Finanse i gospodarka CZYTAJ WIĘCEJ
Wall Street bez hamulców
Zakończenie wtorkowej sesji w Nowym Jorku potwierdziło widoczną już wcześniej przewagę byków i wyznaczyło nowe rekordy wszechczasów. Pomagały im bardzo dobre dane z gospodarki. Wskaźniki głównych giełd europejskich także radziły sobie nieźle, więc amerykańskie dokonania nie będą dla nich specjalnym bodźcem. Nie były one wczoraj bodźcem dla naszego rynku, trudno więc spodziewać, by stały się nim dziś. Pozostaje nie tracić nadziei.
Sytuacja na warszawskiej giełdzie nie jest najlepsza. Indeksy nie chcą rosnąć, aktywność inwestorów jest niższa niż w szczycie wakacyjnego sezonu, a wiele wskazuje na to, że powodem tych negatywnych tendencji jest obawa przed drastycznym odpływem członków z funduszy emerytalnych. Choć rzeczywiście doniesienia o liczbie składanych deklaracji pozostania w OFE są mocno rozczarowujące, strach przed konsekwencjami tej sytuacji dla giełdy wydaje się przesadzony.
Polska gospodarka rozpędza się. Do poprawy koniunktury przyczyniają się: ożywienie w strefie euro, stymulacja fiskalna (impuls fiskalny: +0,8% PKB), oraz opóźnione efekty obniżek stóp procentowych. Ekonomiści PKO Banku Polskiego oczekują wzrostu PKB w 2014 roku rzędu 3%.
Przyjęty przez Radę Ministrów 22-go kwietnia dokument pt. „Wieloletni Plan Finansowy Państwa” jest ważną informacją dla przedsiębiorców, także dla szerokiej opinii publicznej. Pod kilkoma względami jest bardziej rzeczowy i bardziej analityczny niż expose premiera. Wynika to głównie stąd, że taki dokument przygotowują corocznie wszystkie państwa członkowskie UE, a dokładniej urzędnicy ministerstw finansów, według jednego ogólnego planu i przy pomocy tych samych metod.
Porównanie zysków otwartych funduszy emerytalnych ze wskaźnikami waloryzacji składek trafiających do ZUS-u prowadzi do wniosku, że decyzja o pozostaniu w OFE czy zdaniu się tylko na ZUS, najprawdopodobniej nie będzie miała większego znaczenia dla wysokości naszych przyszłych emerytur. Tym bardziej nabiera sensu argument za pozostaniem w OFE w celu zróżnicowania emerytalnych oszczędności.
Ostatnią przed świętami sesję inwestorzy mogą uznać za udaną. Warszawska giełda przełamała ostatnią słabość i mocno odbiła w górę. Złoty natomiast kończy dzień niewielkimi zmianami.
Początek drugiego kwartału przyniósł nam zmiany w kwestii dysponowania składkami emerytalnymi. Do wyboru mamy dwie opcje- możemy całą swoją składkę przekazać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub do Otwartych Funduszy Emerytalnych. Deutsche Bank zaangażował się w przeprowadzenie badań dotyczących preferencji obecnych członków OFE.
Wypełnienie oświadczenia o chęci dalszego inwestowania części składki emerytalnej w otwartym funduszu emerytalnym nie powinno zabrać więcej niż dwie, trzy minuty. W niektórych przypadkach jego wypełnienie i złożenie możliwe jest w pełni drogą elektroniczną. Większość zainteresowanych musi pofatygować się do oddziału ZUS-u lub przynajmniej na pocztę.
Od 1 kwietnia, przyszli emeryci mają cztery miesiące na złożenie deklaracji czy zostają w OFE, czy wybierają odkładanie środków na emeryturę wyłącznie w ZUS. Przypominamy sondaż (w załączeniu), który Business Centre Club przeprowadził w styczniu br. wśród swoich członków – przedsiębiorców na temat tego co sądzą o zmianach dotyczących OFE i jak w związku z nimi zamierzają oszczędzać na swoje emerytury.
W rozmontowaniu II filara emerytalnego szansę dla siebie dostrzegli ubezpieczyciele na życie, którzy liczą, że zainteresowani oszczędzaniem na stare lata Polacy udadzą się właśnie do nich. Najpierw towarzystwa muszą poradzić sobie ze złą atmosferą panującą wokół polis inwestycyjnych.
