BS a społeczność lokalna: Dzięki współpracy z lokalnym bankiem do nowoczesności

Konrad Machowski

Z jakimi wyzwaniami muszą mierzyć się włodarze miast i gmin podczas wnioskowania o fundusze na modernizację i w czasie późniejszej realizacji przed­sięwzięć? Dlaczego dostępne w ramach programów unij­nych instrumenty zwrotne mogą okazać się ciekawą opcją dla samorządów? Co mogą, poza prostym finansowaniem kredytowym, zaoferować społecznościom lokalnym banki spółdzielcze? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań szu­kano podczas tegorocznego Forum Nowoczesnego Samo­rządu. W debacie eksperckiej, moderowanej przez Macie­ja Małka, redaktora naczelnego czasopism „Nowoczesny Bank Spółdzielczy” i „Europejski Doradca Samorządowy”, wzięli udział: Lucyna Hanus, zastępca przewodniczą­cej Krajowej Rady Regionalnych Izb Obrachunkowych

Zdzisław Kupczyk, prezes zarządu Banku Polskiej Spół­dzielczości; Krzysztof Leń, prezes Funduszu Promocji i Rozwoju Województwa Wielkopolskiego; Paweł Lisow­ski, dyrektor ds. JST w Banku Gospodarstwa Krajowego; Ziemowit Stempin, wiceprezes zarządu Banku SGB; Pa­weł Tomczak, dyrektor Biura Związku Gmin Wiejskich RP oraz Przemysław Woliński, prezes zarządu Kujawsko­-Pomorskiego Funduszu Rozwoju. Panel poprzedziły wy­stąpienia Zdzisława Kupczyka, Ziemowita Stempina oraz Dariusza Gizy, dyrektora generalnego spółki ProPOLIS Consulting.

Modernizacja niejedno ma imię

Hasło „lokalny rozwój” zazwyczaj przywodzi na myśl śmiałe, innowacyjne przedsięwzięcia, w rodzaju dokonu­jącej się na naszych oczach cyfrowej transformacji. Tym­czasem dla wielu polskich „małych ojczyzn” jako inwestycje rozwojowe postrzegane są działania mające na celu zaspo­kojenie elementarnych potrzeb lokalnej społeczności.

– Budowa infrastruktu­ry wodociągowo-kanaliza­cyjnej, otwieranie nowych placówek oświatowych czy rewitalizacja sieci drogowej tak naprawdę nie powinny być rozpatrywane w kategoriach lokalnego rozwo­ju. W takich przypadkach zdecydowanie mamy do czynienia z nadrabianiem zaległości, likwidacją za­późnienia pomiędzy Polską a krajami zachodnioeuropejskimi – podkreślił Dariusz Giza. Z drugiej jednak strony, modernizacyjny charakter inwestycji realizowanych przez lokalne władze determinowany jest nie tylko poziomem zaawan­sowania technologicznego użytych rozwiązań. Kluczowe znaczenie ma społeczne, ekonomiczne czy też środowisko­we oddziaływanie danego przedsięwzięcia.

Taką rolę katalizatora przemian na obszarach wiejskich pełnić może z powodzeniem ener­getyka odnawialna oraz prosumencka. Przedsta­wiciel Związku Gmin Wiejskich RP wskazał na tę branżę jako na jeden z potencjalnych czynni­ków stabilizujących roz­wój gospodarczy wsi. – Zakup energii od zewnętrznych dostawców stanowi jeden z istotniejszych wydatków ponoszonych przez społeczności lokalne na terenach wiejskich. Dysponowanie własnym po­tencjałem energetycznym może znacząco ograniczyć potrzebę korzystania z oferty zewnętrznych dostawców, a w sprzyja­jących warunkach istnieje możliwość odsprzedaży energii – podkreślił Paweł Tomczak. Rozwój OZE sprzyja dez­agraryzacji rynku pracy na obszarach wiejskich, któ­ry to proces w obliczu niskiej efektywności i zbytniego rozdrobnienia polskich gospodarstw rolnych ma w wie­lu gminach znaczenie priorytetowe. Nie da się wreszcie pominąć trudnych do przecenienia korzyści dla środowi­ska, wśród których na pierwsze miejsce wybija się per­spektywa eliminacji nader uciążliwych pieców i kotłów węglowych. Wszystkie te benefity osiągnąć można jedy­nie pod warunkiem konsekwentnej realizacji polityki, uwzględniającej specyfikę rynku OZE. – Bez stworzenia wieloletnich zasad funkcjonowania nie ma możliwości roz­woju tego obszaru – dodał reprezentant Związku Gmin Wiejskich RP.

Stabilne prawo warunkiem modernizacji

Tymczasem spójność i stabilność polskiego prawa po­zostawia wiele do życzenia, bynajmniej nie tylko w obsza­rze energetyki rozproszonej. Z nieprecyzyjnymi przepisami od lat zmagają się zarówno lokalni włodarze, jak i ...