Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
Dotychczasowe wyniki funduszu w niewielkim stopniu rzutują na jego potencjalne przyszłe dokonania. Warto o tym pamiętać i nie przykładać do historycznych stóp zwrotu funduszy zbyt dużej wagi.
Tani kredyt, rządowe dopłaty i niskie koszty transakcyjne, to główne powody, dla których deweloperzy nie mają problemów ze sprzedażą swoich mieszkań. Niektóre giełdowe firmy notują dwu-, a nawet trzycyfrową dynamikę sprzedaży- wynika z danych zebranych przez Lion’s Bank. Wszystko wskazuje na to, że passa ta trwać będzie przez dłuższy czas.
Wydarzeniem kończącego się tygodnia na krajowym rynku walutowym było posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej (RPP). W dużej mierze zdefiniowało ono oczekiwania odnośnie perspektyw złotego w kolejnych miesiącach. I pomimo, że Rada mocno zaskoczyła swą decyzją ws. polityki monetarnej, to już jej konsekwencje dla złotego istotnie nie będą odbiegać od naszego wcześniejszego bazowego scenariusza.
Gospodarka: Informacje – Wydarzenia – Opinie
W najbliższych dniach sytuacja na rynkach finansowych będzie pozostawać pod wpływem serii negatywnych informacji i prognoz, dotyczących globalnej gospodarki. Dla nas szczególnie niepokojące są sygnały płynące z Niemiec, które są naszym głównym partnerem handlowym.
Na głównych parkietach od kilku dni mamy nie tylko znacznie większą rozpiętość zmian indeksów, ale także sporą zmienność kierunku ich ruchu. Po środowej euforii na Wall Street, wróciły obawy i wątpliwości. Nerwowość była szczególnie widoczna w Paryżu. Nasz parkiet trzymał się mocno.
Niezależne Altus Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A., lider spośród TFI notowanych na warszawskiej giełdzie pozyskało 27 mln zł z emisji certyfikatów Altus Absolutnej Stopy Zwrotu FIZ GlobAl, inwestującego w różne klasy aktywów na całym świecie. Tym samym aktywa tego funduszu zwiększyły się do 95 mln zł. W październiku towarzystwo planuje kolejną emisję certyfikatów Altus ASZ FIZ GlobAl.
Ożywienie na warszawskiej giełdzie sprawiło, że spośród inwestorów powierzających oszczędności funduszom inwestycyjnym, największe zyski zanotowali ci, którzy nie stronią od ryzyka. Ale również i ci ceniący sobie przede wszystkim bezpieczeństwo nie powinni mieć powodów do narzekania.
Mamy za sobą trzeci kwartał 2014 roku. Funduszem, który wypracował najwyższą stopę zwrotu wynoszącą aż +11,38% okazał się Superfund C. Zyski pozwoliły osiągnąć również jednostki uczestnictwa funduszy akcji polskich oraz obligacji. Zdecydowanie najgorszą inwestycją kwartału były fundusze surowcowe oraz inwestujące na rynku rosyjskim.
Notowania większości surowców idą w dół od końca czerwca. W ciągu zaledwie trzech miesięcy indeks CRB stracił 11,5 proc. Powszechność tej tendencji wskazuje, że jej przyczyny mają charakter systemowy. Można do nich zaliczyć z pewnością słabość globalnej gospodarki, politykę Fed i wynikającą z niej rosnącą siłę dolara. Taki układ czynników nie rokuje rynkom surowcowym pomyślnej przyszłości.
Mijają cztery lata od pojawienia się na naszej giełdzie pierwszego funduszu typu ETF. Nie można jednak powiedzieć, żeby instrument ten spotkał się z dużym zainteresowaniem ze strony polskich inwestorów. A szkoda, bo w porównaniu z klasycznymi funduszami akcji jest tańszy i bardziej zyskowny.
