Strefa VIP: Nieprzypadkowa zmiana wachty

Artur St. Rolak

Warta wystawiła dwie załogi. Pierwsza pływała w środku stawki (w klasyfikacji generalnej zajęła dwunaste miejsce wśród 24 zespołów), natomiast dla drugiej, dowodzonej przez Roberta Mielcarka, bardziej liczył się udział niż wynik. Sam udział zakończył się zresztą wielkim sukcesem. Otóż jednogłośnie wygrała ona plebiscyt na najsympatyczniejszą załogę tych regat, a jako nagrodę dostała beczkę rumu, czyli to, co żeglarze i marynarze lubią ponoć najbardziej.

Być może trochę głosów zdobyłyby także inne ekipy, lecz przeważyła publicznie wyrażona opinia sędziego zawodów. Wystarczyło jedno zdanie Mariusza Anaszowicza: – Są zawsze na końcu, ale zawsze tacy zadowoleni… – Z tym końcem pan sędzia trochę podkolorował, bowiem wynik drugiej załogi Warty wcale nie był najgorszy: czwarta lokata w konkurencji przyjaciół oraz osiemnasta w całej stawce.

„Publicznie”, czyli podczas tradycyjnie uroczystej kolacji pierwszego dnia zmagań. W programie – poza tym, co na talerzach i w szkle – były oczywiście przemówienia (zawsze należy podziękować sponsorom, bo bez nich nie byłoby okazji do spotkania), liczne konkursy i dużo muzyki. W tym przypadku należałoby raczej napisać, że bardzo dużo, ponieważ nie tylko wieczór niezauważenie przeszedł w noc, lecz również ...