Autor: Damian Rosiński

Wzrost apetytu na ryzyko, dzięki któremu polska giełda zanotowała największy skok indeksów od wielu miesięcy, a obligacje wzrosły do poziomów nieobserwowanych od wiosny, nie przełożył się, póki co, na wzmocnienie złotego. Zakładamy, że potencjał ten może ujawnić się wraz z ogłoszeniem przez Radę Polityki Pieniężnej, że nie zamierza wracać do cyklu obniżek stóp, a najpóźniej wraz z publikacją pierwszych danych z Chin w przyszłym tygodniu. Zaskoczą one pozywanie, co zmniejszy obawy o kondycję gospodarki Państwa Środka.

Perspektywy dla rynków wschodzących w krótkim terminie uległy poprawie wobec oddalenia wizji podwyżki stóp procentowych w USA po słabym odczycie danych z rynku pracy. W dłuższym horyzoncie istotne jest czy spadek tempa kreacji nowych etatów nie przekształci się w trwale wolniejsze tempo wzrostu gospodarczego w Stanach Zjednoczonych. Byłby to bardzo negatywny scenariusz w biorąc pod uwagę wyczerpanie możliwości wsparcia koniunktury działaniami banku centralnego.

Choć może się to wydawać pewnego rodzaju paradoksem, bowiem powszechnie przyjmuje się, że zacieśnienie polityki pieniężnej to negatywny sygnał dla rynków, wszyscy gracze liczący na uspokojenie sytuacji powinni kibicować dobrym wynikom amerykańskiej gospodarki, która podwyżkę stóp przybliży. Niepewność wywołana brakiem jasnej ścieżki zmian oprocentowania, a jeszcze bardziej rozdźwięk między tym, co wycenia rynek (zacieśnienie dopiero w 2016 r.), a co mówią przedstawiciele Fed, wpływają niekorzystnie na ceny aktywów i warunki prowadzenia firm.

Nawrót deflacji w strefie euro wzmaga oczekiwania na rozszerzenie programu skupu obligacji w Europie utrzymując presję na osłabienie walutę. Z kolei pogłębienie spadku cen w Polsce oraz kolejny słaby odczyt indeksu PMI dla przemysłu są negatywnymi czynnikami dla złotego. Nawet wizja wzmożonej podaży euro z EBC nie daje wsparcia polskiej walucie. W IV kw., wraz z ustąpieniem czynnika ryzyka politycznego, złoty odzyska siły.

Rozdźwięk perspektyw polityki pieniężnej w strefie euro i USA znów się powiększa. Deflacja w Europie przybliża scenariusz rozszerzenia programu QE, podczas gdy dobre wyniki amerykańskiej gospodarki podwyżkę stóp procentowych w tym roku. W długim terminie powinno to sprzyjać utrzymywaniu presji na umocnienie dolara i spadek wartości wspólnej waluty.

Prezes Fed J. Yellen podtrzymała opinię, że podwyżka stóp procentowych powinna nastąpił w tym roku, z zastrzeżeniem, że nic niepokojącego nie wydarzy się w gospodarce. Dolar zyskał nieco w reakcji na tę wypowiedź, lecz rynkowe stopy procentowe ani drgnęły. Rynki w dalszym ciągu nie w pełni dyskontują wzrost stóp do grudnia. Zanim ponownie zacznie się umacniać, amerykańska waluta wcześniej straci jeszcze odczuwalnie w relacji do euro. W centrum uwagi dziś finalny odczyt PKB z II kw. z USA.

Ton wypowiedzi M. Draghiego podczas kwartalnego sprawozdania przed Komisją PE był neutralny, prezes EBC starał się tonować nastroje i nie pogłębiać obaw. Siłą rzeczy nie brzmiał więc szczególnie gołębio. Euro odzyskało część strat, choć można zakładać, że ostatnią wyprzedażą rynek zdyskontował więcej – realną wizję rozszerzenia QE. Jest potencjał do odbicia eurodolara. Złoty słaby i do końca miesiąca nie odzyska sił.

