Podziemny wieżowiec na Placu Unii Lubelskiej

Zastosowanie skomplikowanej technologii ściany szczelinowej na Placu Unii nie jest przypadkowe. Pośród gęstej miejskiej zabudowy powstaje budynek mający aż cztery kondygnacje podziemne. Tradycyjny wykop o takiej głębokości musiałby zajmować całą powierzchnię Placu Unii Lubelskiej. Tymczasem, dzięki wybudowaniu dochodzącej do 53 metrów głębokości ściany szczelinowej, która zapewnia stabilność ścian wykopu, możliwa jest budowa w ostrej granicy działki.

– Czterokondygnacyjna podziemna część kompleksu biurowo-usługowego wykonywana jest metodą mieszaną. Jednocześnie wbijamy w ścianę szczelinową stalowe kotwy, które wiążą ścianę z gruntem wokół wykopu i stabilizują ją oraz wylewamy stropy, spod których następnie wydobywana jest ziemia. W tej chwili pracujemy na poziomie -4, a do stycznia 2012 roku wywieziemy z placu budowy ponad 170 000 m3 gruntu – wyjaśnia Marc Lebbe, członek zarządu Liebrecht & wooD.

Pierwsze ściany szczelinowe zaczęły powstawać w Europie w latach 50-tych. Ich wykorzystanie jest obecnie najnowocześniejszą i najbardziej cenioną metodą prowadzenia prac ziemnych w obszarach o gęstej zabudowie. Wśród zalet tej technologii są możliwość zastosowania jej w bezpośrednim sąsiedztwie istniejących budowli (nawet ok. 30 cm od sąsiadujących obiektów), niski poziom hałasu oraz brak wstrząsów przy wykonaniu.

Najgłębsza tego typu konstrukcja powstała w Malezji w Kuala Lumpur City Center i sięga 125 m. W Warszawie ściany szczelinowe zastosowano m.in. w Centrum Nauki Kopernik (16 m), na stacji „Centrum” warszawskiego metra (26,5 m), w budynku hotelu Intercontinental (29 do 41 m), przy budowie apartamentowca Złota 44 (34 m). Ściana szczelinowa Placu Unii jest jedną z najgłębszych tego typu konstrukcji w stolicy.

Budowa Placu Unii przebiega zgodnie z przyjętym harmonogramem. Zakończenie prac budowlanych planowane jest na trzeci kwartał 2013 roku. Inwestorami Placu Unii są firma deweloperska Liebrecht & wooD oraz fundusz BBI Development NFI.