Bankowość i Finanse | Kredyty | O kredytach frankowych prawie wszystko – czyli jak to widzi prof. Krzysztof Kalicki

Tytuł, ze swej istoty dość ogólny, wskazuje, że ambicją autora było przeprowadzenie możliwe przekrojowej i wnikliwej analizy w ramach dyskusji nad kredytami walutowymi. Z jednej strony Krzysztof Kalicki wskazał, że w rozważaniach natury prawnej nadinterpretuje się regulacje unijne i przepisy prawa polskiego na rzecz kredytobiorców, co prowadzi do swoistej asymetrii, a w konsekwencji do nadmiernie uprzywilejowanej pozycji konsumenta. Summa summarum mamy do czynienia z pozbawionymi faktycznych podstaw transferami od banków i ich interesariuszy, na rzecz kredytobiorców walutowych.

Niewystarczająca wiedza ekonomiczna

Przyczyny należy upatrywać w stanie wiedzy kręgów prawniczych na temat funkcjonowania rynków finansowych. Jej deficyt sprzyja formułowaniu zafałszowanych ocen, dotyczących prawidłowości działania banków i nieuprawnionych zarzutów, odnoszących się do rzekomej abuzywności klauzul zawartych w umowach kredytowych.

Część formułowanych przez sądy oczekiwań jest technicznie bądź merytorycznie niewykonalna, co rodzi wątpliwości w zakresie interpretacji prawa, intencji wyroków i ukształtowanej linii orzeczniczej, a nawet etycznego kontekstu aktywności środowisk prawniczych w tym obszarze. Ignorowanie prawideł logiki, lekceważenie ukształtowanych reguł działania rynku, a nawet intencjonalne mijanie się z prawdą w ocenie procesów gospodarczych powoduje – nieuczciwe co do istoty – wywłaszczanie banków z majątku. Rosnące straty sektora bankowego mogą prowadzić do wycofania kapitału przez inwestorów, a w jego następstwie do kryzysu finansowego lub poważnego ograniczenia możliwości finansowania rozwoju gospodarczego.

Nie przypadkiem więc we wstępie autor przywołuje platońską zasadę, że tylko z prawdy powstaje prawda, którą – jak się zdaje – odnosi wprost do toczonej od lat dyskusji w przedmiocie kredytów walutowych, których sumaryczna wartość w szczytowym okresie w przeliczeniu na złotówki zamykała się kwotą 208 mld zł. Gdy dodać do tego potencjalne straty, jakie generowałoby przerzucenie ryzyka kursowego na banki i ich interesariuszy, wedle różnych szacunków obliczane nawet na 200 mld zł, tematu nie sposób uznać za zamknięty. Stąd podjęta przez badacza, a zarazem praktyka rynku finansowego, próba analizy merytorycznej formułowanych opinii prawnych, oraz podejmowanych orzeczeń w kontekście funkcjonowania rynków finansowych, technik stosowanych przez banki na poziomie operacyjnym, a nawet praw ekonomii jako nauki stosowanej. Kontekst społeczny, a także interesy definiowane politycznie, nie ułatwiają oceny intencji poszczególnych graczy, nie wspominając o następstwach ich działań.

Jak to formułuje we wstępie sam prof. Kalicki, jego zamysłem było „dowieść tezy, iż w Polsce przekroczone są granice racjonalnej ochrony konsumenta na skutek niewłaściwej interpretacji dyrektyw UE, manipulowania fałszywą oceną rzeczywistości gospodarczej i praw ekonomicznych pod wpływem obietnic politycznych dla wybranej grupy społecznej. Walka nie idzie o sprawiedliwość, ale o unieważnienie kredytów w CHF i skutków podjętych w przeszł...