Autor: Joanna Bachert

Niewątpliwie najważniejszym wydarzeniem czwartkowej sesji było posiedzenie EBC i wieńcząca je konferencja prezesa M.Draghi-ego. Zgodnie z oczekiwaniami rada pozostawiła stopy procentowe bez zmian, w tym stopę referencyjną na poziomie 0,25%.

Środa była pierwszym dniem tygodnia w trakcie którego rynek otrzymał istotne z inwestycyjnego punktu widzenia dane. Nie zmieniło to jednak faktu, że sytuacja techniczna na większości rynków nie uległa istotniejszej zmianie. Dziś w centrum uwagi znajdzie się prezes EBC M.Draghi.

Wtorek na rynkach finansowych wciąż przebiegał w dość świątecznej atmosferze, choć od Bożego Narodzenia minęły już dwa tygodnie. Stabilizacji notowań sprzyjał przede wszystkim ubogi w informacje kalendarz makroekonomiczny, ale też oczekiwanie na zaplanowane ważne publikacje w kolejnych dniach, które mogą zaważyć na kierunku zmian notowań. Na rynku wyczuwa się jednak wyraźne osłabienie apetytu na ryzyko.

Fed przykręca kurek, a rynki nic z tego sobie nie robią. Niewykluczone, że obok czynników fundamentalnych na decyzji Fed zaważyły kwestie personalne. Z wypowiedzi członków Komitetu poprzedzających grudniowe posiedzenie nie wynikała tak silna jednomyślność, z jaką spotkaliśmy się w środę.

FOMC zmniejszył miesięczną wartość skupu aktywów o 10 mld USA z dotychczasowych 85 mld USD, po równo o 5 mld USD dla obligacji zabezpieczonych hipotekami (do 35 mld USD) i dla obligacji skarbowych (do 40 mld USD). Decyzja przeszła stosunkiem głosów 9 do 1. Jedynym, który się jej sprzeciwił był E.Rosengren, szef Fed z Bostonu. Komunikat Fed inwestorzy przyjęły bardzo spokojnie, a w przypadku rynku akcji wręcz z euforią.  Do końca roku nie powinno już wiele się zmienić, możemy więc zacząć świętować.

Wtorek był relatywnie spokojnym dniem. Rynki finansowe oczekują na wieczorny komunikat Fed dot. przede wszystkim perspektyw programu QE3. Nie ma bowiem wątpliwości, by FOMC mógł ruszyć stopy procentowe. Inwestorzy nie wiedząc, co dziś powie prezes B.Bernanke, najwyraźniej wolą nie ryzykować utrzymując dotychczasowe pozycje. Przed nami zatem, ostatnie godziny niepewności i można świętować.

Decyzja Fed coraz bliżej, a na rynkach dobre nastroje. W Europie impulsem do wzrostów były dane o PMI dla przemysłu w Europie. Szczególnie pozytywnie zaskoczyła gospodarka niemiecka. Indeks PMI na poziomie 54,2 pkt to najwyższy odczyt od 30-mieisęcy. Aprecjacja euro pociągnęła za sobą złotego. Kurs EUR/PLN spadł poniżej 4,175. Bez wpływu na notowania naszej waluty pozostały zaś dane NBP dot. inflacji bazowej. Niski poziom cen jest bagatelizowany przez rynek, bowiem nikt nie zakłada, że RPP mogłaby jeszcze rozluźnić politykę monetarną. Wręcz przeciwnie ekonomiści liczą, że przyszły rok rozpocznie serie podwyżek stóp procentowych NBP, co działa na korzyść PLN.

Rozpoczął się ostatni przedświąteczny tydzień handlu a wraz z nim oczekiwanie na kluczowe wydarzenie miesiąca – posiedzenie amerykańskiej Rezerwy Federalnej (17-18.12). Jeśli Fed nas nie rozczaruje przenosząc tapering na przyszły rok, koniec grudnia przyniesie spadki rentowności obligacji, dalsze wzrosty indeksów akcyjnych oraz mocną pozycję euro i złotego. „TAK” dla cięcia QE spowoduje zaś, że przez giełdy przetoczy się silna fala realizacji zysków, a dolar będzie jedną z bardziej pożądanych walut w końcówce roku.

Za nami kolejna sesja pozbawiona publikacji istotnych danych makroekonomicznych i nic nowego niewnosząca do obrazu rynku głównej pary walutowej.  Poranne doniesienia z Niemiec dot. inflacji okazały się zgodne z oczekiwaniami, co nie znalazło przełożenia na notowania wspólnej waluty. Indeks HICP wyniósł w listopadzie 0,2% m/m i 1,3% r/r. W rezultacie przez większą część dnia kurs EUR/USD oscylował w okolicy lokalnego maksimum z wyraźną tendencją do dalszego wzrost.

