Autor: Ignacy Morawski

Rada Polityki Pieniężnej utrzymała stopy procentowe bez zmian, ale w jej komunikacie nastąpiła zmiana, która sugeruje gotowość do obniżenia kosztu pieniądza w najbliższych miesiącach. Do tej pory RPP wskazywała w komunikacie, że obniży stopy jeżeli wzrost gospodarczy osłabnie. Teraz dodano drugi warunek – przedłużającą się deflację. To oznacza, że Rada szykuje się do cięcia stóp, wiadomo bowiem, że deflacja będzie dłuższa od tego, co można było oczekiwać jesienią.

Złoty był we wtorek wyraźnie słabszy, należał też do najsłabszych walut w koszyku rynków wschodzących. Euro umocniło się do złotego niemal o 1 proc. Były dwa katalizatory tego ruchu. Po pierwsze, słabsze dane o sprzedaży detalicznej w Polsce, które wzmocniły oczekiwania na obniżki stóp procentowych.

Tydzień rozpoczął się od silnej wyprzedaży walut niektórych rynków wschodzących, której w ciągu dnia złoty dzielnie się opierał. Rubel stracił w poniedziałek aż 10 proc. wobec dolara, w nocy Centralny Bank Rosji podniósł stopę procentową z 10,5 do 17 proc. Silna była również wyprzedaż kilku innych walut.

Złoty w piątek minimalnie osłabił się wobec euro, ale jeżeli jest to reakcja na globalny wzrost awersji do ryzyka to wciąż jest ona ograniczona. Wciąż obserwujemy bardzo wysokie ceny obligacji, szczególnie na rynkach bazowych. W Stanach Zjednoczonych rentowność papierów dziesięcioletnich była w piątek najniższa od pamiętnego załamania rentowności w połowie października, kiedy najbardziej płynny rynek finansowy na świecie doznał rzadko spotykanego szoku.

Wczoraj złoty był dość stabilny, co można uznać za przejaw jakiejś jego siły, ponieważ na wielu rynkach wschodzących trwała wyprzedaż walut. Po dobrych danych o sprzedaży detalicznej w Stanach Zjednoczonych na świecie umacniał się dolar.

Wzrostu awersji do ryzyka ciąg dalszy, przy czym silniej dotknęło to tym razem Polskę. W środę osłabił się zarówno złoty jak i obligacje. Nie wygląda to na jakąś silną falę strachu, bo nie wszystkie klasy ryzykownych aktywów traciły (np. zyskiwały europejskie akcje), ale istnieją chyba jakieś strach o wpływ podwyżek stóp procentowych w USA i spadku cen ropy na rynki wschodzące.

Wczorajsza sytuacja na rynku to był typowy risk-off. Informacje z Grecji doprowadziły do wyprzedaży na giełdach, spadków cen obligacji na peryferiach i wzrostów cen obligacji w bezpiecznych krajach. Polska została wczoraj zaliczona do tej drugiej grupy. Złoty umocnił się nawet nieznacznie do euro. Co ciekawe, awersja do ryzyka doprowadziła do wyprzedaży dolara.

Poniedziałek przyniósł uspokojenie na rynkach po emocjach poprzednich dni. Złoty bez większych zmian, dolar i euro bez większych zmian, ceny obligacji lekko się umocniły w Polsce na  średnim i długim końcu krzywej. Umocnieniu cen obligacji mogły sprzyjać słabsze dane makro z Niemiec (produkcja przemysłowa wzrosła o 0,2 proc. mdm w październiku, wobec oczekiwanych 0,3 proc.) czy gołębie wypowiedzi członków Rady Polityki Pieniężnej w Polsce – Andrzeja Bratkowskiego i Jerzego Osiatyńskiego – które pokazują, że obóz zwolenników obniżek stóp procentowych nie poddał się.

W piątek najważniejsze dla rynku były dane z rynku pracy w Stanach Zjednoczonych, które okazały się bardzo dobre (patrz niżej). To sprawiło, że umocnił się dolar i spadły ceny obligacji – również w Polsce. Widać, że temat umacniającej się amerykańskiej gospodarki może niwelować wpływ nadchodzącego skupu obligacji przez EBC, tym bardziej, że skup ten w dużej mierze jest w cenach papierów skarbowych.

Wczorajsza konferencja prezesa EBC Mario Draghiego dość mocno ruszyła rynkiem. Złoty osłabił się w stosunku do euro, a euro znacząco umocniło wobec dolara. Spadły również ceny obligacji. Wszystko dlatego, że Draghi brzmiał nieco mniej „gołębio” od oczekiwań. Nie przywiązywałbym jednak do wczorajszych wahań nadmiernej wagi, to raczej silny szum niż jakieś istotne sygnały.

Zgodnie z tym, co pisałem wczoraj, posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej nie odwróciło krótkookresowych trendów rynkowych, a może nawet je wzmocniło. Złoty umocnił się wczoraj do euro, obligacje nieznacznie się osłabiły, a komentarze prezes NBP Marka Belki mogły w tym pomóc. Belka mówił m.in. o tym, że bank centralny jest gotów zaakceptować dłuższy okres niskiej inflacji, odżegnał się od przestrzegania przed umocnieniem złotego – jednym słowem, odszedł nieco od tego, co mówił we wcześniejszych wywiadach.

