Bankowość i finanse | GOSPODARKA – SPOŁECZNA ROLA KOBIET | Bariery są dziedzictwem przeszłości, od nas zależy, czy nadal będą hamulcem postępu

Na ile wciąż żywy jest stereotyp, jakoby studia politechniczne i inżynierskie stanowiły domenę męską, a w jakim stopniu udało się w ostatnich latach zredukować to mylne przekonanie, chociażby za sprawą takich kampanii jak „Dziewczyny na politechniki”?

– Od piętnastu lat obserwujemy te zmiany na bieżąco. Każdego roku stale monitorujemy udział kobiet w gronie studentek kierunków politechnicznych, ale też wśród doktorantek, doktorów czy kadry wykładowczej ogółem. ­Faktycznie, w początkach realizacji tego projektu, czyli w latach 2008-2009, mieliśmy do czynienia z takimi wydziałami na polskich uczelniach technicznych, gdzie nie było ani jednej kobiety. Przez kolejne lata sytuacja zmieniła się diametralnie, zarówno w wyniku podejmowanych przez nas działań, jak i w efekcie zmiany cywilizacyjnej, której jesteśmy świadkiem, a której konsekwencją jest aktywizacja kobiet w bardzo wielu obszarach, nie tylko technologicznych. Kobiety coraz chętniej i odważniej angażują się w politykę, biznes czy w sektorze technicznym.

Te trzy obszary weryfikują faktyczną pozycję kobiet na dany moment na terenie wybranego kraju bądź regionu. Jeśli chodzi o Polskę, to startowaliśmy z poziomu niespełna 30% kobiet na politechnikach i uczelniach technicznych. Obecnie wskaźnik ten kształtuje się blisko 40%. Pamiętać jednak trzeba, że politechniki to bardzo złożone organizacje, w ich skład wchodzą zarówno jednostki stricte techniczne, jak też wydziały nauk społecznych bądź humanistycznych. Żeby w miarodajny sposób ocenić sytuację w sferze nauk par excellence technicznych, trzeba by ten obszar wydzielić spośród pozostałych i w nim przeprowadzić analizy. W tym przypadku udział kobiet nie jest już tak znaczący, a na kierunkach inżynieryjnych będzie to najpewniej nie więcej niż dwadzieścia kilka procent. Najgorzej sytuacja się przedstawia w przypadku nauk informatycznych, związanych bezpośrednio z wdrażaniem najnowszych technologii, gdzie ten udział waha się w przedziale od 10 do 14-15%. Reasumując, widać zmianę, ale przed nami jeszcze całkiem sporo pracy.

Jakie działania w tej materii powinny być realizowane w nadchodzących latach, tak, by stereotypowe postrzeganie zawodów technicznych bezpowrotnie odeszło w przeszłość, i jaki wkład w tej dziedzinie mogą mieć pracodawcy?

– Aby przemiana mentalności w tej sferze miała charakter trwały i kompleksowy, musi zachodzić na wielu płaszczyznach. Samo zachęcanie uczennic klas maturalnych, żeby wybierały kierunki techniczne, to jeden z końcowych etapów. Należałoby skoncentrować się na problemie, który potwierdziły badania: dziewczynki tracą zainteresowanie obszarem technologii w wieku 12-16 lat, kiedy dojrzewają i kiedy niekorzystny nacisk społeczny jest przez nie szczególnie odczuwalny. Zmiany musiałyby nastąpić w sferze koncepcji społecznych, w tym jak przedstawia się młodym ludziom społeczną rolę kobiet w toku edukacji szkolnej, ale również ...