BANK 2015/03 CZYTAJ WIĘCEJ
Zagranica: Fuzje i przejęcia w cieniu kryzysu
Bilion rubli strat przyniesie rosyjski sektor bankowy w tym roku – szacuje agencja ratingowa Moody’s przy stałym wzroście procentowego udziału złych długów i ciągłych problemach z płynnością. Zarówno przedstawiciele rządu, jak i Centralnego Banku Rosji (CBR) twierdzą zgodnie, że konsekwencje obecnego kryzysu będą odczuwalne przez następną dekadę. W dodatku nieuchronnie wydaje się zbliżać kryzys długu publicznego oraz dalszy wzrost inflacji. Nie pozostanie to bez wpływu na sektor, w którym jak ostrzegają ekonomiści co piąty bank może zakończyć swą działalność upadłością, a fuzji i przejęć będzie zdecydowanie więcej.
Styczniowa decyzja Narodowego Banku Szwajcarii o uwolnieniu kursu franka największy odzew zyskała… nad Wisłą. Przedstawiciele rządu, sektora finansowego, parlamentarzyści, organizacje ochrony konsumentów a także najzwyklejsi populiści – praktycznie każde z liczących się w kraju środowisk przedstawiło swoją koncepcję jak ulżyć kredytobiorcom hipotecznym, którzy to właśnie we franku szwajcarskim zaciągnęli swoje zobowiązania. W tym gronie nie mogło, rzecz jasna, zabraknąć przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego Andrzeja Jakubiaka.
Wielkim problemem dla polskiego sektora bankowego staje się brak kapitału krajowego. Widzi to nawet Bank Światowy i zachęca polski rząd do działania. Dlatego niezbędne są ogólnopolskie programy wieloletniego oszczędzania na cele budowlane, zdrowotne, edukacyjne, emerytalne. Ale jak do tego zachęcić Polaków?
Bazylea III i słynny raport Larossiere’a – te nazwy zapewne większości pracowników i znawców sektora bankowego coś mówią. Mało jednak kto pamięta, jakie główne założenia przyświecały tym inicjatywom.
Wypowiedź dla aleBank.pl: Krzysztof Kalicki, Prezes Zarządu, Deutsche Bank Polska
Jeśli za pierwszym razem patrzy się na następujące po sobie regulacje bazylejskie, to dostrzega się na ogół rosnący z edycji na edycję stos dokumentów, którego pełne opanowanie sprawia trudności nawet osobom korzystającym z niego na co dzień. Przytłoczeni nadmiarem szczegółowości zapominamy jednak, że kryją one coś więcej niż szeregi cyfr i cele do osiągnięcia. Ich sens sprowadza się bowiem do próby opisania filozofii bankowości, a ta zmieniała się z dekady na dekadę.
Komitet Bazylejski, kontynuując tradycję zapoczątkowaną przy pracach nad Bazyleą II, po raz kolejny zbadał potencjalne finansowe konsekwencje wdrożenia nowego pakietu regulacji kapitałowych, określanych mianem Bazylei III. Analizował wpływ większości proponowanych wytycznych, my skupimy się na zmianach dotyczących poziomu współczynnika wypłacalności i determinant jego wysokości – definicji kapitału i aktywów ważonych ryzykiem – oraz na wskaźnikach ochrony kapitału i wskaźniku dźwigni.
Polskie banki Bazyleę III mogą wprowadzić już pojutrze. Mają wysokie kapitały podstawowe, ich rentowność jest dobra. Jedynie możemy się obawiać regulacji dotyczących płynności, bo jeśli jednocześnie ileś instytucji będzie musiało zwiększyć skalę pozyskiwania środków długoterminowych, to może być problem z uplasowaniem emisji. Rynek jest ograniczony, więc ceny plasowania emisji mogą być dosyć wysokie – mówi Mariusz Zygierewicz, dyrektor ZBP. Rozmawiała z nim Beata Tomaszkiewicz
Na całym świecie finalizowane są prace nad uaktualnieniem i poprawieniem ram regulacyjnych – to efekt zidentyfikowanych przez kryzys finansowy luk, błędów czy nieprawidłowego rozłożenia akcentów. Chodzi też o to, by ująć w regulacjach nowe produkty czy techniki finansowe, które pojawiły się po dokonanych wcześniej reformach.
Kryzys finansowy unaocznił słabości stosowanych dotychczas regulacji bankowych. Zwłaszcza tych w zakresie zarządzania ryzykiem i kapitałem.