IT@BANK 2021 | TECHNOLOGIE – BEZPIECZEŃSTWO | Carbanak, czyli jak ukraść miliard dolarów

Cyberataki ukierunkowane nie na klientów, ale na pracowników instytucji finansowych są – z punktu widzenia ich organizatorów – trudniejsze do wykonania. W myśl zasady, która głosi, że łańcuch zabezpieczeń jest tak silny jak jego najsłabsze ogniwo, a najsłabszym ogniwem bardzo często bywa człowiek.

Ataki tego typu – choć groźne – są jednym z typowych zagrożeń, na które polski sektor bankowy jest dobrze przygotowany, które potrafi rozpoznać i zwalczać. Pomaga w tym m.in. międzybankowy System Wymiany Ostrzeżeń o Zagrożeniach (SWOZ), pozwalający dzielić się ważnymi informacjami z zakresu bezpieczeństwa. Zagrożenie o nazwie Carbanak (a później Cobalt) było jednak inne, a cyberprzestępcy cierpliwi i pomysłowi.

Ukryta kamera

Przygotowując się do kradzieży postawili na monitoring. Wstępem do ataku był bowiem ukierunkowany na pracowników phishing, którego celem było skłonienie ich do odwiedzenia pozornie bezpiecznych, ale spreparowanych przez przestępców stron. Wykorzystano w tym przypadku metodę drive-by-download, pozwalającą na pobranie i instalację szkodliwego oprogramowania w sposób całkowicie „przezroczysty” dla użytkownika.

Infekcja pozwalała na skanowanie wewnętrznych sieci banków w poszukiwaniu stacji roboczych osób, pełniących w jego strukturze określone funkcje – chodziło o możliwość wykonywania przelewów i nadzorowania pracy bankomatów. Dzięki różnego rodzaju narzędziom cyberprzestępcy śledzili następnie podejmowane przez pracownika działania, prowadząc atak typu ATP (Advanced Persistent Threat).

Mieli dostęp nie tylko do samego komputera, z którego mogli pobierać dane czy ś...