Autor: Wojciech Warski

Konwent BCC, który ponownie zajmował się problemami wspierania polskich przedsiębiorców za granicą ocenia, że ewolucja modelu działań pro-eksportowych rządu polskiego i konkretne przedsięwzięcia realizowane w 2012 roku zasługują na pozytywną ocenę ogólną, ale są daleko niewystarczające dla uzyskania jakościowej zmiany i skokowych wzrostów w wartościach polskiego eksportu. Oceniając pozytywnie kreowanie sieci Centrami Obsługi Inwestora i Eksportera i negatywnie model operowania placówek WPHI, Konwent BCC domaga się od władz państwowych określenia spójnego pomysłu na mechanizm wsparcia operacyjnego przedsiębiorców w konkretnych, zagranicznych operacjach handlowych i inwestycyjnych.

Negatywne stanowisko Ministerstwa Finansów wobec tzw. III pakietu deregulacyjnego przygotowanego w Ministerstwie Gospodarki nie jest zaskoczeniem. Od lat resort finansów jawi się jako bardzo konserwatywny strażnik kasy państwowej, co w kryzysie miałoby sporo zalet, ale dla nowoczesnej i dynamicznej gospodarki w normalnych warunkach może być zabójcze.

Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył do Trybunału Konstytucyjnego nowelizację ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wniosek dotyczy przepisów, które wprowadziły w 2012 roku kwotową waloryzację emerytur i rent. Zdaniem BCC, jeżeli sędziowie TK uznają nowelizację za niezgodną z konstytucją konieczne będzie wypłacenie wyrównania, które może budżet słono kosztować.

Z końcem roku znika ustawa antykryzysowa, a wraz z nią pozytywne zmiany m.in. w prawie pracy, które znów powróci do swojego sztywnego gorsetu. Logicznym wydaje się pytanie – dlaczego? Pozytywne doświadczenia powinny prowadzić do wprowadzenia dalszych uelastycznień i głębszych zmian w prawie pracy. Zdaniem BCC należy przebudowywać je tak, by choć w części odpowiadało potrzebom współczesnych relacji pracownik-pracodawca.

Dotychczasowe działania deregulacyjne rządu były zauważalne, ale generalnie mało skuteczne. W efekcie, w ciągu ostatnich lat pozycja Polski w rankingu „Doing Business” spadła o kilka miejsc, lokując nas m.in. wśród zacofanych krajów afrykańskich. Zarzuty nie dotyczą bynajmniej pojedynczych czynności, takich jak nagłośnione problemy „jednego okienka”, lecz braku postępu w zmienianiu stałego środowiska funkcjonowania polskiego przedsiębiorcy, które od czasu słynnej ustawy min. Wilczka jest systematycznie komplikowane i przeregulowywane.