Opinie zawieszone w sieci: maj 2009

Czyj ten kryzys?

To nie żaden kryzys światowy nas dosięga, tylko własna amatorszczyzna. Ewentualny kryzys SKOK-ów, rzekomo opartych na amerykańskich „uniach kredytowych”, też będzie kryzysem własnym, bo w USA unie kredytowe są bardzo skrupulatnie kontrolowane przez nadzór federalny, a u nas SKOK-i nie podlegają nadzorowi finansowemu. W USA podatnicy już raz dopłacili paręset miliardów dolarów do podobnej instytucji, akurat oszczędnościowo-budowlanej, z gwarancjami rządowymi. U nas SKOK-i takich gwarancji nie mają.

W wielkich gospodarkach załamanie „oszczędności płynnych” musiało odbić się na popycie, a więc pociągnąć za sobą recesję. W krajach takich, jak Polska, których eksport jest niski, rzędu niecałych 20 proc. produkcji, a poziom oszczędności płynnych prawie żaden, spadek zatrudnienia musi naturalnie odbić się na popycie, ale w nieporównywalnie mniejszej skali. My, przeciętni obywatele, kupujemy jak kupowaliśmy. Jeśli banki same zrezygnują ze skandalicznego, posocjalistycznego prawa do „tytułu wykonawczego” i uruchomią obrót wekslowy – uruchomią środki, których może nawet nie przeczuwają.(…) Na Zachodzie, póki nie przywróci się rozdziału między działalnością kredytową i lokacyjną, śmiem twierdzić, dolewanie pieniędzy podatników do kotłów nieuczciwości banków (poprzez częściowe nacjonalizacje, czyli państwowy wykup udziałów) nic nie da, tylko przedłuży stan rzeczy. I to banki powinny same ratować swoich nieostrożnych dłużników, którzy też, u diabła, wierzyli w giełdową spekulację i myśleli, że w nieskończoność będą się bogacili z niczego.

Portal „Studio Opinii”

Stefan Bratkowski, dziennikarz

Jak zakończyć wojnę o depozyty?

Pojawiły się głosy nawołujące do zakończenia wojny depozytowej prowadzonej między bankami, co umożliwiłoby poprawę warunków finansowania w związku z trudnościami z uzyskaniem środków na dłuższe terminy na rynku międzybankowym oraz zmniejszeniem napływu środków ze spółek matek.(…) Choć większość depozytariuszy zdaje sobie sprawę, że wyższe odsetki na rachunku oszczędnościowym to wyraz większej premii za ryzyko, to 50 tys. EUR gwarancji w większości przypadków ryzyko to eliminuje. Korzystają na tym oczywiście słabsze banki, w których wysoki poziom oprocentowania depozytów mógłby mimo wszystko odstraszać klientów (ryzyko upadku banku) w warunkach wciąż niepewnej sytuacji sektora finansowego w skali globalnej.

W związku z tym złotym środkiem mogłaby się okazać interwencja zewnętrznego regulatora, który narzuciłby ad hoc limity oprocentowania depozytów. Zauważymy, że nie jest to rozwiązanie nowe – stosowne przepisy pojawiły się w USA już w latach 30. ubiegłego wieku pod nazwą Regulacji Q. Warto w tym miejscu dodać, że częściowe zniesienie tej regulacji dokonane przez Monetary Control Act z 1980 r. doprowadziło do wojen depozytowych i w konsekwencji – poważnych zawirowań na rynku instytucji depozytowo-kredytowych (tzw. S&L) i fali bankructw, która zmniejszyła liczbę tych instytucji o połowę.

Parkiet.com

Marcin Mazurek, analityk

Trudne pytania do Skrzypka

Czy zostanie obniżona stopa rezerwy obowiązkowej?

– (…)NBP już wykupił od banków obligacje długoterminowe za około 8 mld złotych. Ruch ten nie zwiększył w sposób satysfakcjonujący skali akcji kredytowej, ...