Przed przemówieniem M. Draghiego euro jest dalej wyprzedawane, a wczoraj słabość dotknęła również złotego. Rynek zdyskontował mocno gołębi przekaz ze strony prezesa EBC co czyni ryzyko przereagowania wysokim. Możliwe odbicie EUR/USD w drugiej części sesji i do końca tygodnia. Rano odczyty indeksów PMI z Europy. Odczyt z Chin najniżej w historii badania.

Zaskoczenia nie było. Paraliż decyzyjny amerykańskiego banku centralnego trwa. Fed przestraszył się spowolnienia w Chinach i korekty na giełdach i po raz kolejny wstrzymał się z decyzją o rozpoczęciu procesu normalizacji polityki pieniężnej. Rynek mocno obniżył oczekiwania, co do wysokości stóp w USA w średnim terminie. Mogą one nie wzrosnąć przed końcem roku, a sygnały z pogorszenia perspektyw gospodarki mogą odsunąć je nawet na rok 2017.

Złoty mocniejszy pomimo wzrostów na eurodolarze. Ma duże szanse dalej się umacniać. Bank Anglii ignoruje obawy o koniunkturę w Chinach i trzyma się stanowiska, że wkrótce trzeba będzie zacząć podnosić stopy procentowe. Pozytywny sygnał dla rynków wschodzących. Dziś na uwagę zasługują dwa odczyty z USA (sierpniowe PPI i wstępny odczyt wskaźnika nastrojów konsumentów Uniwersytetu Michigan za wrzesień).

Złoty nie zdołał utrzymać zysków, które pojawiły się podczas europejskiego handlu w środę. EUR/PLN wciąż ma problemy z trwałym złamaniem 4,2150, a dopiero przebicie 4,20 da podstawy, by oczekiwać silniejszych spadków. Dziś na takie przełamanie nie ma co liczyć. W przeddzień decyzji w sprawie polityki pieniężnej w wielkiej Brytanii słabe doniesienia z gospodarki. Bank Anglii nie będzie więc specjalnie jastrzębi. Rośnie inflacja w Chinach, co jest dobrym sygnałem dla emerging markets.

Pozytywne nastroje, które zapanowały na parkietach w Azji będą sprzyjać poprawie pozycji złotego wobec najważniejszych walut. EUR/PLN może spróbować przebić się poniżej obszaru 4,20-4,21. Dopiero złamanie psychologicznej bariery da szansę na bardziej odczuwalne umocnienie. W długim terminie pozycja rodzimej waluty jest zagrożona przez gwałtowny wzrost wydatków z budżetu państwa.

M. Draghi wie, że poprzez mechanizm słabszej waluty europejska gospodarka weszła na ścieżkę ożywienia, więc zrobi wszystko, by nie pozwolić na jej nadmierne umocnienie. Wczoraj po raz kolejny skutecznie wpłynął na zachowania inwestorów. Czy na długo wystarczy tego paliwa? W sytuacji nawrotu strachu na rynkach euro mimo wszystko będzie zyskiwać. Złoty wciąż niepokojąco słaby. Brakuje mu wewnętrznej siły, a im bliżej wyborów, tym mniejsze szanse na poważniejsze wzmocnienie.

NBP zamierza dalej utrzymywać stabilne stopy procentowe i nie widzie powodów do zmiany prognoz makro. Złoty stabilny. W oczekiwaniu na posiedzenie EBC straciło euro. Czy M. Draghi zdoła podtrzymać tę tendencję?

Ponowny silny wzrost awersji do ryzyka po nie najlepszych odczytach indeksów PMI/ISM ze świata. W Polsce największy spadek wskaźnika od 10 lat. Złoty utrzymuje niską wartość. Próba testu ostatnich maksimów na EUR/PLN. Po dwóch miesiącach przerwy dziś kończy się posiedzenie RPP. Ważna ocena perspektyw rozwoju gospodarki, złotego i polityki pieniężnej.

