Ukraina: wojna a gospodarka | Nowe nierozpoznane wyzwania

Pandemia koronawirusa wciąż determinuje funkcjonowanie rynku, a przedłużający się spór o praworządność wstrzymuje wypłatę tak potrzebnych Polsce środków z Krajowego Planu Odbudowy. Dla sektora finansowego kluczowym elementem niepewności pozostaje rekordowa inflacja i podyktowane nią decyzje Rady Polityki Pieniężnej w sprawie stóp procentowych, z kolei sfera realna gospodarki zmaga się z meandrami przepisów podatkowych, wprowadzonych w ramach Polskiego Ładu. Jakby tego było mało, Rosja zdecydowała się zaatakować Ukrainę.

W sobotę, 26 lutego br., po raz pierwszy od niemal dwóch lat, w głównym wydaniu „Faktów” nie znalazła się ani jedna wzmianka o epidemii COVID-19. Podobnie było w innych mediach – dominujące do niedawna informacje o zmaganiach z wszędobylskim patogenem zostały zepchnięte na dalszy plan przez przekaz z frontu i doniesienia o sankcjach, nakładanych na agresora przez kolejne państwa i organizacje międzynarodowe. Towarzyszyło im bezprecedensowe wsparcie dla obrońców niepodległości Ukrainy – zarówno ze strony rządów, sektora biznesu, jak i zwykłych obywateli jakże wielu państw Europy i świata.

Ponowne zerwanie świeżo odbudowanych łańcuchów dostaw
Wiele z tych informacji dotyczyło sytuacji ekonomicznej, zarówno w państwach będących stronami konfliktu, jak i w skali globalnej. – Już sama inwazja spowodowała poważne perturbacje na rynkach. Na otwarciu rosyjska giełda poszybowała w dół. Wyprzedaż została zatrzymana przez zamknięcie handlu. Drugi dzień inwazji przyniósł odrobienie zaledwie połowy strat z poprzedniego dnia. Rosyjski rubel zaczął zjeżdżać po równi pochyłej, osiągając swoje historyczne minimum. Po czym interweniował na rynku rosyjski bank centralny, co pozwoliło zatrzymać deprecjację tej waluty – wskazywał dzień po wybuchu konfliktu Mariusz Zielonka, ekspert ekonomiczny Konfederacji Lewiatan.

A przecież było to jeszcze przed podjęciem decyzji o odcięciu rosyjskich instytucji finansowych od systemu SWIFT czy zaprzestaniem prac nad rurociągiem Nord Stream 2, co – zgodnie z deklaracją minister ds. europejskich i klimatu w rządzie federalnym Anny Lührmann, oznacza faktyczny kres tego przedsięwzięcia. Te i inne działania – począwszy od wyprzedaży aktywów należących do rosyjskich przedsiębiorstw (BP p.l.c. zapowiada sprzedaż aktywów RosNieftu) poprzez bojkot produktów z tego kraju, aż po zajmowanie ulokowanych na Zachodzie majątków putinowskich oligarchów – wykazały nie tylko brak tolerancji cywilizowanego świata dla zbrojnej napaści na suwerenne państwo, ale ujawniły z całą mocą skalę zależności i więzi w globalnej gospodarce, za sprawą których sankcje wobec agresora mogą przełożyć się na funkcjonowanie pozostałych państw. Polska nie jest tu wyjątkiem.

Przedstawiciel Lewiatana wskazywał w szczególności na przerwanie łańcuchów dostaw, co jego zdaniem, może mieć znacznie daleko poważniejsze skutki niż bezpośrednie ograniczenia w wymianie handlowej z Rosją czy też objętą działaniami wojennymi Ukrainą. – Przez Ukrainę i Białoruś wiodą szlaki transportu kolejowego i samochodowego z Chin, ale także całej Azji. Oznaczać to będzie ponowne załamanie produkcji ...