Strefa VIP: Turyści

Michał Szymańsk

Obrazy dopiero co widziane jeszcze nie wyblakły, jeszcze utrzymują pozór realności, jeszcze to my w nich jesteśmy, a nie one istnieją dla nas – osobne jak płaskie fotografie. Dwupasmowa jezdnia gdzieś nieopodal Aix-en-Provence. Wymiar jasności powietrza, jakiego wcześniej nie znałem. Wysiedliśmy z klimatyzowanego wnętrza samochodu w gorący zapach suszonych ziół. Żadnych głosów. Tylko cykanie cykad. Jechaliśmy do Marsylii. Ręce spotkanych dużo później przechodniów wskazywały różne kierunki. Nie mieliśmy wspólnych języków. Pożółkłe pobocze wyściełały papierowe zawiniątka, strzępy chusteczek wyrzucanych z okien rozpędzonych samochodów. Gdy myślę teraz o tych dobry dniach, na Prowansję nakładają się warszawskie szarości, warszawskie deszcze. I oczywiście mam świadomość machlojek pamięci, która – nieuchronnym prawem rosnącego dystansu – oczyszcza wspomnienia z trudu, dzięki czemu powstają wydestylowane obrazy radości bezcielesnego zanurzania się w świecie

Interesująca książka Yves Winkina, belgijskiego antropologa. Tytuł Antropologia komunikacji. Od teorii do badań terenowych wiele obiecuje, niewiele ujawnia. Sam termin „komunikacja” nastręcza trudności, zmusza autora do podjęcia walki z myślowymi nawykami, w ramach których termin rozumiany jest wąsko: albo jako przekazywanie informacji, albo wyłącznie w kontekście nowych mediów. Tymczasem Winkina zajmuje całość, czyli – mówiąc najogólniej – wszystko to, co zdarza się między konkretnymi ludźmi w ...