruchliwy sezon zakupów.
Po wyborach prezydenckich wygranych przez Baracka Obamę wartość amerykańskich akcji spadła o 806 miliardów dolarów. Dało to największy spadek indeksów giełdowych w USA od równie pokaźnego spadku w maju tego roku. Kombinacja spadających wycen spółek oraz rosnących zysków podawanych w raportach kwartalnych sprawiło, że aktualnie jesteśmy świadkami najniżej wycenianego „rynkiem byka” od 1962 roku.
Japońska gospodarka uzależniona jest od eksportu. Ten traci na silnej walucie, co w efekcie zagraża wzrostowi gospodarczemu. W długim terminie jen nadal pozostaje silny, chociaż widać symptomy powolnego odwrotu.
Rentowność 2-letnich, niemieckich obligacji spadła poniżej zera pierwszy raz w przeciągu ostatnich dwóch miesięcy, a rentowność 10-letnich obligacji, noszących miano „Bund”, spadła do najniższego poziomu w ciągu czterech tygodni. Głównym czynnikiem, który wpływał na taki obrót sytuacji, jest przygotowanie się greckiego rządu do głosowania w sprawie przyjęcia kolejnych cięć budżetowych.
Rynek oczekiwał słabych wyników finansowych spółek amerykańskich, zaniżając prognozy zysków. Niestety niektóre raporty okazały się jeszcze gorsze niż oczekiwania, co dodatkowo spotęgowało zmienność cen akcji i kiepskie nastroje inwestorów. Prognozy były tworzone w stosunku do poprzedniego roku, co sprawia wrażenie, że gospodarka amerykańska rozwija się w słabszym tempie, patrząc przez pryzmat tamtejszych spółek.
Szef Rezerwy Federalnej USA (Fed) Ben Bernanke na weekendowej konferencji w Tokyo bronił programu luzowania ilościowego w polityce monetarnej (QE), którego celem jest pobudzenie koniunktury w Stanach Zjednoczonych. Nieprzychylne opinie wobec kolejnej odsłony QE wynikają z obaw o silne umocnienie innych walut wobec dolara amerykańskiego, ponieważ Fed zalewa rynki kolejną falą taniego pieniądza. Bernanke nie zgadza się z tą opinią. Twierdzi, że inne państwa powinny pozwolić mechanizmom rynkowym na określenie kursów wymiany walut w stosunku do dolara.
Operator indyjskiej giełdy zwrócił się z prośbą do regulatora tamtejszego rynku finansowego o zawężenie zakresu wahań niektórych cen akcji. Prośba była podyktowana tym, że kilka błędnych zleceń spowodowało rekordowy spadek indeksu S&P CNX Nifty w bardzo krótkim odstępie czasu.
Inwestorzy rozpoczęli nowy kwartał w dobrych nastrojach, mimo iż statystycznie październik nie należy do wzrostowych miesięcy na giełdzie.
Październik na rynkach finansowych rozpocznie się od kilku istotnych danych płynących z amerykańskiej gospodarki. Dziś poznamy indeks ISM, czyli amerykański odpowiednik danych PMI dotyczących aktywności gospodarczej w przemyśle, a szef Rezerwy Federalnej USA (Fed) Ben Bernanke wystąpi podczas konferencji w Indianapolis.
Środki, jakie zostaną zebrane, by w kluczowych momentach ratować rentowności obligacji krajów peryferyjnych w Europejskim Mechanizmie Stabilności (ESM), mogą działać podobnie, jak poprzedni fundusz ratunkowy EFSF. Instrument, jaki został wykorzystany w tym drugim przypadku, może wzmocnić siłę ESM przez udział sektora prywatnego. Oczekuje się, że nowy fundusz ratunkowy zacznie funkcjonować od 8 października, a jego wielkość określona została wstępnie na kwotę 500 miliardów euro. Jeśli zostanie użyty mechanizm dźwigni, jak w przypadku jego poprzednika, szacuje się, że siła funduszu może wzrosnąć do 2 bilionów euro.
Główne amerykańskie i europejskie indeksy kończyły wczorajsze sesje na niewielkich plusach. Jest to wynik nadal małych wolumenów transakcyjnych na największych parkietach obrotu akcjami. Przyczyną bardzo wąskiego trendu bocznego odpowiadają przede wszystkim oczekiwania inwestorów w sprawie kolejnych wydarzeń ekonomicznych.
Niemiecki Trybunał Konstytucyjny zadecyduje w środę o zgodności nowego funduszu ratunkowego z konstytucją. Europejski Mechanizm Stabilizacyjny (ESM) jest głównym narzędziem, z którym powiązany został plan nielimitowanego skupu obligacji krajów Strefy euro przez Europejski Bank Centralny (EBC). Fundusz warty 500 miliardów euro zostanie poddany weryfikacji przez Niemcy, a to może podważyć ostatnie działania EBC, by ustabilizować rynek długu w Europie.
