Wydarzenia i opinie | IT@BANK 2021 | Człowiek – klucz do cyfrowego świata finansów

Dodajmy: człowiek występujący w różnych rolach, począwszy od liderów cyfrowej transformacji, przez pracowników współtworzących rzeczywistość instytucji finansowej, klientów, których oczekiwania wpływają na ewolucję produktów czy modeli sprzedażowych, po cyberprzestępców, stanowiących jedno z głównych utrapień współczesnej gospodarki. Omawiając tak zróżnicowane kontekstowo zagadnienia, uczestnicy paneli zgodnie podkreślali, że same algorytmy, choćby najbardziej zaawansowane technologicznie i wysublimowane funkcjonalnie, nie rozwiążą zróżnicowanych problemów, bez wsparcia potencjału jaki tworzy kapitał ludzki.

Wielosektorowa transformacja

Konstatacja to niezmiernie cenna w realiach rzeczywistości A.D. 2021, kiedy pandemia ­COVID-19 przyspieszyła tempo transformacji cyfrowej, zaś kolejnym etapem tego procesu staje się upowszechnianie narzędzi bazujących na sztucznej inteligencji. Wypada zgodzić się z opinią Zbigniewa Jagiełły, niezależnego członka Rady Nadzorczej Polskiego Standardu Płatności, iż za lat dwadzieścia rynek finansowy zmieni się nie do poznania. U progu nowego tysiąclecia nikt nie przewidywał, że bankowość elektroniczna będzie podstawowym modelem korzystania z usług finansowych, a nawet zyska nowocześniejszego konkurenta w postaci aplikacji mobilnych, których, jak wskazał redaktor naczelny „Miesięcznika Finansowego BANK” Paweł Minkina, używa niemal 15 mln Polaków, z czego ponad 8 mln nie oczekuje innych form kontaktu z bankiem.

W tym kontekście los stacjonarnych placówek, których w Polsce funkcjonuje około 11 tys., wydaje się być przesądzony. Procesy demograficzne nieuchronnie sprawią, że kolejne pokolenia seniorów będą obeznane ze zdalnymi kanałami, co zdaniem Zbigniewa Jagiełły, skłoni instytucje finansowe do sukcesywnej redukcji oddziałów. Bankowość nie jest wyjątkiem, gdyż sztuczna inteligencja przyczynia się do transformacji wielu sektorów, jak choćby logistyki, transportu czy medycyny, na co zwróciła uwagę prof. Akademii ­Leona Koźmińskiego, dr hab. Aleksandra ­Przegalińska-Skierkowska, futurolog i ekspertka AI. Kluczową rolę w tych procesach odgrywają technologie chmurowe, a przede wszystkim nowa algorytmika, która rozwija się jakże dynamicznie na przestrzeni ostatniej dekady. Rzecz w tym, że celem sztucznej inteligencji nie powinno być wyłącznie proste automatyzowanie zadań, lecz aktywna współpraca z ludźmi – sugerowała prelegentka.

Robotyzacja nie zbawi ludzkości

Hurraoptymistyczne wizje, wedle których roboty uwolnią ludzkość od niedoskonałości, studził inny gość specjalny wydarzenia, prof. dr hab. Jan Kreft z Katedry Zarządzania Politechniki Gdańskiej. W swym, jak uprzedził na samym początku, prowokacyjnym wystąpieniu podkreślał, że algorytmy są naszym, ludzkim dziełem. Także proces uczenia maszynowego bazuje na informacjach dostarczanych przez społeczności i poszczególne jednostki, siłą rzeczy więc ich neutralność jest jedynie piękną utopią. „Każdy problem ma swoje proste rozwiązanie, i zawsze jest ono błędne” – zdaniem prof. Jana Krefta ten aforyzm Umberto Eco doskonale oddaje skutki ślepej wiary w dobroczynną moc AI. Inteligentne algorytmy mogą być wszak użyte do celów niepokojących, począwszy od permanentnego śledzenia ludzi w przestrzeni publicznej przez systemy rozpoznawania twarzy, aż po prognozowanie, która z osób uprzednio skazanych za przestępstwo może powrócić na złą drogę i kiedy się to stanie, co budzi słuszne zaniepokojenie obrońców wolności obywatelskich.

Dlatego, jak wspomniała prof. Przegalińska, rozwój sztucznej inteligencji nie może przebiegać w oderwaniu od otoczenia prawno-regulacyjnego i norm społecznych. Przejawem troski o odpowiedzialność ...