Rząd przewiduje, że dług „general government” spadnie do 43,4 proc. PKB w 2022 r.

Relacja ta zakładana jest na poziomie 47,7% w 2020 r. i 45,4% w 2021 r. (wobec 49,2% w 2018 r.).

„Przy przyjętych założeniach, relacja państwowego długu publicznego do PKB obniży się do 47% na koniec 2018 r., a następnie do 46,6% na koniec 2019 r. W horyzoncie 'Strategii’ utrzyma się trend spadkowy i na koniec 2022 r. relacja państwowego długu publicznego do PKB osiągnie poziom 40,7%. Relacja kwoty, o której mowa w art. 38a pkt 3 ustawy o finansach publicznych, do PKB ukształtuje się na poziomie 45,9% w 2018 r. i 45,4% w 2019 r., tj. poniżej progu 48% zawartego w stabilizującej regule wydatkowej, a następnie będzie się obniżać do 39,7% w 2022 r.” – czytamy w dokumencie.

Założony w projekcie ustawy budżetowej na rok 2019 limit kosztów obsługi długu SP będzie w ujęciu nominalnym niższy od poziomu z 2018 r. (29,2 mld zł wobec 30,7 mld zł). W relacji do PKB koszty obsługi długu ulegną obniżeniu z 1,46% w 2018 r. do 1,31% w 2019 r. Założono, że relacja kosztów obsługi długu do PKB w horyzoncie „Strategii” obniży się do poziomu 1,27-1,3%, podano także.

„Zmiany wielkości długu publicznego w 2017 r. i I połowie 2018 r. wynikały głównie ze zmian długu SP, który stanowi ok. 93% państwowego długu publicznego oraz ok. 89% długu sektora instytucji rządowych i samorządowych. Spadek długu SP w 2017 r. był możliwy dzięki bardzo dobrej sytuacji budżetu państwa, która skutkowała znaczącym obniżeniem potrzeb pożyczkowych w stosunku do wielkości planowanych. Istotną rolę odegrało też umocnienie złotego, które wpłynęło na obniżenie wyrażonego w złotych długu SP w walutach obcych. W I połowie 2018 r. przyrost długu był przede wszystkim wypadkową ujemnych potrzeb pożyczkowych, osłabienia złotego oraz gromadzenia środków na finansowanie potrzeb pożyczkowych w dalszej części roku” – czytamy dalej.

Według stanu na koniec sierpnia 2018 r. poziom sfinansowania potrzeb pożyczkowych brutto 2018 r. wyniósł 68% potrzeb założonych w ustawie budżetowej i 78% przewidywanego wykonania roku 2018 wynikającego z projektu ustawy budżetowej na rok 2019, podano także w materiale.

Założenia makroekonomiczne przyjęte w „Strategii” to wzrost PKB w wysokości po 3,8% w 2018 i 2019 r. oraz 3,7% w 2020 r., 3,6% w 2021 r. i 3,5% w 2022 r.

Średnioroczna inflacja CPI oczekiwana jest na poziomie 2,3% w 2019 r. (wobec 2,3% w 2018 r.), oraz po 2,5% w latach 2020-2022.

Rząd chce, by udział długu w walutach obcych spadł do ok. 24% do 2022 r.

„Strategia zarządzania długiem sektora finansów publicznych w latach 2019-22” zakłada, że udział długu w walutach obcych będzie ograniczany i w jej horyzoncie spadnie do ok. 24%, podano w dokumencie.

„Przewiduje się, że w horyzoncie 'Strategii’:

* w zakresie ryzyka refinansowania – kierunek zmian średniej zapadalności rynkowego długu krajowego SP będzie zależał od warunków rynkowych tak, że średnia zapadalność w 2022 r. może osiągnąć wartość z przedziału 4,2-4,9 roku, a całego długu SP 4,7-5,2 roku wobec odpowiednio 4,5 oraz 5 roku na koniec 2018 r.

* ryzyko stopy procentowej pozostawać będzie w założonym w Strategii przedziale, w zależności od przyjętej struktury finansowania, ATR [average time to refixing] rynkowego długu krajowego będzie się utrzymywało w przedziale ok. 2,9-3,5 roku wobec 3,2 roku na koniec 2018 r., a długu ogółem ok. 3,4-3,8 roku, natomiast duration rynkowego długu krajowego w przedziale ok. 2,7-3,2 roku wobec ok. 3 roku na koniec 2018 r., a długu ogółem w przedziale ok. 3,1-3,5 roku;

* udział długu w walutach obcych będzie ograniczany i w horyzoncie 'Strategii’ spadnie do ok. 24%. W scenariuszu bazowym, spadek poniżej 30% powinien nastąpić już w 2018 r.” – czytamy w „Strategii”.

Udział długu zagranicznego w długu Skarbu Państwa wyniósł 34,4% w 2016 r., 30,6% w 2017 r. i 30,7% w I poł. 2018 r., podano także.

Źródło: ISBnews