Konkurs BANRISK – Liga Akademicka – wyniki po 6 decyzji w grze!

Zespoły tworzą zarządy wirtualnych banków, które działają w zmieniającym się otoczeniu makroekonomicznym, symulowanym przez program komputerowy. Miarą sukcesu w grze jest wzrost ceny akcji wirtualnego banku na giełdzie BANRISK.

Przed Zespołami już tylko dwie decyzje. Finał Konkursu odbędzie się 21 maja w Klubie Bankowca.

A oto aktualne wyniki akcji na giełdzie BANRISK:

Zapraszamy do zapoznania się z komentarzem Głównego Eksperta Konkursu BANRISK – Liga Akademicka – Michała Bellwona – Dyrektora Departamentu Skarbu w Banku Meritum SA., od kilku lat związanego z Warszawskim Instytutem Bankowości jako trener i ekspert, głównie w obszarze zarządzania aktywami i pasywami, a także głównego Mentora symulacyjnej gry decyzyjnej BANRISK – the Stanford Game.

„Po sześciu decyzjach najbardziej widoczną cechą tej edycji  gry jest dość widoczne zróżnicowanie wyników  pomiędzy pierwszą i drugą grupą (w każdej grupie jest osiem zespołów-banków).  Nie da się chyba wyjaśnić w żaden logiczny sposób, dlaczego jedna grupa podejmuje takie decyzje,  a druga wybiera odmienną ścieżkę decyzyjną – chociaż takie przypadki już wcześniej miały miejsce. Wówczas jednak można było próbować to wyjaśnić tym, że grupy miały różnych opiekunów – każdy z nich mógł w rożny sposób oceniać to, co się dzieje w trakcie rozgrywki i swoje opinie przekazywać podopiecznym. Teraz jednak taki przypadek nie ma miejsca. Mentor jest jeden dla wszystkich zespołów.

Mimo zróżnicowania wyników, raczej trudno mówić tu o podobieństwach czy istotnych różnicach w strategii każdej z grup. Wspólnych cech można się raczej doszukiwać pomiędzy najlepszymi uczestnikami (ale oczywiście też pomiędzy tymi radzącymi sobie słabiej).

Tym razem to nie scenariusz makroekonomiczny był głównym rozgrywającym. Stopy procentowe poszły w górę, ale skala zmian nie była na tyle istotna, aby wpływało to w decydujący sposób na wyniki. Oczywiście większość banków poniosła z tego tytułu pewne straty, ale z reguły nie większe niż 1-3 mln, więc nie był to element decydujący o końcowej dochodowości. Dwa banki próbowały poprawić efektywność zabezpieczenia w stopniu rozpoznawanym przez model jako spekulacja. W ten sposób w obu przypadkach współczynnik wypłacalności spadł poniżej 1. W jednym z omawianych przypadków CAR spadł do 0,9, a to jest już poziom w istotny sposób wpływający na wycenę akcji. Gdyby nie owa „spekulacja”, wszystkie banki mogłyby pochwalić się spełnianiem regulacyjnych wymogów kapitałowych. W rzeczywistości, w wielu z nich oscyluje on w okolicach minimum – nie pozostawiając miejsca na dalsza ekspansje czy zmniejszenie rozwodnienia zysku poprzez skup akcji. Oczywiście są i odwrotne przypadki, z nadwyżką kapitału na tyle dużą, że CAR przekroczył nawet poziom 1,3. Myślę, że w końcówce  gry będą wiedziały, jak skorzystać z takiej przewagi konkurencyjnej.

Należy tez pamiętać, że aktualne ceny akcji banków są „zabrudzone” wcześniejszymi decyzjami o obniżeniu dywidendy. Skala takiej korekty w dużej mierze zależy od tego, jak dawno temu taka decyzja była podjęta. Na pewno im bliżej końca gry, tym ten szkodliwy wpływ będzie mniejszy.

Elementem kluczowym z punktu widzenia maksymalizacji ceny jest zysk na akcje. Podstawą do jego maksymalizacji jest niski koszt finansowania. W tym kontekście, umiejętność osiągania stałego przyrostu portfela nieoprocentowanych rachunków bieżących jest kluczowa dla każdego zespołu. Jeszcze lepiej, gdy zespół posiadł umiejętność takiego ustalania polityki cenowej (i innych elementów takich, jak czas pracy czy alokacja zasobów), aby ze wzrostem sald na rachunkach bieżących, szedł w parze wzrost przychodów z opłat i prowizji. To właśnie jest jeden z tych elementów, który różnicuje obie grupy. Liderzy w każdej ze swoich grup mogą pochwalić się doskonałymi wynikami w tych kategoriach.

Chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jeden element zarządzania bankiem, który nie pozostaje bez  wpływu na ogólną dochodowość każdego z grających zespołów, a mianowicie na politykę podatkową. Przeglądając wyniki wszystkich zespołów, widać, że na ten właśnie element podręcznika wszyscy zwrócili szczególna uwagę. To bardzo dobra informacja. Pewnie dzięki temu średnia efektywna stopa podatku dochodowego jest rekordowo niska i dla wszystkich szesnastu banków nie przekracza 10%  tyle, że w aż sześciu zespołach (akurat równo po 3 w każdej z grup), jest ona zerowa. A to świadczy o tym, że te zespoły nadal nie radzą sobie z ustabilizowaniem wyniku przed opodatkowaniem i jego precyzyjnym oszacowaniem.

Tutaj kłania się umiejętność dobrego zaprognozowania zestawienia „uses and sources”, a na tej podstawie rachunku zysków i strat. Bez tej umiejętności kupowanie większych pakietów obligacji komunalnych nie ma większego sensu. Są one nominalnie znacznie niżej oprocentowane od obligacji rządowych, więc bank, który nie jest w pełni wykorzystać odpisu podatkowego, na tym traci. W tej sytuacji bardziej rozsądną polityką jest zmniejszenie portfela obligacji komunalnych i zastąpienie ich obligacjami rządowymi„.

Patronem Konkursu jest Związek Banków Polskich, a partnerem Biuro Informacji Kredytowej SA.

Szczegóły można znaleźć na stronie www.szkola-ryzyka.pl i na FB www.facebook.com/BanriskLigaAkademicka

Patronami medialnymi są: Miesięcznik Finansowy BANK, portal AleBank.pl, portal  Bankier.pl, serwis PRNEWS.pl, portal Kariera w Finansach, magazyn To Zależy, magazyn Eurostudent, portal Student.pl, portal Studentnews.pl, portal Students.pl

Więcej informacji: Urszula Szulc (uszulc@wib.org.pl), Małgorzata Molenda (mmolenda@wib.org.pl)

Źródło: Warszawski Instytut Bankowości