Bankowość i Finanse | Gospodarka | Miesięczny przegląd raportów gospodarczo-finansowych | Granie do jednej bramki

Maksymilian Stefański
Analityk ekonomiczny, Absolwent ekonomii raz międzynarodowego programu CEMS MIM Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie

Ożywienie gospodarcze staje się faktem. Jak wynika z danych Komisji Europejskiej, maj był czwartym już miesiącem z rzędu, w którym odnotowano znaczący wzrost liczonego przez KE europejskiego wskaźnika nastrojów (Economic Sentiment Indicator). W porównaniu z kwietniem jego wartość zwiększyła się o 4 pkt., przewyższając tym samym aż o 10 pkt. swój poziom sprzed pandemii w lutym 2020 r. Jak wskazują analitycy – „wzrost wartości wskaźnika ESI wynika z poprawy nastrojów we wszystkich badanych sektorach gospodarki, a w szczególności w sektorze usług (+8,8 pkt.) oraz wśród konsumentów (+3 pkt.)”. Pomimo optymistycznych nastrojów wielu wskazuje, iż nowy cykl koniunkturalny zaczyna się nie tylko z ogromnymi nadziejami, ale także wieloma spiętrzonymi przez pandemię problemami.

Gra na utrzymanie

World Economic Forum w ramach swojej najnowszej publikacji „Chief Economists Outlook” zapytało czołowych światowych ekonomistów o ich opinie dotyczące obecnego stanu gospodarki oraz głównych wyzwań, z jakimi przyjdzie się zmierzyć w nadchodzących latach. Jak wskazują autorzy, gwałtownie rosnące rynki akcji sprawiają iluzoryczne wrażenie, iż losy globalnej gospodarki mają się ku lepszemu. Jednakże pytani o zdanie ekonomiści podkreślają, iż w zakrojonych na szeroką skalę pakietach naprawczych wciąż brakuje pewnych istotnych wymiarów, a narzędzia krótkoterminowego wsparcia zbyt silnie przeważają nad rozwiązaniami gwarantującymi długoterminową zmianę strukturalną. „Pojawia się zasadnicze pytanie, gdzie te programy pozostawią społeczeństwa pod względem głębokiej transformacji strukturalnej, która jest konieczna, jeśli kapitalizm ma jeszcze odzyskać siły po COVID-19” – zaznaczają autorzy.

Zauważają przy tym, że coraz więcej obserwatorów spogląda ponad wyzwanie związane ze stymulacją fiskalną, koncentrując się na potrzebie znacznie głębszej transformacji istniejącego systemu gospodarczego. „Rządy stoją przed ogromnym wyzwaniem przedstawienia planów, które są wystarczająco ambitne, aby dokonać prawdziwej transformacji, a jednocześnie nie przekraczają wydatków w stopniu powodującym marnotrawstwo wynikające ze złego ukierunkowania i pośpiesznego wdrażania” – podsumowują autorzy badania.