Złoty wyraźnie mocniejszy, a obligacje słabsze, co wskazuje na dominację narracji o silnej gospodarce i braku obniżek stóp procentowych. Dziś posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej. Jak piszę poniżej, obniżka stóp należy do scenariuszy krańcowych. Ważny dla rynku może być zaś komunikat i komentarze prezesa Marka Belki.

Złoty mocniejszy, obligacje słabsze, co może wskazywać na reakcję rynku na wyższy odczyt indeksu PMI w kraju. Dziś rano kurs eur/pln spadł nieznacznie poniżej poziomu, który wyznaczał dolne pasmo wahań kursu od sierpnia do października – ok. 4,168. Teraz gra toczy się o to, czy trend aprecjacyjny z ostatnich dwóch tygodni zostanie utrzymany, czy też zamieni się w trend boczny.

Dobre dane z Polski nie pomogły, złoty osłabił się w piątek, choć był to łagodny ruch. Cen obligacji nieznacznie wzrosły, też wbrew silnym danym makro. Fakt, że rynek stopy procentowej w Polsce nie reaguje na dane o silnym popycie wewnętrznym i niskim bezrobociu sporo mówi o siłach rządzących teraz rynkami. Na świecie panuje przekonanie, że niska inflacja jest zjawiskiem trwałym, a spadki cen ropy tylko to pogłębiają i będą wymuszały na bankach centralnych utrzymywanie niskich stóp procentowych, a na EBC skup obligacji skarbowych.

Złoty bardzo wyraźnie umocnił się we wtorek, mocniejsze były również obligacje. Kurs eur/pln spadł z 4,195 do poniżej 4,175. Teraz punktem, który będzie pewnie obserwował rynek, będzie wrześniowe minimum na poziomie 4,165. Gdyby zostało przekroczone, otworzy się droga do 4,10 zł za euro. Choć wątpliwe, by – jeżeli taki scenariusz miałby być w ogóle grany – odbyło się to bez jakiejś wyraźnej korekty.

Złoty był w ciągu dnia nieznacznie mocniejszy, obligacje lekko słabsze. Wieczorem prezes NBP Marek Belka przeprowadził coś w rodzaju werbalnej interwencji na rynku walutowym, mówiąc, że obawia się powrotu trendu aprecjacyjnego polskiej waluty. Można to odczytać jako ewidentny sygnał do inwestorów, by zniechęcić ich do grania pod efekty ewentualnego skupu aktywów przez EBC.

Stało się – kurs eur/pln najpierw lekko spadł poniżej granicy 4,21 zł, która wyznaczała pasmo wahań z ostatniego tygodnia, a następnie ruszył wyraźnie w dół. Złoty umocnił się zarówno ze względów technicznych, jak i dzięki coraz bardziej gołębim sygnałom wysyłanym przez prezesa EBC Mario Draghiego oraz ze względu na obniżkę stóp procentowych w Chinach. Ten ostatni czynnik podbił ceny aktywów na całym świecie – zarówno akcji, jak i obligacji.

Wczorajszy dzień obfitował w ciekawe wydarzenia. Złoty umocnił się po tym, jak ze strefy euro nadeszły słabe odczyty PMI. Mamy zatem grę pt.: im słabiej w euro, tym większe szanse na luzowanie polityki pieniężnej przez EBC i umocnienie polskiej waluty. W ten scenariusz wpisywał się też spadek rentowności obligacji skarbowych w Polsce.

Złoty był wczoraj minimalnie słabszy, po tym, jak kurs eur/pln dotknął wrażliwej granicy 4,21 i nie udało mi się jej przekroczyć w dół. Rosły wczoraj rentowności obligacji, co częściowo było reakcją na wzrost rentowności w USA i Niemczech, a częściowo mogło być pokłosiem lepszych danych o wynagrodzeniach z Polski.

Złoty był wczoraj mocniejszy, a obligację stabilne. Głównym wydarzeniem dla rynku mogła być wypowiedź mistrza werbalnej polityki pieniężnej, czyli Mario Draghiego – prezesa Europejskiego Banku Centralnego. Powiedział on w Parlamencie Europejskim, że jeżeli inflacja w strefie nie zacznie przyspieszać, wówczas EBC wprowadzi skup obligacji skarbowych, czyli luzowanie ilościowe na wzór tego, co robiły inne banki centralne.

Bardzo dobre dane o PKB wywołały umocnienie złotego oraz osłabienie obligacji. Złoty umocnił się zarówno wobec euro jak i dolara i był najsilniejszą walutą regionu w piątek, choć wąskie pasmo wahań kursu eur/pln wciąż się utrzymuje. Natomiast po dobrych danych z realnej gospodarki argumenty za dalszym umocnieniem polskiej waluty na pewno uzyskały wsparcie. Na rynku stopy procentowej rentowności wzrosły o 10 pkt bazowych wzdłuż całej krzywej.