Komisja Nadzoru Finansowego podjęła decyzję ws. czterech banków spółdzielczych
Komisja jednogłośnie zezwoliła na połączenie:
Banku Spółdzielczego w Raciążu (bank przejmujący) z Bankiem Spółdzielczym w Bieżuniu (bank przejmowany);
Banku Spółdzielczego w Białobrzegach (bank przejmujący) z Bankiem Spółdzielczym w Głowaczowie (bank przejmowany).
Połączenie odbywa się za zgodą wszystkich banków wyrażoną w uchwałach podjętych przez ich organy statutowe.
Bank Spółdzielczy w Raciążu
3 maja 1929 roku we wsi Krajkowo położonej 8 km od Raciąża powstała Kasa Stefczyka, założona przez grupę osadników, przybyłych z ziemi łowickiej, która dała początek Bankowi Spółdzielczemu w Raciążu. Kasa zrzeszała około 300 osób. Źródłem kredytów były oszczędności gromadzone przez mieszkańców oraz pożyczka z Banku Państwowego. Pierwszym Prezesem został Wacław Łaski – właściciel dóbr wsi Sierakowo. II wojna światowa przerwała działalność Kasy Stefczyka. Niemcy przeprowadzili likwidację spółdzielni konfiskując prawie wszystkie akta i sprzęt.
Po wojnie, 25 września 1945 roku w szkole w Krajkowie odbyło się zebranie, na którym reaktywowano Kasę Stefczyka. Uczestniczyło w nim 12 osób oraz przedstawiciele Związku Rewizyjnego Spółdzielni Rzeczypospolitej Polskiej i Centralnej Kasy Spółek Rolniczych w Warszawie.
W 1950 roku przeniesiono siedzibę Kasy do miasta Raciąż. W roku tym w wyniku połączenia Kas w Krajkowie i Koziebrodach powstała instytucja pod nazwą „Gminna Kasa Spółdzielcza w Raciążu”.
Walne Zebranie 27 lutego 1973 roku zmieniło nazwę spółdzielni na Bank Spółdzielczy w Raciążu.
Obradujące w roku jubileuszu 60-lecia Banku Spółdzielczego w Raciążu (1989) Zebranie Przedstawicieli uchwaliło m.in. nowy statut, który określał, że Bank działa na obszarze całego kraju, otwiera i prowadzi rachunki bankowe, gromadzi lokaty i wkłady oszczędnościowe, udziela kredytów, prowadzi obsługę kasowo-rozliczeniową instytucji, w tym obsługę budżetów gminnych oraz jednostek i zakładów budżetowych.
Władze Banku:
Piotr Janusz Pniewski, Prezes Zarządu;
Piotr Rajkowski, Zastępca Prezesa;
Mirosław Jabłonowski, Zastępca Prezesa.
Bank Spółdzielczy w Bieżuniu
Walne Zgromadzenie Organizacyjne Kasy Stefczyka – spółdzielni z odpowiedzialnością ograniczona w Bieżuniu odbyło się 25 kwietnia 1948 roku. Uczestniczyło w nim 28 osób. Wybrano 6-osobową radę nadzorczą, której przewodniczył Ignacy Kołodziejski.
W czerwcu 1950 roku na walnym Zgromadzeniu zmieniono nazwę na Gminną Kasę Spółdzielczą i rozszerzono teren działania do gminy Bieżun i Stawiszyn. W 1956 roku, po reorganizacji administracji terenowej, zmieniono nazwę na Kasa Spółdzielcza w Bieżuniu, która swoim terenem działania objęła: Bieżuń, Lutocin, Seroki, Chrapoń, Ługi, Sławęcin i Stawiszyn. W maju 1973 roku zebranie przedstawicieli Kasy Spółdzielczej w Bieżuniu wprowadziło zmiany w statucie polegające na zmianie nazwy na Bank Spółdzielczy w Bieżuniu ustalając teren działania na gminy Bieżuń i Lutocin.
Po wejściu w życie ustawy z 24 czerwca 1994 roku o restrukturyzacji banków spółdzielczych i BGŻ, bank w Bieżuniu stał się akcjonariuszem Mazowieckiego Banku Regionalnego S.A. w Warszawie. Obecnie bank działa na terenie powiatów: żuromińskiego, mławskiego, rypińskiego i sierpeckiego.
Od połowy września 2011 roku Bank Spółdzielczy w Bieżuniu jest członkiem zrzeszenia w Spółdzielczej Grupie Bankowej.
Władze Banku:
Wioletta Urszula Rudzińska, Prezes Zarządu;
Marcin Siedlecki, Zastępca Prezesa.
Paulina Wagner, Członek Zarządu.
Bank Spółdzielczy w Białobrzegach
Korzenie Banku Spółdzielczego w Białobrzegach sięgają I połowy XX wieku. To 103 lata temu w Białobrzegach powstał obecny Bank Spółdzielczy.
Początek jego historii miał miejsce w listopadzie 1911 roku, kiedy to rozpoczęto prace organizacyjne nad powołaniem do życia Towarzystwa Oszczędnościowo-Pożyczkowego. W dniu 17 listopada 1911 roku odbyło się pierwsze protokołowane posiedzenie nowo powstałej instytucji pod nazwą „Białobrzeskie Towarzystwo Oszczędnościowo -Pożyczkowe”.