Mimo, iż teoretycznie okres wakacyjny się zakończył, na rynkach akcyjnych obroty pozostają niewielkie, a zmienność cen jest bardzo mała. Trend boczny, który kreuje się od kilku tygodni na głównych światowych indeksach, takich jak amerykański S&P 500 lub niemiecki DAX, sugeruje, że inwestorzy wyczekują istotnych danych i decyzji, jakie zapadną w tym oraz przyszłym tygodniu.
Wczoraj Mario Draghi uzależnił skup obligacji krajów ze strefy euro przez Europejski Bank Centralny (EBC) od Europejskiego Mechanizmu Stabilności (ESM), dzięki czemu udało mi się ograniczyć znaczenie sprzeciwu Bundesbanku wobec tej operacji. Dodatkowo, integrując warunki planu ESM/EFSF i bardzo potrzebnego programu zakupu obligacji, Draghi „odbił piłkę” z powrotem do rządów krajowych.
Sektor przemysłowy w Chinach spowalnia, głównie z powodu kurczących się zamówień. Dwa niezależne źródła potwierdziły tę tendencję, która trwa w drugiej co do wielkości gospodarce świata. Dane PMI, obrazujące aktywność gospodarczą, wskazują, że jest to „miękkie lądowanie”, chociaż perspektywy w trzecim kwartale nie napawają optymizmem.
Po mocnych wzrostach i dużej zmienności w poprzednim tygodniu sytuacja na światowych parkietach ulega zmianie. Indeksy, takie jak amerykański S&P 500 czy niemiecki Dax, ustanawiają nowe lokalne szczyty, ale skala obrotów pozostawia wiele do życzenia.
Większość europejskich rynków akcyjnych rosła dziś po informacjach płynących z Grecji. Porozumienie kredytodawców oraz greckiego rządu powinno wspierać wzrost gospodarczy dzięki wspólnej, wzmocnionej polityce fiskalnej, co dało pozytywny impuls na sesji na europejskich parkietach, otwierającej kolejny tydzień na rynkach finansowych. Taki obrót spraw przełożył się na azjatyckie rynki akcji, które rosły nawet o 1,5% na zakończonej już sesji, a także na wycenę kontraktów terminowych na giełdach amerykańskich, co sygnalizuje pozytywne otwarcie sesji w USA.
Rynki znajdują się niedaleko lokalnych maksimów. Wypłaszczenie trendu z jednej strony jest naturalną reakcją na zeszłotygodniowe wzrosty, z drugiej zaś rynek oczekuje w niepewności, jakie decyzje zapadną na dzisiejszym posiedzeniu Europejskiego Banku Centralnego. Ten tydzień stanął pod znakiem działań banków centralnych, chociaż wczorajsze posiedzenie amerykańskiego Federalnego Komitetu Otwartego Rynku (FOMC) nie przyniosło przełomu.
Słabszy wzrost gospodarczy w USA może powodować utrzymanie się stopy bezrobocia w okolicach 8%. Niestety mniej prawdopodobne staje się założenie o impulsie, który pchnąłby gospodarkę Stanów Zjednoczonych na tory szybkiego ożywienia w końcówce 2012 roku. Spowolnienie z 2% do 1,5% w drugim kwartale oddala perspektywę zdecydowanej poprawy koniunktury. Taka sytuacja wynika głównie z faktu zmniejszenia się popytu konsumenckiego oraz wydatków w sferze inwestycji biznesowych.
Niepewność, jaka panowała w związku z sytuacją w Europie oraz z kiepskimi danymi z amerykańskiej gospodarki, sprawiła, że rynki akcyjne poruszały się ostatnio w lokalnym trendzie bocznym.
Po udanej końcówce minionego tygodnia, mimo niejednoznacznych odczytów makroekonomicznych z gospodarki USA, dobre nastroje sprzyjają inwestorom. Już od zeszłego tygodnia na rynku krążą plotki, że inwestorzy przechodzą z „bezpiecznych” obligacji rządowych do bardziej ryzykownych aktywów, czyli surowców i akcji.
Upływający tydzień nie przyniósł wielu istotnych rozstrzygnięć, zarówno na scenie politycznej, jak i makroekonomicznej. Tak jak rynek się spodziewał, na spotkaniu ministrów finansów Unii Europejskiej zatwierdzona została pierwsza transza z całego pakietu pomocy dla Hiszpanii o wartości 100 mld euro oraz mniej spodziewane wydłużenie czasu na redukcję nadmiernego zadłużenia do 2014 roku.