Autor: Ignacy Morawski

Dziś o 11.00 wstępne dane o inflacji w strefie euro, który mogą mieć duży wpływ na decyzje EBC i kurs eurodolara. Oczekiwania są na poziomie 0,9 proc., ale po negatywnej niespodziance w Niemczech (patrz niżej) nie można wykluczyć również takiej niespodzianki w całej strefie. Od 14.30 do 16 kilka publikacji w USA – najpierw indeks cen wydatków konsumpcyjnych, który jest uważnie śledzony przez Fed, oraz dane o dochodach i wydatkach konsumpcyjnych, później indeks Chicago PMI, a na koniec indeks nastrojów konsumentów Uniwersytetu Michigan. Rynek może poszukiwać informacji, które dadzą wsparcie dla widocznego od wczoraj ruchu eurodolara w dół.

Dziś GUS poda wstępne dane o PKB za 2013 r., które mają tylko te znaczenie, że pozwalają w pewnym przybliżeniu określić dynamikę PKB w ostatnim kwartale roku. Konsensus wynosi 1,5 proc., co oznaczałoby dynamikę PKB w czwartym kwartale na poziomie 2,5 lub nieznacznie więcej. Ale odczyt na poziomie 1,4 proc. nie powinien wywołać żadnych obaw, gdy oznaczałby, że wzrost w ostatnim kwartale wyniósł niewiele poniżej 2,5 proc. Jak pokazał zeszły rok, kiedy wstępne dane zostały później gwałtownie zrewidowane, do dzisiejszej publikacji nie trzeba przywiązywać wielkiego znaczenia – jest ona ważna, ale nie ma potencjału by wpłynąć na rynek.

Dziś wieczorem decyzja Fed. Dwa pytanie są naturalnie kluczowe: Co zrobi Fed? Jak zareaguje rynek? Co do decyzji, powszechnie oczekuje się ograniczenia skupu aktywów o 10 mld dolarów, do 65 mld miesięcznie. Ważny będzie komunikat, a szczególnie, czy Fed w jakiś sposób zmieni warunki determinujące utrzymanie zerowych stóp procentowych – jednym z tych warunków było utrzymywanie się stopy bezrobocia powyżej 6,5 proc., jednak gdy stopa bezrobocia spadła do 6,7 proc., cel ten wydaje się zbyt wysoki.

Dziś dane o bezrobociu i sprzedaży detalicznej w Polsce, przy czym dla rynku istotne są te drugie. Rozstrzał prognoz jest bardzo duży – od niecałych 5 proc. do ponad 10 proc., z medianą na poziomie 7 proc. 

Ciepła zima i przyspieszający wzrost gospodarczy obniżyły bezrobocie najmocniej od ponad pięciu lat – można szacować na podstawie wstępnych danych ministerstwa pracy.

Polski PKB wzrósł w drugim kwartale o 0,8 proc. – pokazują wstępne dane. Nawet jeżeli to ożywienie będzie należało do powolnych, to w przeciągu roku dynamika PKB powinna przekroczyć 3 proc.

Inflacja zbliża się do zera. W maju wyniosła tylko 0,5 proc., latem może być nieznacznie niższa, a do końca roku raczej nie przekroczy 1 proc. Czy bank centralny oprze się pokusie silniejszego cięcia stóp?

Inflacja w maju wyniosła 0,5 proc. rok do roku i -0,1 proc. miesiąc do miesiąca, czyli lekko poniżej mojej prognozy na poziomie odpowiednio 0,6 i 0 proc. (która i tak była poniżej konsensusu). Głównym powodem spadku inflacji w stosunku do kwietnia (kiedy wyniosła 0,8 proc. rdr i 0,4 proc. mdm) były obniżki cen paliw oraz walka cenowa na rynku telekomunikacyjnym.

Inflacja w kwietniu wyniosła 0,8 proc., wobec 1 proc. w marcu (konsensus: 0,7 proc., moja prognoza: 0,6 proc.). Jest zatem na najniższym poziomie od czerwca 2006 r. Mimo to dzisiejsze dane uznałbym za nieco zaskakujące. Nie główny odczyt  jest największą niespodzianką, ale jego struktura.  Można było brać pod uwagę możliwość wyższej inflacji w wyniku cen warzyw, a tymczasem zaskoczyła inflacja bazowa.

RPP obniżyła stopy procentowe o 25 pb, zgodnie z moimi oczekiwaniami. Decyzja wynika z faktu, że w ostatnim miesiącu pojawiło się kilka informacji, które wskazują na dalsze obniżenie presji inflacyjnej.

RPP pozostawiła stopy procentowe bez zmian, zgodnie z oczekiwaniami. Widać, że Rada jest w okresie rozpoznawania, na ile dokonane dotychczas obniżki stóp o 125 pkt wpłyną na podniesienie ścieżki inflacji w średnim okresie. Z komunikatu i wypowiedzi prezesa Marka Belki nie można wyciągnąć żadnych konkretnych wniosków co do dalszych decyzji RPP.

Produkcja przemysłowa była w lutym o 2,1 proc. niższa niż przed rokiem, wobec mojej prognozy spadku o 3 proc. Różnica nie jest na tyle istotna, by można z niej było wyciągnąć jakieś nowe wnioski na temat sytuacji gospodarczej. Tym bardziej, że dane są w dość nieoczekiwany sposób zaburzone przez czynniki sezonowe – teoretycznie dane oczyszczone z nich powinny być lepsze, a tymczasem są gorsze (-2,4 proc.).

Produkcja przemysłowa wzrosła o 0,3 proc. rok do roku, co jest wynikiem zaskakującym dobrym, gdyż oczekiwania moje i rynku kształtowały się w granicach -3 proc.  Źródła niespodzianki są dwa. Po pierwsze, grudniowy spadek o 10,6 proc. był ewidentnie wydarzeniem jednorazowym, związanym z silniejszymi niż zwykle czynnikami przejściowymi.