Etyka w działalności banków

Odpowiedzialność społeczna banków związana jest z ich dostępem do środków finansowych klientów, informacji poufnych o produktach, z których korzystają, danych osobowych, a często także z faktem, iż klienci powierzają im dorobek czy interes całego swojego życia. Jednocześnie produkty finansowe banków są na tyle skomplikowane, że klienci są poniekąd skazani na zaufanie do pracowników banku (podobnie jak pacjenci do swoich lekarzy), na domniemanie, iż ci świadczą im usługi najwyższej jakości oraz najlepsze dla ich dobrobytu. Uwarunkowania te wiążą kwestie zaufania do banków z oczekiwaniami co do wysokiego etycznego poziomu zachowań ich pracowników.

Przestrzeganie prawa stanowi etyczny fundament każdego banku. W wielu sytuacjach, szczególnie w turbulentnym otoczeniu, jest to jednakże za mało. Zasady zachowań etycznych powinny wręcz wyprzedzać trendy w ustawodawstwie i polityce nadzoru bankowego. Inaczej mówiąc, zachowania biznesowe banków powinny wyjść poza literę prawa ku duchowi zaufania. Liczne przykłady takowych zachowań można wskazać w środowisku bankowym, jak chociażby samoograniczenie banków w udzielaniu walutowych kredytów hipotecznych, uważanych w dobie wysokiej koniunktury za jeden z najbardziej dochodowych produktów. W długim okresie okazał się jednak dla klientów produktem o wysokim, niezabezpieczonym ryzyku walutowym.

Pokłosiem światowego kryzysu finansowego jest erozja zaufania także wobec polskich banków oraz spadek lojalności klientów, pomimo iż trudno mówić o ich współudziale w wywołaniu tegoż kryzysu. Klienci wyrażają przy tym wyższe zaufanie do banków, z usług których korzystają, niż w ogóle do banków. Odczytać to można jako brak zaufania wynikający z nieufności wobec nieznanego. Potwierdza to zatem także konieczność zaznajamiania klientów z zachowaniami etycznymi poszczególnych banków oraz skłania do poprawy ...