Hiszpański Sąd Krajowy odrzuca apelację banków w sprawie zawieszenia płatności podatku bankowego
Jednak w trzech postanowieniach, do których dotarła gazeta El Economista, Sąd odmówił zawieszenia zapłaty kontrowersyjnej daniny i skierowania sprawy do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, czego domagano się we wnioskach.
Hiszpania zatwierdziła w grudniu 2022 roku tymczasową opłatę w wysokości 4,8 proc. od wyniku odsetkowego banków i prowizji netto powyżej progu 800 mln euro, w ramach działań mających na celu obniżenie kosztów życia obywateli w obliczu wysokiej inflacji.
Sektor bankowy w tym kraju sprzeciwiał się od początku temu obciążeniu.
Czytaj także: Jak rząd i banki pomagają kredytobiorcom w Hiszpanii?
Hiszpańskie banki protestują ws. opłaty tymczasowej
Skargi banków dotyczyły ministerialnego rozporządzenia, w którym zatwierdzono modele naliczania podatku. Spółki zapłaciły już szacunkową pierwszą połowę na początku lutego 2023 roku, a między 1 a 20 września mają czas na wpłatę drugiej części.
W pierwszej zaliczce banki wpłaciły 637,1 mln euro. Ministerstwo Skarbu zapowiedziało już, że spodziewa się nieco wyższej kwoty drugiej wpłaty od pierwszej, ze względu na wzrost przychodów spółek w ciągu roku.
Banki domagały się anulowania płatności, argumentując, że jest to nielegalna pomoc dla państwa, z której dodatkowo korzystają też inne podmioty i sektory, które nie muszą jej wypłacać i dlatego uważają ją za dyskryminującą formę.
W skardze zwracano również uwagę, że wpływa to na konkurencję, ponieważ inne instytucje finansowe spoza Hiszpanii nie są obciążone tym podatkiem.
Czytaj także: W każdej hiszpańskiej gminie zapewniony dostęp do gotówki?
Stanowisko Hiszpańskiego Sądu Krajowego wobec skargi banków
Sąd wykluczył jednak zapobiegawcze zawieszenie rozporządzenia argumentując, że wnoszący odwołanie nie odnieśli się do szkód, jakie by powstały, gdyby nie wyrażono zgody na zawieszenie.
Argumenty, których używały banki, aby wstrzymać podatek, były z kolei zdaniem sądu całkowicie niezwiązane z rozporządzeniem ministra, które kwestionowano.
Sąd Krajowy nie ma też kompetencji do stwierdzania nieważności przepisów z mocą ustawy.
Według El Economista – Sąd uzasadniał, że w razie uznania podatku za niezgodny z prawem banki będą mogły odzyskać zapłaconą kwotę wraz z odsetkami, natomiast zawieszenie płatności byłoby nielegalne i powodowałoby poważną szkodę w interesie powszechnym, uniemożliwiając pobór podatku i pozostawiając niespełniony przepis prawa.
Sąd Krajowy odmówił skierowania do TSUE kwestii niezgodności z Konstytucją, uznając, że przedmiotem kontroli nie jest ustawa sama w sobie, ale raczej akt administracyjny.
Zdaniem sędziów technika wykorzystania aktu administracyjnego, jakim jest rozporządzenie ministerialne, do ukierunkowania procesu, tj. zwalczania normy z mocą prawa, nie jest zastosowaniem naturalnym i zgodnym z zasadą dobrej wiary.
Hiszpańskim bankom przysługuje apelacja na postanowienie Sądu Krajowego do Sądu Najwyższego. Kolejnym sposobem, w jaki banki starają się unieważnić podatek jest postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym.