URE: nowe zasady kalkulacji taryf dla sektora ciepłowniczego
Bardziej stabilna stopa wolna od ryzyka
Nowe rozporządzenie wydłuża dwukrotnie – z 18 do 36 miesięcy – okres, dla jakiego obliczana jest tzw. stopa wolna od ryzyka. Taka zmiana powoduje, że wysokość stopy wolnej od ryzyka będzie bardziej stabilna w czasie. Poziom tego wskaźnika służy do określania kosztu zaangażowanego kapitału przyjmowanego do kalkulacji taryf infrastrukturalnych i odpowiada średniej rentowności dziesięcioletnich obligacji Skarbu Państwa o najdłuższym terminie wykupu, notowanych na Rynku Treasury BondSpot.
Możliwość zmiany taryfy uproszczonej w trakcie jej obowiązywania
Rozporządzenie pozwala także elektrociepłowniom, czyli źródłom kogeneracyjnym, które ustalają taryfy w sposób uproszczony (tj. na podstawie § 13 dotychczas obowiązującego rozporządzenia taryfowego), tj. przychodowy, na częstsze dostosowywanie taryf do zmian zachodzących na rynku. Oznacza to, że taryfy uproszczone będą lepiej odzwierciedlały nieprzewidziane i istotne zmiany kosztów ponoszonych przez elektrociepłownie. Do tej pory tzw. taryfy uproszczone, co do zasady nie były zmieniane w trakcie ich obowiązywania. Nowe rozporządzenie daje wprost taką możliwość.
Zmiana ta obejmie znaczną cześć podmiotów działających na rynku ciepła w Polsce. W 2019 r. Prezes URE zatwierdził taryfy dla 151 źródeł, w których ciepło wytwarzane jest w kogeneracji. 127 z tych elektrociepłowni kalkulowało taryfy metodą uproszczoną.
Jednorazowe rekompensaty za wzrost kosztów CO2
W przypadku elektrociepłowni – właśnie ze względu na stosowany model taryfy uproszczonej – dynamiczny wzrost kosztów CO2 był przenoszony do taryf z pewnym opóźnieniem. W konsekwencji, taryfy elektrociepłowni mogły nie odzwierciedlać w pełni aktualnego poziomu kosztów CO2.
Na mocy nowych przepisów, źródła które mają obowiązek zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, a które zostały oddane do użytku do końca 2017 roku, zyskały możliwość jednorazowego doliczenia, na etapie zatwierdzania taryf, do cen ciepła określonych kwot w przeliczeniu na GJ ciepła. Jednostki węglowe mogą jednorazowo w nowej taryfie doliczyć 1,36 zł/GJ, natomiast gazowe – 0,78 zł/GJ.
W ocenie Ministerstwa Klimatu takie rozwiązanie ma zapewnić pokrycie kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych w roku 2018, które nie zostały dotychczas uwzględnione w cenach ciepła ze względu na wskaźnikowy sposób kalkulacji taryf, gdy ich dopuszczalny wzrost nie mógł przekroczyć cen referencyjnych.