BIZ Bank

Duże wahania i utrzymanie kursu złotego do euro bez większych zmian w skali dnia; bardzo silna przecena dolara; silny wzrost cen obligacji – to krótkie podsumowanie emocjonującej środy. Cięcie stóp o 50 pkt bazowych w Polsce wywołało osłabienie złotego i umocnienie obligacji. Wieczorem relacja z posiedzenia Fed doprowadziła w sesji amerykańskiej do znaczącego umocnienia złotego, ponieważ Fed zasygnalizował obawy o skutki umocnienia dolara.

Złoty był wczoraj nieznacznie słabszy wraz ze spadającym eurodolarem. Widać korelację – silniejszy dolar, większe ryzyko dla złotego. Fed na razie nie bije mocno w polską walutę, ale czai się gdzieś za rogiem (bo teoretycznie im bardziej jastrzebi Fed, tym silniejszy dolar i słabszy złoty – choć ta zależność nie musi się potwierdzić w przyszłości). Choć konia z rzędem temu, kto wytypuje, pod wpływem jakich czynników eur/pln wybije się z pasma 4,17-4,20, w którym przebywa od miesiąca.

Obawy, że dobre dane z USA i idące za nimi umocnienie dolara mocno zaszkodzą polskim obligacjom i walucie na razie się nie realizują. Poniedziałek przyniósł odreagowanie ruchów piątkowych – złoty się umocnił, wraz z polskimi obligacjami skarbowymi, a dolar osłabił. Widać, że wśród inwestorów dominuje przekonanie, iż ożywienie w największej gospodarce świata oraz generalnie na świecie nie będzie spektakularne.

Lepsze dane makro z USA (patrz niżej) umocniły dolara oraz generalnie przeceniły złotego. Wysoki wzrost zatrudnienia oznacza wyższe prawdopodobieństwo podwyżek stóp procentowych w dolarach w 2015 r., co przekłada się na mniejszą relatywną atrakcyjność aktywów na rynkach wschodzących. Choć warto dostrzec, że polskie aktywa zareagowały na impulsy z USA w ograniczonym stopniu.

Kurs euro w stosunku do złotego utrzymuje się w bardzo wąskim paśmie wahań nie przekraczających 1 grosza, nie reagując na decyzje EBC, słabsze dane makro, wahające się ryzyko polityczne itd. Widać, że kurs osiągnął jakiś wysoki poziom równowagi w okolicach bieżących cen. Trudno właściwie wskazać jednoznacznie jakiś czynnik, który w krótkim okresie mógłby to zmienić.

Wczoraj doszło do istotnego spadku rentowności amerykańskich obligacji, co pomogło trochę walutom rynków wschodzących, w tym złotemu. Rentowność papierów dziesięcioletnich w USA spadła o 10 pkt bazowych, a dwuletnich o 5 pkt. To dość istotny ruch jak na jeden dzień, będący reakcją na gorsze dane makro ze świata.

Tematem numer jeden na rynku finansowym jest umocnienie dolara. Amerykańska waluta systematycznie zyskuje wraz z tym, jak rosną szanse na europejską wersję luzowania ilościowego (QE – quantitative easing). Dziś rano dolar znów umacnia się po informacji o słabszym od oczekiwań odczycie indeksu PMI w Niemczech. Wielokrotnie w tym miejscu pisałem, że umocnienie dolara to długoterminowy trend – wreszcie rynek reaguje na dużą różnicę w potencjałach gospodarczych między USA i Europą.

Złoty dość wyraźnie umocnił się we wtorek, cena euro wieczorem zbliżyła się do 4,17, poziomu, który wyznaczał dolną granicę bardzo wąskiego pasma wahań. Może otwierać się przestrzeń do dalszego umocnienia polskiej waluty, choć wymagałoby to zapewne wsparcia ze strony solidnych bodźców, jak np. zniesienia części sankcji na Rosję. Co spowodowało wczorajszy ruch? Wątpię, czy to były nieco lepsze dane o sprzedaży detalicznej w Polsce, bo skala niespodzianki nie była bardzo duża.

Znów popyt na obligacje jest duży, co wynika m.in. z sytuacji na rynku obligacji w USA. Rentowność papieru DS1023 spadła w Polsce ponownie poniżej 3 proc., choć wydaje się, że minimum na poziomie 2,8 proc. ciężko będzie pobić. Za obligacjami podąża złoty – cena euro spadła wczoraj do ok. 4,175. Dziś o 10.00 GUS poda dane o sprzedaży detalicznej za wrzesień. Konsensus wynosi 1,3 proc., ale ponieważ produkcja przemysłowa wypadła bardzo słabo, a niespodzianki w produkcji i sprzedaży są ze sobą skorelowane, istnieje duże ryzyko słabszego odczytu.

Złoty umocnił się w piątek wobec euro, podążając za drożejącymi obligacjami. Widać było jakiś wpływ spadku rentowności obligacji w USA, co odzwierciedla oczekiwania na marginalnie łagodniejszą politykę Fed. Eurozłoty pozostaje jednak wciąż w paśmie 4,175-4,22 i dopiero spadek poniżej dolnej granicy mógłby uruchomić jakiś trwały ruch umocnienia polskiej waluty.

Złoty był wczoraj nieznacznie słabszy niż w środę, ale dziś rano powrócił już w okolice środowego zamknięcia – ok. 4,19 zł za euro. Utrzymuje się bardzo wąskie pasmo wahań i trudno o nakreślenie jakiejś krótkookresowej perspektywy kierunkowej inna niż ta, że kurs utrzyma się w przedziale 4,175-4,21 zł za euro. Dużym wydarzeniem na rynku walutowym było gwałtowne umocnienie funta późno wieczorem, po sygnałach o wynikach szkockiego referendum.

Złoty był wczoraj nieznacznie mocniejszy, obligacje zaś słabsze. Na rynku wdać było osłabienie dolara, tak jakby rynek przestał się nieco obawiać jakiś negatywnych niespodzianek ze strony Fed dzisiaj. Komunikat Fed pojawi się o godz. 20.00 polskiego czasu. Kluczowe dla rynku będzie, czy z komunikatu będzie wynikało, że bank jest gotowy do podnoszenia stóp procentowych szybciej niż w połowie 2015 r.

Złoty był na początku tygodnia stabilny, nieznanie umocniły się zaś obligacje, co wynikało z gorszych danych o produkcji przemysłowej w USA i umocnienia obligacji na tzw. rynkach bazowych. Krajowe dane o inflacji nie wpłynęły na notowania, ponieważ były zbliżone do oczekiwań. Rynek wciąż wycenia obniżki stóp procentowych w Polsce w skali 75/100 pkt.

Złoty był we wtorek po południu i w środę rano wyraźnie słabszy niż na początku tygodnia. Wynika to z wyprzedaży obligacji. Rentowności dziesięciolatek wzrosły o kilkanaście punktów bazowych, co trudno tłumaczyć informacjami fundamentalnymi.

Złoty ponownie umocnił się w piątek, w czym pomógł bardzo duży popyt na polskie papiery skarbowe (kolejny silny spadek rentowności) oraz słabsze dane makro w USA, które oddaliły nieco obawy o rychłe podwyżki stóp procentowych przez Fed.