Po trwającym kilkanaście miesięcy okresie słabości, warszawska giełda wraca do formy. W trzecim kwartale nasze indeksy z pozycji outsidera, awansowały do ścisłej światowej czołówki najbardziej zyskujących na wartości. Szczególnie dobrze radziły sobie wskaźnik szerokiego rynku i indeks średnich spółek, które znalazły się w pierwszej dziesiątce liderów.
Złoty w poniedziałek zignorował ryzyka, jak niepokojące informacje płynące z Hong Kongu, złe zachowanie rynków w Turcji, Rosji i Brazylii, czy spadki na giełdach i od początku do końca dnia podążał w ślad za eurodolarem.
Sygnały płynące z głównych banków centralnych świata wciąż będą absorbowały uwagę inwestorów i wpływały na sytuację na rynkach. Na naszym kontynencie kluczowe będzie posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego. Nie należy się co prawda spodziewać nowych konkretnych decyzji, jednak istotne będą słowa szefa tej instytucji, dotyczące kierunków przyszłych działań oraz oceny sytuacji w gospodarce strefy euro.
Spośród wszystkich banków notowanych na GPW w Warszawie największe zyski dla swoich akcjonariuszy w latach 2004-2013 wypracował Bank Zachodni WBK. Inwestycja w akcje Banku dziesięć lat temu przyniosła na koniec ubiegłego roku zwrot w wysokości 472%. Ten wynik zapewnił Bankowi Zachodniemu WBK 1. miejsce w rankingu Złota Akcja w kategorii najlepsza spółka WIG-Banki 2004-2013 oraz 3. miejsce w kategorii najlepsza spółka WIG20 2004-2013.
Jeśli przyjrzeć się w jakich funduszach inwestycyjnych Europejczycy najchętniej trzymają swoje oszczędności, to wyraźnie można dostrzec, że Polacy zdecydowanie bardziej cenią sobie bezpieczeństwo.
Wrześniowe posiedzenie amerykańskiej rezerwy federalnej, uznane chyba nieco przedwcześnie za przełomowe, nie przyniosło jasnych odpowiedzi, co dalej ze stopami procentowymi. Co więcej, wprowadziło jeszcze większą niż dotąd niepewność w kwestii terminu rozpoczęcia cyklu zaostrzania polityki pieniężnej.
Od wielu miesięcy z zazdrością przyglądamy się hossie na amerykańskim parkiecie. Tymczasem wytrwali posiadacze akcji naszych średnich spółek nie powinni mieć żadnych kompleksów. mWIG40 od dna bessy wzrósł o 203 proc., nieznacznie wyprzedzając S&P500. Rajd średniaków z ostatnich tygodni pokazuje, że przywiązanie do nich może się opłacać.
Patrząc na zachowanie się głównych indeksów akcji na głównych giełdach światowych od początku roku, inwestorzy mogą mieć powody do zadowolenia. Poszukiwacze zysków w wybranych branżach, niszowych sektorach i alternatywnych aktywach mogli zarobić w większości przypadków jeszcze więcej, ale muszą się też liczyć ze zwiększonym ryzykiem.
Prawdopodobnie to ostatnie chwile, aby wyprzedzić nachodzącą obniżkę stóp procentowych i znaleźć taki produkt oszczędnościowy, który pozwoli dłużej korzystać z zadowalającego zysku. Jest co najmniej kilka rozwiązań, które zapewnią, że nasze oszczędności będą efektywnie pracować.
Nieoczekiwanie optymistyczne zakończenie wtorkowej sesji na Wall Street powinno pomóc dziś bykom na naszym kontynencie. Naszym indeksom dużych spółek powinny też pomóc silne zwyżki na rynkach surowcowych, szczególnie miedzi. Średnie firmy powinny poradzić sobie i bez tego.
Po sześciu latach od upadku Lehman Brothers, większość kategorii funduszy inwestycyjnych z oferty krajowych instytucji jest na plusie. Nie można jednak zapominać, że wydarzenie to było tylko punktem kulminacyjnym kryzysu finansowego, a spadki na giełdach zaczęły się sporo wcześniej. Funduszom akcji, zwłaszcza polskich, wciąż wiele brakuje do ich odrobienia.
