Zagranica: Nie tylko Grecja

Jerzy Szygiel

Przypuśćmy, że z dnia na dzień okazuje się, że wszystkie greckie papiery dłużne, które znajdują się w posiadaniu francuskiego sektora bankowego, można wyrzucić do kosza. Byłoby tego – trzeba powiedzieć – sporo, na ok. 8 mld euro. Ale tylko w pierwszym kwartale tego roku francuskie banki wypracowały 11 mld euro czystego zysku, a ich fundusze własne wynoszą nie mniej niż 210 mld. Utrata zysków z ok. 10 tygodni pracy byłaby oczywiście bardzo bolesna, jednak rok ma ciągle dużo więcej tygodni. Bonusy na jego koniec byłyby być może nieco mniejsze, ale to raczej nie jest „grecka tragedia”.

Oceny i wyceny

Tak się złożyło, że w środku giełdowej burzy agencja ratingowa Moody’s opublikowała swoje ostatnie oceny – BNP Paribas zachował Aa2 (u Standard&Poor’s ma AA, u Fitcha AA-), Crédit Agricole został zdegradowany o jeden stopień do Aa2 (S&P: A+, Fitch: AA-), jak i Société Générale – do Aa3 (A+ u S&P i Fitcha). Łatwo zauważyć, że te ratingi, nie tylko na tle europejskich banków, to czołówka. Wszystkim bankom przyznano „wysoką jakość” i „bardzo niskie ryzyko kredytowe”. Dlaczego ocena BNP Paribas pozostała nienaruszona?

Po pierwsze, w tych trudnych czasach bank bardzo dobrze zarabia, ostatnio po 2 mld na kwartał, po drugie – jest, w porównaniu ze swymi rywalami, słabo obecny w Grecji. Gdyby Ateny do cna zbankrutowały, bank straciłby 1,7 mld, czyli niecały jeden kwartał zysków. Ma oczywiście, jak wszystkie wielkie banki, różne „podejrzane” obligacje: irlandzkich za 400 mln, portugalskich za 1,4 mld, hiszpańskich za 2,8, a włoskich za – uwaga – prawie 21 mld euro. Włochy póki co mają jednak wysoką ocenę, nieporównywalną z sytuacją Grecji. BNP Paribas ma we Francji opinię „teflonowego” banku (w Polsce powiedzielibyśmy, że wszystko po nim spływa) – co się więc stało, że tąpnął na giełdzie?

Bezpośrednią przyczyną było jedno zdanie zawarte w artykule „Wall Street Journal” z 12 września. Autor, powołując się na anonimowe źródło zasugerował, że bank ma problemy z obsługą części transakcji zagranicznych, szczególnie surowcowych, gdyż „amerykańskie fundusze walutowe przestały pożyczać dolary”. BNP Paribas jeszcze tego samego dnia kategorycznie zaprzeczył, dowodząc, że zaopatruje się w amerykańską walutę „całkowicie normalnie”, wniósł też skargę przeciw amerykańskiej gazecie, gdyż artykuł stał się katalizatorem miriady alarmistycznych plotek. Odbiły się one zresztą na notowaniach wielu innych banków w Europie.

Problemy z uzyskiwaniem dolarów na amerykańskim rynku międzybankowym zostały potwierdzone ...