Już za kilka dni będziemy mogli zadecydować o sposobie przechowywania składek emerytalnych. Od początku kwietnia do końca lipca, zgodnie z najnowszą Ustawą, przyszli emeryci wybiorą pomiędzy dwoma wariantami – przekazaniem wszystkich pieniędzy do ZUS lub rozdzieleniem ich między państwowego ubezpieczyciela a OFE. Expander radzi, aby swoją deklarację uzależnić od wysokości wynagrodzenia oraz czasu jaki pozostał do przejścia na emeryturę. Przede wszystkim nie należy jednak bagatelizować tej decyzji, bowiem nawet pozornie niewielkie kwoty w długim okresie mogą przynieść wymierne korzyści.
O sytuacji na rynku długu rozmawiamy z Dariuszem Laskiem, dyrektorem inwestycyjnym ds. papierów dłużnych Union Investment TFI
O sytuacji na rynku akcji rozmawiamy z Ryszardem Rusakiem, dyrektorem inwestycyjnym ds. akcji Union Investment TFI.
Rada Polityki Pieniężnej niemal w ogóle nie zmieniła tonu swojego komunikatu, podkreślając, że ożywienie gospodarcze jest umiarkowane, presja inflacyjna pozostaje niska i nie ma potrzeby zmiany stóp procentowych co najmniej do połowy 2014 r.
Na początek trochę strachu: to był najgorszy początek lutego na Wall Street od 1933 r., a ISM sektora przemysłu spadł najmocniej od 34 lat.
Na rynku długu od początku roku obserwujemy duży rozdźwięk pomiędzy oczekiwaniami a rzeczywistym zachowaniem rynków. Wszyscy zakładali, że rentowności obligacji na świecie będą szły do góry. Taki scenariusz jednak nie do końca się realizuje – przez znaczną część stycznia obserwowaliśmy spadek rentowności m.in. amerykańskich i niemieckich papierów skarbowych. Początek zeszłego tygodnia przyniósł ruch w przeciwną stronę, ale już w drugiej części tygodnia popyt na obligacje powrócił.
Porównując obecne trendy z historycznymi, zauważamy inne niż w latach ubiegłych zachowanie indeksu największych versus najmniejszych spółek. Dotąd indeks giełdowych maluchów w styczniu zachowywał się wyraźnie lepiej, w tym roku jest odwrotnie.
Na rynkach pojawiły się pierwsze oznaki, wskazujące na możliwość zakończenia trzydniowej dynamicznej korekty, sprowokowanej przez wydarzenia związane z sytuacją w Argentynie. Oczywiście bardzo w tym mógłby pomóc Fed, zmniejszając skalę ograniczania skupu obligacji. Z odpowiedzią na pytanie, czy zakończenie korekty będzie oznaczać powrót hossy, trzeba będzie zaczekać.
Stary rok na rynkach finansowych upłynął pod znakiem decyzji banków centralnych utrzymujących ultra niskie stopy procentowe i zwiększających podaż pieniądza w celu pobudzenia wzrostu gospodarczego.
Wyniki finansowe spółek podtrzymywały dotąd hossę za oceanem, ale we wtorek widać było oznaki rozczarowania. Na naszym rynku, szczególnie w segmencie dużych firm, na poprawę wyników trudno liczyć. Zawiodły także dane z przemysłu. Mimo to indeksy poszły mocno w górę. Oba fakty mogą świadczyć o zmianach nastrojów graczy, idącej w różnych kierunkach.
W świetle poprawiających się prognoz dotyczących PKB Polski, stabilnego złotego, polskich obligacji i bardzo dobrej formy giełd zagranicznych, efekt OFE jest widoczny gołym okiem. Szczególnie w zestawieniu z innymi głównymi światowymi giełdami długoterminowa sytuacja WIG20 wygląda przygnębiająco.
Finansowy Barometr ING wskazuje, że Polacy świadomie podchodzą do kwestii finansów osobistych. Niemniej odkładają środki głównie na czarną godzinę, planowane inwestycje w dom, kosztowne zakupy i urlop. Emerytura znajduje się na ostatnim miejscu listy celów, na które oszczędzają.