ZBP o wyroku sądu oddalającym roszczenie ws. korzystania z kapitału
31 grudnia 2025 roku zapadł wyrok w sprawie z powództwa Arkadiusza Szcześniaka – prezesa Stowarzyszenia Stop Bankowemu Bezprawiu – przeciwko Bankowi Millennium, dotyczącej żądania waloryzacji / wynagrodzenia za korzystanie przez bank z kapitału kredytobiorcy.
Jak podał ZBP, sprawa ta była bezpośrednio związana z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z 15 czerwca 2023 r. w sprawie C-520/21, wydanym na skutek pytań prejudycjalnych sądu krajowego.
„Sąd w dzisiejszym wyroku oddalił roszczenie kredytobiorcy w całości oraz zasądził od niego (powoda) na rzecz banku koszty procesu.
W ocenie Związku Banków Polskich dzisiejsze rozstrzygnięcie jest prawidłowe i w pełni zgodne z prezentowanym przez nas stanowiskiem.
Sąd dokonał właściwej interpretacji wyroku TSUE w sprawie C-520/21, zgodnej z dotychczasowym orzecznictwem sądów polskich” – napisano w komunikacie.
Wyrok TSUE a roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za korzystanie z kapitału
Związek Banków Polskich przypomniał, że jak wielokrotnie wskazywał, wyrok TSUE nie przesądził o istnieniu po stronie kredytobiorców roszczeń o zapłatę wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, ani o ich waloryzację.
Trybunał jedynie stwierdził, że prawo Unii nie sprzeciwiałoby się dochodzeniu takich roszczeń, o ile prawo krajowe przewidywałoby dla nich wyraźną i jednoznaczną podstawę.
„Jednocześnie TSUE wskazał, że ewentualne roszczenia tego rodzaju musiałyby spełniać bardzo rygorystyczne warunki, wynikające z celu dyrektywy 93/13 oraz zasady proporcjonalności.
Celem dyrektywy jest przywrócenie sytuacji faktycznej i prawnej, w jakiej konsument znalazłby się, gdyby nie zawarł umowy.
Dodatkowe wynagrodzenie dla konsumentów – wykraczające poza zwrot świadczeń oraz należne odsetki – naszym zdaniem przekraczałoby te granice” – napisano dalej.
Dodatkowe motywy rozstrzygnięcia z 31.12.2025 r.
Jak podał ZBP, stanowisko to znalazło pełne potwierdzenie w środowym (31.12.2025) orzeczeniu.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia sąd wskazał, że:
- TSUE nie wykluczył możliwości dochodzenia przez kredytobiorców wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, pozostawiając ocenę takich roszczeń sądom krajowym;
- roszczenia powoda o zapłatę kwot wykraczających poza zwrot świadczeń oraz zapłatę odsetek nie mają podstawy w obowiązujących przepisach;
- bank nie wzbogacił się kosztem powoda, korzystając ze spłat rat kredytu, który sam udzielił;
- odsetki za opóźnienie należne od dnia wezwania do dnia zapłaty wyczerpują roszczenia z tytułu „korzystania z kapitału” po obu stronach stosunku prawnego, również po stronie kredytobiorcy, co czyni żądanie dodatkowych kwot niezasadnym.
