Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
Kluczowy dla atrakcyjności stóp zwrotu z inwestycji na giełdzie jest brak równowagi pomiędzy obciążeniami podatkowymi rynku kapitałowego i rynku nieruchomości – napisano w sprawozdaniu z realizacji Strategii Rozwoju Rynku Kapitałowego.
„Koalicja Obywatelska liczy, że decyzje nowego rządu będą skutkować niższym spreadem papierów skarbowych do rynków bazowych, a rola giełdy w finansowaniu gospodarki się zwiększy” – powiedział Andrzej Domański, poseł elekt, współautor programu gospodarczego Platformy Obywatelskiej, w trakcie wystąpienia na CFA Society Poland Annual Conference.
Gdyby znaczna część istniejących umów z WIBOR-em podlegała konwersji na nowy wskaźnik referencyjny na drodze regulacyjnej, istotne będzie zapewnienie braku uprzywilejowania którejkolwiek ze stron umów, a spread korygujący z rozporządzenia MF powinien być jednolity dla różnych produktów – ocenia Narodowy Bank Polski.
High Yield – kredyty (podobnie też obligacje) o względnie wysokiej rentowności, ale i o podwyższonym ryzyku. Są on oferowane klientom nie będącym w stanie spełnić standardów bezpieczeństwa finansowego i zabezpieczeń na poziomie np. dużych korporacji. Kredyty te uwzględniają wyższe ryzyko w formie wyższego oprocentowania.
Poniżej skrót i wybrane fragmenty z oryginalnego opracowania (w jez. angielskim), które zawiera pełen wywód poparty licznymi przykładami, wykresami i metodologią, czytamy w opracowaniu ekspertów Allianz Trade.
Czy koszty kredytu hipotecznego w Polsce są mniejsze od bieżących kosztów posiadania mieszkania?, zastanawia się Jan Cipiur i przywołuje przykład Stanów Zjednoczonych gdzie właśnie taka sytuacja ma miejsce.
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) nałożył ponad 470 tys. kary na Bank BPH za niedozwolone tzw. klauzule spreadowe w aneksach do umów o kredyt hipoteczny, podał Urząd.
Banki zostały zmuszone do obniżenia spreadów m.in. z powodu działalności fintechów – uważa Michał Bolesławski, wiceprezes zarządu ING Bank Ślaski. Fintechy były jednym z tematów dyskusji podczas Europejskiego Kongresu Gospodarczego.
Sezon wakacyjny się rozkręca się, ale jak na złość z perspektywy polskiego turysty wyraźnie drożeją obce waluty. Faktycznie jednak to nie kurs euro czy dolara do złotego jest najważniejszy. Liczy się przede wszystkim informacja, jakimi opłatami obciąży nas bank za używanie złotowej karty płatniczej. Bywa, że przekraczają one 10 proc. całkowitej wartości transakcji
Wśród inwestorów zajmujących się instrumentami o stałym dochodzie wiele mówi się o końcu stopy LIBOR (stopy procentowej kredytów oferowanych na rynku międzybankowym w Londynie) oraz jej ewentualnych następcach.
Polski rynek usług finansowych staje się areną walki o klienta, do której obok dotychczasowych monopolistów na tym rynku, czyli banków, dzięki dyrektywie PSD2, wkraczają również fintechy i start-upy. Nie będzie im łatwo jednak podjąć rękawicę ze względu na ugruntowaną pozycję i reputację banków. Niektórym z nich na pewno uda się jednak przekonać do swoich usług Polaków, czego już teraz najlepszym dowodem jest Revolut. Spółka, dzięki właśnie pozyskanemu finansowaniu, chce zdobyć w ciągu najbliższych 5 lat 100 milionów klientów.
I kwartał 2018 r. był dość absorbujący. Nie tylko po raz pierwszy od lat zmienność na rynku wzrosła, ale również administracja Trumpa dała nam wiele powodów do spędzania bezsennych nocy na analizie ryzyka i skutków nowej polityki w kontekście nadal zglobalizowanego rynku finansowego.
