Bankowość i Finanse | Wskaźniki Referencyjne | Dlaczego WIBOR już nie wystarcza…

Piotr Puczyński
ekspert rynku bankowego

Przeglądałem ostatnio raporty dotyczące najnowszych trendów i wyzwań stojących przed sektorem bankowości korporacyjnej w UK. I na pierwszy rzut oka nie dostrzegłem niczego specjalnego. Zaskoczyło mnie jednak to, jak wysoko na liście priorytetów umieszczono kwestię „likwidacji” stawki LIBOR. Jednak powodem mojego zdziwienia, biorąc pod uwagę, że nowe regulacje dotyczące tzw. stawek referencyjnych ukazały się już w 2016 r., nie była sama owa „likwidacja”. Przecież bezpośrednią przyczyną dla powstania nowej regulacji stały się właśnie stawka LIBOR i liczne związane z jej ustalaniem nieprawidłowości.

Zdziwiła mnie dysproporcja pomiędzy postrzeganiem problemu przez sektor bankowy w Polsce i Wielkiej Brytanii. Trudno powiedzieć, dlaczego regulacja BMR (The Benchmark Regulation) jest mniej „popularna” wśród bankowców niż RODO czy PSD2. Przecież stawka WIBOR jest podstawowym parametrem w relacjach z klientami polskich banków. Problem jest zatem poważny i niesie ze sobą wiele konsekwencji, a jednak w czasie nieustannego tsunami regulacyjnego skrót BMR nie zyskał powszechnego rozgłosu.

Celem powstania nowej regulacji było:

• Poprawienie metod zarządzania i kontroli procesu tworzenia wskaźników. W szczególności zapewnienie unikania konfliktu interesów przez ich administratorów.
• Poprawienie jakości danych wejściowych i metodologii tworzenia wskaźników używanych przez administratorów.
• Poprawienie metod kontroli nad podmiotami, które dostarczają dane ze szczególnym uwzględnieniem unikania konfliktu interesów.
• Ochrona konsumentów i inwestorów poprzez zwiększenie transparentności procesu i metod.

Postulaty te mają zostać zrealizowane zarówno poprzez wprowadzenie nowych mechanizmów kontrolnych (procedury, instytucje kontrolne, audyty etc.), jak i poprzez powrót do bardziej rynkowego postrzegania wskaźników.

O ile metody kontrolne, przynajmniej teoretycznie, nie są szczególnie trudne do wprowadzenia, to drugi postulat okazuje się wyzwaniem. Przede wszystkim oczekuje się, że podstawowe dane wejściowe do modelu oparte będą na realnie zawartych transakcjach. Pozostawiona została co prawda możliwość ich uzupełnienia, jeżeli pozyskanie danych transakcyjnych jest niemożliwe, ale w obydwu przypadkach musimy zadbać o ich weryfikowalność. Z tego też powodu powstała konieczność istotnej zmiany sposobu wyznaczania obecnie istniejących wskaźników, w tym wskaźników WIBOR.

Jeden cel – różne drogi

Do realizacji postanowień BMR możemy podejść w dwojaki sposób. Po pierwsze – modyfikować obecne metody i obudować je wymaganymi procedurami. ...