Artykuły CZYTAJ WIĘCEJ
W poszukiwaniu straconego czasu (ustawowego)
No i mamy ustawę frankową. W projekcie – i według najbardziej zainteresowanych, w tymże projekcie powinna pozostać. Dotyczy bowiem tylko spreadów, nie zawiera natomiast – jak obiecywano – obowiązkowego przewalutowania kredytów we frankach na złote. Zatem według stowarzyszenia Stop Bankowemu Bezprawiu: „stanowi wielostronne zagrożenie dla polskiej gospodarki, a w konsekwencji wszystkich obywateli”. Co więcej – jest sprzeczna z Konstytucją. Myślę, że jest to koronny argument ZA jej przyjęciem. Bo przecież Konstytucja jest zła i trzeba ją zmienić.
Był kiedyś taki film (na podstawie książki oczywiście): „Neverending story”. Na taką opowieść zanosi się w kwestii frankowiczów. Na dodatek coraz bardziej przypomina ona twórczość kiepskiego pisarza: kiedy już bohater zaczyna wychodzić na prostą, przytrafia mu się kolejne nieszczęście. Skala tych nieszczęść jest różna, w przypadku tej polskiej historii – mierzalna. Złotówkami. Problem tylko taki, że za jej bohatera jedni uznają frankowego kredytobiorcę, inni – udzielające tych kredytów banki. Właściwie rację mają jedni i drudzy.
Biuro Informacji Kredytowej przekazuje najbardziej aktualne dane zbiorcze (stan na marzec 2016 r.), dotyczące tego, kim jest statystyczny frankowicz i jak sumiennie reguluje raty kredytu we frankach.
– Atmosfera wokół instytucji zaufania publicznego, jakimi są banki, nie może być kształtowana w taki sposób, który w ostatecznym rozrachunku prowadzi do podejmowania destabilizujących decyzji – tymi słowami prezes Związku Banków Polskich Krzysztof Pietraszkiewicz odniósł się do podejmowanych w ostatnim czasie posunięć legislacyjnych, mających za cel zwiększenie obowiązkowych obciążeń finansowych dla sektora bankowego.
Z prof. dr hab. Ireną Kotowską, kierownikiem Zakładu Demografii w SGH, przewodniczącą Komitetu Nauk Demograficznych PAN, rozmawiali Przemysław Barbrich i Jan Osiecki.
Równo 12 miesięcy temu decyzja Szwajcarskiego Banku Narodowego o uwolnieniu kursu franka wywołała nad Wisłą poruszenie niepomiernie większe niż w kraju macierzystym. Z inicjatywą racjonalnego rozwiązania problemu gwałtownie rosnących rat jako pierwszy wystąpił sektor bankowy; już w styczniu 2015 roku pojawiła się pierwsza propozycja wsparcia dla kredytobiorców, zaś kompleksowy pakiet opracowany przez Związek Banków Polskich zaprezentowano podczas Forum Bankowego w dniu 11 marca ub.r. Jakie działania podejmowane były przez miniony rok w tej sprawie – i do czego doprowadziły?
Najemca przez ostatnią dekadę płacił więcej za swoje lokum niż właściciel. Ten drugi spłacając ratę powinien też pozbyć się sporej części swojego długu, a przez 10 lat wartość posiadanej nieruchomości wyraźnie wzrosła. Efekt? Przeciętny właściciel z Warszawy ma dziś majątek niemal o 180 tys. zł wyższy niż najemca – wynika z szacunków Lion’s Bank. Gorzej byłoby, gdyby na zakup kredytobiorca zadłużył się w zagranicznej walucie.
Rozmowa ze Sławomirem S. Sikorą – Prezesem Zarządu Banku Handlowego w Warszawie
Rozmowa ze dr hab. Sebastianem Buczkiem – Prezesem Zarządu TFI QUERCUS
„Big i BIK Data w bankowości” – pod takim, nieco prowokacyjnym tytułem przebiegała kolejna część Kongresu Ryzyka Bankowego. Jak nietrudno się zorientować, osią dyskusji było wykorzystanie bogatych zbiorów danych gromadzonych we współczesnej gospodarce do oceny zdolności kredytowej – i kwestia, w jakim stopniu optymalnie łączyć informacje uzyskane ze zbiorów Big Data (w tym również portali społecznościowych) z danymi gromadzonymi w sposób tradycyjny w Biurze Informacji Kredytowej celem pogłębienia takiej analizy.