Po panicznej wyprzedaży akcji na początku tygodnia, jego końcówka, zgodnie z założeniami, przynosi uspokojenie nastrojów. Nie jest to jednak (jeszcze) powrót do trendów obserwowanych przed niedawnymi zawirowaniami. Napięcie i obawy mogą się utrzymywać jeszcze przez najbliższe kilka tygodni, a dopiero ostatnie miesiące roku przyniosą trwałą poprawę sytuacji. Wówczas też żwawiej zyskiwać powinien złoty.

Przedstawiciele Europejskiego Banku Centralnego świadomi, że ostatnie wydarzenia na rynkach finansowych mogą odsunąć decyzję o podwyżce stóp procentowych w USA, a co za tym idzie dłużej umacniać euro, interweniują słownie przeciwko aprecjacji europejskiej waluty. Spekuluje się na temat wydłużenia programu łagodzenia ilościowego poza wrzesień 2016 r. Euro dzięki temu nieco straciło blasku, lecz wrześniowe posiedzenie Fed, przy braku podwyżki stóp, obniżonych prognozach i łagodnym toni wypowiedzi, ponownie zwiększy atrakcyjność wspólnej waluty.

Paniczna wyprzedaż na giełdach w Chinach i USA została opanowana, jednak spadki cen nadal dominują. Mająca ustabilizować rynki i wesprzeć gospodarkę obniżka stóp procentowych w Chinach pozytywnie odbiła się jedynie na wycenach akcji w Europie. Do końca tygodnia indeksy odbiją. W rejonie 1,15 będzie oscylował eurodolar, a złoty odrobi część strat do euro, utrzyma zyski w relacji do dolara.

Choć spadki cen akcji na giełdzie w Chinach się pogłębiły, pojawiają się sygnały, że po Czarnym Poniedziałku na światowych rynkach finansowych nastąpi odbicie notowań aktywów. Do końca tygodnia nastroje będą się poprawiać. Kupujący przecenione akcji liczyć będą na pozytywne sygnały z sympozjum bankierów centralnych w Jackson Hole.

Spokojnie, to tylko korekta. Czy ta sentencja okaże się prawdziwa? Zakładamy względnie pozytywną końcówkę sesji na giełdach w Europie i USA w poniedziałek. W dłuższym horyzoncie powodem do obniżenia poziomu strachu może stać się wrześniowe posiedzenie Fed, który w obecnej sytuacji najpewniej po raz kolejny odsunie termin podwyżki stóp. Nadal zakładamy, że w horyzoncie końca roku złoty odzyska większość strat z lata.

Fatalny odczyt indeksu PMI dla przemysłu Chin oraz nagła dymisja premiera Grecji A. Ciprasa psują nastroje na rynkach. Zyskuje euro i najbezpieczniejsze obligacje. Eurodolar na 2-miesiecznych maksimach, może dalej rosnąć. Zloty stabilny, traci do euro, zyskuje do dolara. Coraz mniejsze szanse na podwyżkę stóp procentowych w USA we wrześniu.

W minutes z lipcowego posiedzenia Fed trudno odnaleźć zapisy sugerujące podwyżkę stop procentowych we wrześniu. Publikacja danych o inflacji także nie dostarcza argumentu za podwyżką. Finalnie dolar zostaje osłabiony, a perspektywa monetarnego zacieśnienia w USA odsuwa się na końcówkę roku.

Wydarzeniem dnia jest dziś publikacja ultra ważnych w kontekście decyzji Fed w sprawie stóp procentowych danych o inflacji CPI z USA. Opublikowany wczoraj, podobny raport z Wielkiej Brytanii zaskoczył wyższym odczytem, szczególnie wskaźników z wyłączeniem wrażliwych kategorii. Czy w Stanach Zjednoczonych będzie podobnie? Jest to bardzo prawdopodobne. Wieczorem ponadto minutki Fed. Dolar na przestrzeni sesji będzie zyska na wartości. Złoty może stracić.

Kolejne doniesienia z USA nie dają podstawy, by sądzić, że podwyżki stóp w USA zostaną oddalone. Dziś ważne odczyty z rynku domów, jutro CPI i minutes Fed. Powinny wesprzeć notowania dolara. Złoty mocny, może dziś lekko stracić. W perspektywie końca miesiąca będzie mocniejszy.