Ubiegły tydzień przyniósł nam realizację najczarniejszego scenariusza dla rynku metali szlachetnych. Sytuacji nie poprawiły nawet gorsze od oczekiwań dane o zatrudnieniu w Stanach Zjednoczonych, będące dla Rezerwy Federalnej kluczową zmienną wobec planowanej podwyżki stóp procentowych.
S&P zachowuje się tak, jakby inwestorzy w USA sami nie wiedzieli czego chcą. Takie zachowanie wzmaga ostrożność w Europie.
Od początku roku notowania kawy na giełdach poszły w górę o prawie 75 proc. Za główny powód tego skoku uznaje się suszę w Brazylii, która jest potentatem w uprawie tej rośliny. Smakosze nie mają jednak wielkich powodów do zmartwień. Od giełdy do sklepu droga bowiem daleka i nie taka prosta. Susza nie będzie trwać wiecznie, a i na giełdach ostatnio trochę taniej, więc jest nadzieja, że budżet kawosza za bardzo nie ucierpi. Tym bardziej, że udział surowca w cenie napoju nie jest zbyt wysoki.
Miniony tydzień upłynął pod znakiem korekty ostatnich wzrostów na krajowym parkiecie. Słabe zachowanie polskich indeksów można tłumaczyć naturalną chęcią realizacji zysków przez inwestorów – od dołka z 8 sierpnia do zeszłego poniedziałku szeroki indeks WIG zyskał w sumie aż 10,1%. Naturalnie, najsłabszym segmentem był ten, który w ostatnim czasie zachowywał się najmocniej, czyli indeks WIG20. Zdecydowanie lepiej radziły sobie spółki o mniejszej kapitalizacji, skupione w indeksach WIG50 oraz WIG250.
Poranny spadek indeksu naszych największych spółek o ponad 1 proc., wynikający z odjęcia dywidendy od akcji PZU, narobił nieco zmieszania. Został on szybko zredukowany, ale trudno ocenić wpływ pozostałych czynników na sytuację na warszawskim parkiecie, takich jak słabe dane z Chin, zaostrzenie sytuacji na Ukrainie, czy obawy przed pogłębieniem korekty na Wall Street.
Dolar amerykański (EUR) rozpoczął tydzień od wyższego poziomu 1.2975 w stosunku do dolara amerykańskiego (USD), a obecnie notowany jest około poziomu 1.2955. Wspólna waluta odbiła się po osiągnięciu swojego 14-miesięcznego minimum na poziomie 1.2858 w ubiegłym tygodniu, ponieważ oczekiwania dotyczące wcześniejszego podniesienia stóp procentowych w USA umacniały dolara amerykańskiego.
Choć pierwsze dwa dni kończącego się tygodnia wyraźnie sygnalizowały wchodzenie amerykańskiego rynku akcji w fazę spadkowej korekty, kolejne sesje nie przyniosły jej pogłębienia. Powrót S&P500 w okolice 2000 punktów nie powinien jednak usypiać czujności. Emocje mogą rosnąć wraz ze zbliżaniem się środowego posiedzenia Fed.
S&P zyskał wczoraj 0,4 proc. w ramach odbicia po spadku na dwóch wcześniejszych sesjach, zaś chiński CPI zniżkował trzeci miesiąc z rzędu (PPI 30 miesiąc) do 2 proc.
Tajemnica dynamiki i czasu trwania ostatniej hossy na Wall Street tkwi w głównie w tym, że zmieniają się jej liderzy. Jest to możliwe dzięki różnorodności amerykańskiej gospodarki, mającej odzwierciedlenie w składzie giełdowych indeksów. Z tych względów większość pozostałych parkietów nie jest w stanie jej dorównać. W szczególności takich jak nasz, którego indeksy zdominowane przez przedstawicieli zaledwie kilku branż, są o wiele bardziej wrażliwe na wahania koniunktury.