Wtorkowa sesja, pozbawiona publikacji istotnych danych makroekonomicznych z USA i strefy euro, nie wniosła nic nowego do obrazu rynku głównej pary walutowej. Euro kontynuuje aprecjację przymierzając się do wyznaczenia nowego, lokalnego szczytu na 1,38 USD. Brak zmienności na euro/dolarze sprzyjał umacnianiu złotego. Kurs EUR/PLN zszedł w okolice 4,175. Na krajowym rynku stopy procentowej widać dalsze spadki rentowności, a zmienność nadal koncentruje się na dłuższym końcu krzywej dochodowości. Trwa szukanie popytowych impulsów.

Poniedziałkowa sesja przyniosła kontynuację wzrostowej tendencji na rynku głównej pary walutowej. Ruch nie był jednak duży, sięgając jedynie okolic 1,3765. Złoty podczas wczorajszego handlu pozostawał relatywnie stabilny.

Bieżący tydzień rozpoczynamy wysoko w okolicach 1,37 USD za euro, po tym jak w ostatnich dniach na rynek napłynęło sporo ważnych informacji ważących na decyzjach głównych banków centralnych. Pomimo dobrych danych z USA jakie w ostatnim czasie napływały na rynek inwestorzy najwyraźniej albo oswoili się z myślą o wygaszaniu QE, albo maleje ich wiara, że tapering rozpocznie się już w grudniu.

Choć środa obfitowała w publikacje i wydarzenia makroekonomiczne nie zmieniła technicznego obrazu rynku głównej pary walutowej. Kurs EUR/USD nadal bowiem porusza się krótkoterminowym trendem wzrostowym, w ostatnich dniach oscylując głównie wokół 1,36. Niemniej wczorajsze, lepsze od oczekiwanych dane makro z USA (przede wszystkim nt. rynku pracy) pozytywnie wpłynęły na dolara, prowadząc do chwilowego testu dolnego ograniczenia wspomnianego kanału (okolice 1,353).

Poniedziałek na rynku głównej pary walutowej rozpoczął się od gwałtownej przeceny euro. Kurs EUR/USD jeszcze przed południem spadł poniżej 1,355, by następnie pogłębić ruch do blisko 1,352. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że za umocnieniem dolara stoi wynik udanego szaleństwa piątkowych zakupów w USA.

Czwartek to kolejny dzień tygodnia pozbawiony wydarzeń mogących podnieść zmienność notowań na rynkach finansowych, zazwyczaj ułatwiających graczom podejmowanie decyzji. Z racji Święta Dziękczynienia nie pracowano w USA, a zatem cała nasza uwaga koncentrowała się przede wszystkim na Europie.

Przy braku istotnych publikacji mogących zaważyć na kierunkach działań głównych banków centralnych, a tym samym na postrzeganiu przez inwestorów ryzyka lekko słabsza dynamika sprzedaży detalicznej w Polsce osłabiła naszą walutę.

Brak impulsów, brak kierunku. W oczekiwaniu na dane z rynku pracy w USA (raport non-farm payrolls), które mogą zaważyć na taperingu Fed, inwestorzy nie są skłonni podejmować większego ryzyka. Dodatkowo stabilizacji zachowań sprzyja również brak publikacji innych ważnych danych makroekonomicznych.

Bieżący tydzień na rynku głównej pary walutowej rozpoczynamy w okolicach 1,355 USD po tym, jak piątek przyniósł dalsze wzrosty notowań euro wobec dolara. Bezpośrednim impulsem do przełamania lokalnego oporu na 1,35 USD stała się publikacja indeksu nastrojów gospodarczych dla Niemiec znacznie przewyższająca oczekiwania rynkowe.

Po nerwowej końcówce środowego handlu wczorajsza sesja przebiegała relatywnie spokojnie i to pomimo pełnego kalendarza publikacji makroekonomicznych. Choć czwartkowe wystąpienie prezesa EBC M.Draghi-ego potwierdziło gołębie nastawienie banku do polityki monetarnej nie znalazło ono już tak silnego przełożenia na rynek jak wcześniejsze depesze Bloomberga.

Wtorek przyniósł dalsze umocnienie euro wobec dolara. Indeks nastrojów niemieckich inwestorów wzrósł w listopadzie do 54,6 pkt wobec 52,8 pkt w październiku. To najwyższy poziom wskaźnika ZEW od czterech lat, co wskazuje na bardzo silny optymizm wśród niemieckich inwestorów instytucjonalnych.

