Wydarzenia i Opinie | Webinarium PAB-WIB | Ku racjonalnej polityce mieszkaniowej

Dlaczego tak trudno o radykalną poprawę w obszarze kluczowym dla funkcjonowania społeczeństwa? Jedną z przyczyn jest jednostronny model polityki mieszkaniowej, skoncentrowany wyłącznie na wspieraniu zakupu lokali na własność, przy niemal całkowitym pominięciu takich obszarów, jak budownictwo komunalne czy najem długoterminowy. Dodatkowo wsparcie dla mieszkalnictwa ma charakter wyjątkowo nietrwały i niekonsekwentny, czego dowodem może być pojawianie się coraz to nowych inicjatyw, takich jak „Rodzina na Swoim„, „Mieszkanie dla Młodych” czy „Mieszkanie Plus„, zamiast realizacji przedsięwzięć o charakterze długofalowym.

– Poszczególne programy nie są w stanie przetrwać dłużej niż kilka lat – przypomniał dr Andrzej Banasiak, koordynator Programu Analityczno-Badawczego Warszawskiego Instytutu Bankowości, podczas webinarium poświęconego ocenie mechanizmów wsparcia budownictwa mieszkaniowego w Polsce i perspektywom dla tego rodzaju inicjatyw. O wielowymiarowym charakterze polityki mieszkaniowej wspomniał podczas inauguracji wydarzenia Krzysztof Pietraszkiewicz, prezes Związku Banków Polskich. Podkreślił, że dom i mieszkanie ma znaczenie nie tylko z punku widzenia gospodarczego, ale również społecznego i ekologicznego, stanowiąc swoisty wyznacznik cywilizacji. To właśnie budownictwo mieszkaniowe odgrywa istotne znaczenie w realizacji strategii rozwojowych zarówno na poziomie krajowym, europejskim, jak i globalnym, wpisując się w przyszłościowe scenariusze typu „Zielony Ład” czy program „Czyste Powietrze„.

Polska w gronie maruderów

– Niedobór lokali mieszkalnych w Polsce stanowi po części dziedzictwo burzliwej historii naszego kraju – przekonywała podczas webinarium prof. Ewa Kucharska-Stasiak z Katedry Inwestycji i Nieruchomości Uniwersytetu Łódzkiego, współtwórczyni raportu poświęconego tej problematyce, przygotowanego w ramach Programu Analityczno-Badawczego WIB. Zapóźnienie gospodarcze, jakie stało się udziałem Polski po 123 latach niewoli zaborowej powodowało, że jeszcze w latach 30. XX w. na 1000 mieszkańców przypadało jedynie 200 mieszkań, co było wskaźnikiem o 20% niższym niż w Niemczech i o 15% gorszym aniżeli w Wielkiej Brytanii. Dalsze pozycje od Polski zajmowały kraje Półwyspu Bałkańskiego, a także Hiszpania i Portugalia.

– Dziś te dwa państwa są liderami pod względem liczby lokali na 1000 mieszkańców – wskazała prof. Kucharska-Stasiak. Tymczasem Polska w dalszym cią...