Opinie zawieszone w sieci: listopad 2012

PiS uważa, że sektor bankowy jest poważnym źródłem, z którego budżet państwa może zaczerpnąć środki finansowe w taki sposób, aby koszty tego transferu nie zostały przeniesione na klientów. Konkurencja bankowa też przecież nie jest bez znaczenia. Ale my mówimy o jeszcze jednej niezmiernie ważnej sprawie w kontekście banków, a mianowicie o ich repolonizacji. Trzeba spowodować, aby część podmiotów składających się na sektor bankowy – w naszej ocenie jest to ok. 30 proc. banków znajdujących się obecnie w polskich rękach – nadal w polskich rękach pozostała. Uważamy również, że należy doprowadzić do sytuacji, w której dwa, trzy banki mogłyby być wykupione przez PKO BP. To kluczowe w procesie repolonizacji sektora bankowego.

GF.24
Beata Szydło – wiceprezes PiS w rozmowie z Romanem Mańką

BANK PODZIEL… NA DWA

Erkki Liikanen, prezes Banku Finlandii, szef grupy wysokiego szczebla, która od lutego przygotowywała projekt reformy rynku bankowego w UE, apeluje o zmianę struktury banków. (…) Nieoficjalnie wiadomo, że rozpatrywane były dwie równorzędne opcje. Pierwsza to pozostawienie bardziej ryzykownej działalności, takiej jak transakcje na własny rachunek czy instrumenty pochodne w bankach. Ale zobowiązanie ich do opracowania specjalnych planów pokazujących, jak będą reagować w czasie kryzysu. Oraz nałożenie większych obowiązków kapitałowych. Alternatywą było rozdzielenie dwóch rodzajów działalności, czyli klasycznego banku, finansującego gospodarstwa domowe, małe firmy, a nawet wielkie korporacje, od podmiotu, który zajmuje się działalnością ryzykowną. Druga opcja uzyskała większość. Ale nie zdecydowano się na wariant skrajny, czyli konieczność bezwzględnego rozdzielenia banków i sprzedania aktywów ryzykownych. Będą musiały powstać osobne spółki, z osobnymi kapitałami, w ramach tego samego holdingu. Chodzi o to, żeby bank nie ryzykował pieniędzmi deponentów i podatników. Czyli w spółce ryzykownej nie będzie możliwości wykorzystywania środków z depozytów objętych gwarancjami.

(…) Kolejna propozycja Liikanena dotyczy zwiększenia odpowiedzialności pożyczkodawców. O ile w obecnym kryzysie za ratowanie banków płacą najczęściej deponenci, a w konsekwencji podatnicy, bo depozyty są gwarantowane przez państwa, to w nowej rzeczywistości ciężar ponosiliby też posiadacze bankowych papierów dłużnych. (…) Chodzi o to, żeby w razie potrzeby część długu była automatycznie zamieniania na jego kapitał. Wreszcie eksperci chcą zmniejszyć zamiłowanie menedżerów bankowych do ryzykownych zachowań. Chcą, aby bonusy były częściowo wypłacane w papierach dłużnych, a nie akcjach. W ten sposób szefowie banków byliby mniej skłonni do działań, które w krótkim terminie podnoszą wartość giełdową banku, jak również – poprzez mechanizm wspomniany wcześniej – uczestniczyliby w kosztach ratowania banku. Akurat ten punkt może zostać przyjęty pozytywnie przez sektor finansowy. Akcje spółek raczej zniżkują, więc premie w postaci pewnych papierów dłużnych są dziś bardziej stabilnym źródłem dochodów.

(…) Według szacunków ekspertów to Deutsche Bank może stracić najwięcej, rozdzielić działalność będą też musiały francuskie BNP Paribas i Société Générale. W sumie prawdopodobnie około 20 europejskich banków. Bo Liikanen proponuje, żeby zasada wydzielenia ryzykownych aktywów dotyczyła tych banków, gdzie przekraczają one 15-25 proc. aktywów ogółem lub 100 mld euro.

Obserwator finansowy.pl
Anna Słojewska, korespondentka „Rzeczpospolitej” w Brukseli