Raport Specjalny | Bezpieczeństwo Banków | Zwalczanie prania pieniędzy wymaga nowego podejścia

Osiem dni później, 25 kwietnia br., do Warszawy przybył Raja Kumar, prezydent Financial Action Task Force – międzyrządowej organizacji, nadzorującej obszar AML/CFT w skali globalnej i ustanawiającej standardy działań w tym zakresie. Podczas spotkania z Magdaleną Rzeczkowską, szefową resortu finansów, omawiano m.in. kwestię dołączenia Polski do grona państw członkowskich FATF. „Jako państwo z dużym doświadczeniem w zakresie AML/CFT Polska może znacząco wzmocnić tę instytucję” – zapisano po jego zakończeniu w komunikacie, zamieszczonym w mediach społecznościowych MF.

Warto podkreślić, iż w lutym br., z oczywistych przyczyn, FATF zawiesiła członkostwo Federacji Rosyjskiej w tej organizacji. Posunięcie to ma zarazem charakter symboliczny, jako że decyzja Władimira Putina o agresji na suwerenne państwo i zaangażowanie w nią zarówno finansów publicznych Rosji, jak i środków, jakimi dysponują oligarchowie, doprowadziła do odwrócenia paradygmatów w dziedzinie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. – Ubiegły rok pokazał, jak ogromny wpływ na obszar AML/CFT wywiera sytuacja geopolityczna. Był to sprawdzian skuteczności działania procesów i mechanizmów umożliwiających wdrożenie weryfikacji klientów, transakcji i beneficjentów rzeczywistych – podkreśla dr Hubert Gąsiński, wykładowca i ekspert Uczelni WSB MERITO w Warszawie.

Nie tylko wojna…

Agresywna polityka Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy miała przełożenie na kształtowanie się unijnych reguł w zakresie AML/CFT jeszcze przed rozpoczęciem inwazji zbrojnej. Zajęcie Krymu przez wojska rosyjskie na przełomie lutego i marca 2014 r. oraz zapoczątkowanie wojny hybrydowej we wschodniej części państwa ukraińskiego spotkało się z niezwłoczną, acz ograniczoną reakcją Unii Europejskiej. Pierwsza lista sankcyjna, opublikowana 17 marca 2014 r, zaledwie dzień po sfingowanym referendum w sprawie uznania Półwyspu Krymskiego za część Rosji, obejmowała zaledwie 21 funkcjonariuszy publicznych, zarówno Rosjan, jak i ukraińskich kolaborantów, a także osoby i firmy bezpośrednio z nimi powiązane.

Kolejne lata aktywności agresora na bezprawnie zajętych terytoriach przynosiły sukcesywne wydłużanie list sankcyjnych, aż do 24 lutego ub.r., kiedy to wybuch otwartej wojny spowodował adekwatną reakcję w postaci środków karnych wobec Federacji Rosyjskiej i Republiki Białorusi, czego symbolem stała się bezprecedensowa decyzja ...