Tzw. dylemat Triffina zawdzięcza swoją nazwę belgijsko-amerykańskiemu ekonomiście, Robertowi Triffinowi, i jego krytyce wykorzystywania dolara jako światowego standardu w ramach systemu z Bretton Woods ustanowionego po II wojnie światowej. Dylemat ten podkreśla nieuniknioną niestabilność w sytuacji, gdy waluta krajowa funkcjonuje jako główna światowa waluta rezerwowa i niezbędny jest jej stały i duży deficyt. Deficyt taki ostatecznie może prowadzić do podważenia zaufania do wartości tej waluty.
Drugi kwartał 2018 r. rozpoczął się mocnym akcentem. Zmienność ponownie wzrosła powyżej 21% w związku z możliwą wojną handlową pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Chinami, a rynek na bieżąco przeszacowuje liczne aktywa. Podczas gdy ceny akcji spadają, rynek obligacji powoli budzi się z zimowego snu. Na razie wydaje się, że obligacje nie są w stanie odpowiednio zareagować, jednak w tym momencie należy zadać sobie pytanie, czy wyprzedaż na giełdach nie przełoży się wkrótce na obszar inwestycji o stałym dochodzie.
Podczas gdy wielu z nas wyjechało na święta w nadziei, że to już koniec brzydkiej pogody, która utrzymywała się w Europie przez ostatnich kilka tygodni, inni podjęli decyzję o pozostaniu na posterunku, aby monitorować rynek, który nie jest już pod kontrolą w takim stopniu, w jakim miało to miejsce w ostatnich latach. W ubiegłym tygodniu indeks zmienności ponownie wzrósł powyżej 20%, uderzając w akcje i zmuszając indeks S&P do zamknięcia na poziomie niższym o 5,80%, natomiast inwestorzy salwowali się ucieczką, co przyczyniło się do spadku rentowności obligacji skarbowych.
Mimo iż w ciągu ostatnich kilku tygodni rentowności dziesięcioletnich obligacji skarbowych pozostawały na stabilnym poziomie (około 2,9%), to od początku roku rentowności amerykańskich dziesięcioletnich obligacji skarbowych wzrosły już o około 45 punktów bazowych.
W piątek 2 lutego rozpoczął się nowy etap zmienności i nie da się w tym momencie określić, jak długo on potrwa. Obserwacja historycznych danych indeksu zmienności wykazuje, że za każdym razem, gdy wskaźnik ten rósł, jego normalizacja trwała latami. Mimo iż wzrost VIX nie jest tak duży, jak w okresie kryzysu finansowego z 2008 r. czy kryzysu zadłużenia z 2011 r., eksperci zgadzają się, że poziom zmienności nie był tak wysoki od co najmniej siedmiu lat, przez co można się zastanawiać, czy tym razem sprawy nie przyjmą innego obrotu.
Odebrany jako „jastrzębi” komunikat EBC oraz nadzieje na stworzenie koalicji rządowej w Niemczech po nocnych rozmowach w partii A. Merkel z SPD w Berlinie pchnęły euro w pobliże osiągniętych niedawno 3-letnich szczytów do euro. Pomógł także słabszy odczyt PPI z USA. W ślad za euro zyskiwał złoty. Dziś ważniejsze dane o amerykańskiej inflacji CPI. Spodziewamy się wyższego od prognoz odczytu i poprawy pozycji dolara.
Dla obligacji rynków wschodzących rok rozpoczął się dość burzliwie. W pierwszych dniach stycznia główne wskaźniki tych obligacji odnotowały rekordowe maksima bez względu na to, iż na wyniki podstawowych obligacji wpływał fakt powszechnie rosnącej rentowności.
W końcu doszliśmy do grudnia, najbardziej oczekiwanego miesiąca roku. Dzieci są zajęte pisaniem życzeń do Świętego Mikołaja, a inwestorzy robią to samo, jednak adresatem nie jest mężczyzna z długą białą brodą ubrany na czerwono, ale mniej romantycznie przebrana Janet Yellen.
Wraz ze zbliżaniem się 2018 roku trzeba zadać cztery kluczowe pytania: Czy wzrost gospodarczy ma solidne podstawy? Czy inflacja kiedykolwiek powróci? Czy należy obawiać się wyższych rentowności obligacji? Gdzie może powinąć się noga?