Rynek mieszkaniowy bije kolejne rekordy, co świadczy o dobrej kondycji tego sektora. Niemniej każda dobra passa ma kiedyś swój koniec. Warto zawczasu się do tego przygotować. Lion’s Bank prezentuje cztery rozwiązania, które mogą w tym pomóc.
Rozmowa ze Zbigniewem Jagiełło – Prezesem PKO Banku Polskiego
W ekspresowym tempie toczą się parlamentarne prace nad projektem nowej ustawy o o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej. 4 września dokument przygotowany przez grupę posłów PO trafił pod obrady Sejmu, a już dziś, zaledwie po 21 dniach, gotowa ustawa trafić może do izby wyższej parlamentu.
„Nie warto bronić banków” – tymi słowami red. Robert Azembski rozpoczął na łamach „Forbesa” polemikę z prezesem Alior Banku, Wojciechem Sobierajem. W dzisiejszej, niezwykle złożonej sytuacji polskiego sektora bankowego we wszelkie słowa krytyczne należy się wsłuchać ze szczególną uwagą, wrażliwością i umiejętnością wyciągania właściwych, choć nie zawsze komfortowych wniosków. Dotyczy to w szczególności tzw. konstruktywnej krytyki – a słowa wieńczące wspomnianą polemikę: – Marzy mi się wiele banków, wiele różnych. (…) Nowoczesnych, silnych i bezpiecznych oraz harmonijnie rozwijających się wraz ze swoimi klientami, którzy nie cierpią pod brzemieniem „swojej” instytucji. Którzy jej ufają, postrzegają jako partnera – zdają się na pierwszy rzut oka sugerować, że właśnie o takową autorowi w istocie rzeczy chodziło.
Skierowanie nowej ustawy o restrukturyzacji walutowych kredytów hipotecznych do osób słabiej uposażonych, wydłużenie vacatio legis oraz terminu na rozpatrzenie wniosku kredytobiorcy oraz umożliwienie udziału NBP w procesie restrukturyzacji – oto najważniejsze postulaty zgłoszone przez Związek Banków Polskich do projektu ustawy, którym już za dwa dni zająć ma się senacka Komisja Budżetu i Finansów. – Batalia toczy się o zbudowanie takiego systemu wsparcia i asekuracji, który by jednocześnie nie demolował stabilności i potencjału polskiego sektora bankowego – powiedział podczas wtorkowej konferencji prasowej prezes Związku Banków Polskich Krzysztof Pietraszkiewicz.
Rentowność 10-letnich obligacji skarbowych przesunęła się o 10 bps, a obligacje GNB notowane są z rentownościami typowymi dla firm pożyczkowych.
W związku ze skierowaniem do pierwszego czytania poselskiego projektu ustawy o szczególnych zasadach restrukturyzacji walutowych kredytów mieszkaniowych w związku ze zmianą kursu walut obcych do waluty polskiej oraz o zmianie niektórych ustaw (druk sejmowy nr 3660) ZBP przekazuje poniżej uwagi sektora bankowego do niniejszego projektu z uprzejmą prośbą o podjęcie głębokiej dyskusji na temat ostatecznego kształtu proponowanej regulacji.
Jak wygląda sytuacja kredytobiorców frankowych i sektora bankowego ponad miesiąc po sławetnej decyzji szwajcarskiego banku centralnego? Kwestia ta stanowiła temat wystąpienia prezesa Związku Banków Polskich Krzysztofa Pietraszkiewicza podczas konferencji prasowej w dniu 24 lutego 2015 roku.
Porozumienie z Mińska to dobry sygnał dla złotego. Niepewność wśród inwestorów była już przecież wyraźna. Co to oznacza? Euro spadnie poniżej 4.20 zł a frank poniżej granicy oraz 4.00 zł.