Podjęto także decyzję o powiadomieniu Radomskiego Komitetu Gubernialnego w Radomiu dotyczącą rozpoczęcia działalności i zarejestrowania Białobrzeskiego Towarzystwa Oszczędnościowo-Pożyczkowego w terminie do dnia 24 listopada 1911 roku.
W dwanaście lat później w 1923 r. zmieniono nazwę Towarzystwa na „Kasa Spółdzielcza” by w 1927 roku ponownie dokonać zmiany na „Kasa Stefczyka w Białobrzegach”. Pod tą nazwą spółdzielnia przetrwała do 1950 roku.
W latach powojennych z Kasy Stefczyka w Białobrzegach utworzona została Gminna Kasa Spółdzielcza, podporządkowana – podobnie jak inne tego rodzaju placówki w kraju – Bankowi Rolnemu, zaś później Narodowemu Bankowi Polskiemu. W 1956 roku, w wyniku reform rządowych, ożywienia działalności i rozszerzenia uprawnień placówek spółdzielczych, GKS w Białobrzegach powróciła do swej nazwy – Kasa Spółdzielcza.
W latach 1961-1975 białobrzeski Bank, funkcjonując pod nazwą „Spółdzielnia Oszczędnościowo-Pożyczkowa w Białobrzegach”, podlegała Związkowi Spółdzielni Oszczędnościowo-Pożyczkowych w Kielcach. Od 1975 roku spółdzielnia przekształcona została na Bank Spółdzielczy w Białobrzegach podlegający Bankowi Gospodarki żywnościowej Oddział Wojewódzki w Radomiu z centralą w Warszawie.
Od 26.10.2001 r. Bank zrzeszony był w Mazowieckim Banku Regionalnym S.A. w Warszawie, który przyłączony został do Gospodarczego Banku Wielkopolskiego S.A. (GBW S.A.) tworząc zrzeszenie pod nazwą Spółdzielcza Grupa Bankowa (SGB-Bank S.A.) w Poznaniu. Od 15 września 2011 roku do zrzeszenia SGB-Banku S.A. należy również Bank Spółdzielczy w Białobrzegach.
Obecnie Bank Spółdzielczy w Białobrzegach działa na terenie siedmiu gmin województwa mazowieckiego: miasto i gmina Białobrzegi, Wyśmierzyce, gmina Promna, Radzanów, Przytyk oraz Stara Błotnica.
Sieć Banku liczy sobie 7 Oddziałów i 3 Punkty Kasowe oraz daje możliwość skorzystania z 7 bankomatów na terenie działania.
Władze Banku:
Elżbieta Karasek, Prezes Zarządu;
Irena Stępniak, Zastępca Prezesa Zarządu;
Elżbieta Syta, Zastępca Prezesa Zarządu.
Bank Spółdzielczy w Głowaczowie
Historia Banku Spółdzielczego w Głowaczowie sięga roku 1910, kiedy to z inicjatywy miejscowego proboszcza, księdza Wiktoryna Budziszewskiego powstało Towarzystwo Pożyczkowo- Oszczędnościowe. Zostało powołane do życia 22 maja 1910 roku. na podstawie zezwolenia prezesa Radomskiego Gubernialnego Komitetu ds. Drobnego Kredytu.
W dniu 12 lutego 1922 r. następuje zmiana nazwy Towarzystwa na Kasę Spółdzielczą „Rolnik” z odpowiedzialnością nieograniczoną. Przyjęto nowy statut. Postanowiono też przystąpić do Związku Rewizyjnego Polskich Spółdzielni Rolniczych w Warszawie.
W roku 1930 następuje kolejna zmiana nazwy placówki na Kasę Stefczyka w Głowaczowie. Czas wojny spowodował, że z zasobnej i dobrze spełniającej swe zadania Kasy pozostała tylko nazwa, gdyż cały majątek ruchomy, akta i dowody oraz okazały dom uległ całkowitemu zniszczeniu.
Formalnie wznowiono działalność Kasy w dniu 12 października 1945 r. W latach 1950-1956 placówka funkcjonowała pod nazwą Gminna Kasa Spółdzielcza, podporządkowana – podobnie jak inne tego rodzaju placówki w kraju Bankowi Rolnemu.
W październiku 1956 r. GKS przyjęła nową nazwę- Kasa Spółdzielcza w Głowaczowie. Nowy okres obejmował działalność do roku 1962. osiągnięto wtedy wyraźny wzrost w gromadzeniu oszczędności, co pozwoliło rozwijać samodzielną działalność kredytową w oparciu o własne środki. Rozszerzono świadczone usługi bankowe dla instytucji i organizacji gminnych.
W 1962 r. Kasa Spółdzielcza zmieniła nazwę na Bank Spółdzielczy w Głowaczowie.
Władze Banku:
Magdalena Pawińska, p.o. Prezesa Zarządu;
Anna Kołodziejczyk, Wiceprezes Zarządu;
Krystyna Cichowlas, Wiceprezes Zarządu.
