Autor: Adam Glapiński

W poprzednim felietonie wskazywałem, że – wbrew obiegowym opiniom – nieruchomości nie zawsze są bezpieczną formą lokowania oszczędności. Na nieruchomościach można zyskiwać, ale można też stracić. Warto się zatem zastanowić, czy państwo także może zyskiwać lub tracić, angażując się we wspieranie rynku nieruchomości?

Potocznie kolportowane w ostatnim czasie w mediach jest stwierdzenie, że na nieruchomościach nie można stracić. To chwytliwe hasło, szczególnie w okresie niskich stóp procentowych w światowej gospodarce, kiedy różne formy inwestowania oferują względnie niewielkie, a w wielu przypadkach (tj. po uwzględnieniu inflacji) realnie ujemne stopy zwrotu.

Publikowane przez GUS wskaźniki ufności konsumenckiej notują obecnie historyczne maksima. Jeszcze nigdy w historii tego badania, czyli od połowy lat 90. ubiegłego wieku, Polacy tak dobrze nie oceniali sytuacji ekonomicznej – tak swojej, jak i kraju. Z czego może to wynikać?