Tak jak oczekiwaliśmy pierwszy dzień tygodnia upływał bez niespodzianek. Brak istotnych pozycji w kalendarzu wydarzeń i publikacji makroekonomicznych mogących wpłynąć na zmianę postawy inwestorów sprawił, że praktycznie od pierwszych godzin poniedziałkowej sesji euro/dolar dalej rósł wspierany zeszłotygodniowymi, gołębimi doniesieniami z USA.

W czwartek uwaga rynków finansowych koncentrowała się na dwóch wydarzeniach: publikacji PKB za 3Q13 dla strefy euro i jej gospodarek oraz dla Polski i popołudniowym przesłuchaniu przed senacką komisją bankową nominowanej na nową szefową Fed, obecnej wiceprezes J.Yellen Jak pokazały publikacje Euroland nadal „choruje”, Polska zaś jest coraz „zdrowsza” i to bez inflacji.

Środową sesję zdominowały informacje dot. Wielkiej Brytanii, co znalazło największe przełożenie na notowania GBP. W reakcji na opublikowane dane kurs GBP/USD wzrósł do ponad 1.606. Na parze EUR/USD wczorajszy dzień przyniósł dalsze umocnienie wspólnej waluty prowadzące do wzrostu kursu EUR/USD niemalże do 1,35. Bardzo niewielkie wahania widzieliśmy na rynku złotego. Kurs EUR/PLN praktycznie przez całą środową sesję oscylował w okolicach 4,19-4,21. Na rynku stopy procentowej doszło zaś do silnego spadku rentowności SPW i kontraktów IRS (6-9 pb).

Rynki ważą argumenty za i przeciw szybkiemu taperingowi, co zwiększa niepewność i negatywnie wpływa m.in. na kondycję złotego. Naszej walucie nie pomaga sytuacja na euro/dolarze, gdzie wspólnej walucie ciąży zapowiedziane utrzymanie niskich stóp przez EBC w dłuższym okresie czasu. Na rynku stopy procentowej widać wyraźny wzrost rentowności obligacji skarbowych, szczególnie na dłuższym końcu krzywej dochodowości. W efekcie dochodzi do widocznego wystromienia krzywej. Zmiany jakie zachodzą na polskim rynku długu to kopia zachowania rynków bazowych, gdzie od piątku kwotowania 10-letnich papierów UTS wzrosły już o blisko 20 pb w okolice 2,80%

Nowy tydzień rozpoczął się stabilnie na głównej parze walutowej i znacznie słabiej na euro/złotym, po tym jak ostatnie dni przyniosły sporo niespodzianek. Seria zaskakująco mocnych publikacji z USA może przyspieszyć podjęcie przez Fed decyzji o rozpoczęciu ograniczania QE3. Nie dziwią zatem widoczne w ostatnich dniach spadki euro wobec dolara, czy wzrosty rentowności na rynku długu. Nominalnie kurs EUR/USD testował już 1,33 EUR/PLN przymierza się do ataku 4,22 a UST 10Y przełamał opór na 2,78%. To wszystko wpływa na zmiany podstawowych indeksów rynkowych.

EBC obniża stopy procentowe o 25 pb do 0,25% dla stawki refinansowej i zapowiada możliwe kolejne działania by dalej wspierać wzrost gospodarczy i akcję kredytową, obniżać bezrobocie i prowadzić inflację do celu. Euro/dolar reaguje silnym spadkiem notowań, obligacje silnym spadkiem rentowności.

Rada nie zmieniła wysokości stóp procentowych, pozostawiając główną z nich na poziomie 2,50%. Po zapoznaniu się z ostatnimi danymi dot. polskiej gospodarki i nową projekcją inflacyjną wydłużono horyzont dla niskiego kosztu pieniądza do polowy 2014 roku.

Dziś RPP kończy dwudniowe posiedzenie. Od samej decyzji ważniejsza będzie jednak publikacja nowej projekcji NBP i komentarze członków Rady odnośnie perspektyw polityki monetarnej w kontekście ostatnich dobrych danych dot. polskiej gospodarki. Rynek oczekuje pozostawienia stóp na dotychczasowym poziomie i neutralnego komentarza. Jeśli RPP nie zaskoczy nie będzie miała wpływu na zachowanie krajowego rynku finansowego.

Dane dot. gospodarki są i zapewne będą w kolejnych miesiącach przysłowiowym kołem ratunkowym dla złotego. W poniedziałek na kierunku zmian PLN zaważyły inf. dot. indeksu PMI dla polskiego sektora wytwórczego. Październikowy wzrost wskaźnika do poziomu 53,4 pkt to już szósta z rzędu poprawa jego wyniku i najszybsza od 2,5-lat dynamika zmian. Dziś RPP rozpoczyna swoje dwudniowe posiedzenie. Jutrzejsza jej decyzja nie powinna wpłynąć na notowania naszej waluty. Oczekujemy pozostawienia stóp na dotychczasowym poziomie.