Samoobsługowy kantor marki Walutomat, w którym klienci będą mogli samodzielnie wymienić złotówki i euro, stanął w Centrum Handlowym Avenida.
Niedawna zapowiedź aż trzech podwyżek stóp procentowych w USA w 2018 roku wyraźnie zaskoczyła rynki finansowe. Na reakcję nie trzeba było długo czekać. W ostatnich dniach rentowność amerykańskich obligacji 10-letnich wzrosła do ok. 2,30%, a niemieckie na moment przełamały poziom 0,5%.
Polacy coraz częściej wymieniają waluty w Internecie, szukają alternatywy dla drogich kantorów stacjonarnych czy niekorzystnych kursów wymiany w bankach.
Czy umocnienie euro stało się problemem dla Europejskiego Banku Centralnego (EBC) oraz wzrostu gospodarczego w Unii Europejskiej? Naszym zdaniem zbliżamy się do tego momentu. Oczekujemy, że Prezes EBC Mario Draghi oraz inne banki centralne zaczną przestrzegać przed „tempem ruchu”. Dodatkowo, należy stopniowo tłumić oczekiwania dalszych podwyżek stóp przez Rezerwę Federalną (Fed), ponieważ inflacja jest w najlepszym wypadku ograniczona (a w najgorszym ceny mogą zacząć spadać).
W ciągu ostatniego roku ryzyko polityczne i niezadowolenie społeczne były kluczowymi czynnikami na rynkach finansowych. Inwestorzy musieli zmierzyć się z Brexitem, wyborem nowego (i nieobliczalnego) prezydenta USA oraz serią wyborów w Europie – właśnie byliśmy świadkami głosowania dotyczącego wyboru prezydenta Francji.
„Nie ma żadnego sporu między mną a Ministrem Finansów, z jednego prostego powodu – który dotyczy zwłaszcza kwestii bezpieczeństwa – ja podejmuję decyzje, a on je wdraża.” – Jacques Chirac, 14 lipca 2004 r.
Jaki był miniony rok dla polskiej bankowości? Niepokojący? Stabilny? Mogło być gorzej? A może wcale mamy za sobą całkiem niezłe 12 miesięcy…
Jednym z potencjalnych zagrożeń w tym roku jest nadchodząca reforma rynku pieniężnego w USA. Rynek pieniężny i fundusze działające na tym rynku są wykorzystywane przede wszystkim jako wehikuły do wpłaty środków. Sytuację tę można porównać do posiadania rachunku w banku, ale w tym przypadku z rachunku tego korzystają także banki zagraniczne działające w USA w celu pozyskania dolarów. Innymi słowy, jeśli europejski bank działa w USA, to musi posiadać dolary do pożyczki. Dolary te nie są wygenerowane przez bazę klientów w Europie, więc należy się po nie udać do bazy klientów w USA. A baza ta to fundusze rynku pieniężnego USA.
Projekt ustawy o zasadach zwrotu niektórych należności wynikających z umów kredytu i pożyczki, wniesiony do Sejmu RP 2 sierpnia br. przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, spotkał się z negatywną oceną sektora bankowego. W oficjalnym piśmie, adresowanym 13 września br. do Kancelarii Sejmu RP, Związek Banków Polskich wyraził obawy o stabilność sektora finansowego, bezpieczeństwo zarządzania bankami oraz przestrzeganie wysokiej jakości stanowionego w Polsce prawa.
No i mamy ustawę frankową. W projekcie – i według najbardziej zainteresowanych, w tymże projekcie powinna pozostać. Dotyczy bowiem tylko spreadów, nie zawiera natomiast – jak obiecywano – obowiązkowego przewalutowania kredytów we frankach na złote. Zatem według stowarzyszenia Stop Bankowemu Bezprawiu: „stanowi wielostronne zagrożenie dla polskiej gospodarki, a w konsekwencji wszystkich obywateli”. Co więcej – jest sprzeczna z Konstytucją. Myślę, że jest to koronny argument ZA jej przyjęciem. Bo przecież Konstytucja jest zła i trzeba ją zmienić.