Zbytnia pazerność nie popłaca

Powszechna cyfryzacja sektora finansowego otwiera nowe możliwości obsługi klientów niekoniecznie tylko z danego kraju. Przybywa zatem tzw. cyfrowych nomadów, którzy korzystają z możliwości, jakie ona daje. Można nawet rzec, że bankowość bez granic powoli staje się normą. Co więcej, platformy, takie jak choćby Revolut, Wise i Monzo oferują w pełni cyfrowe rozwiązania bankowe, konta wielowalutowe, konwersję walut w czasie rzeczywistym oraz niskopłatne transfery międzynarodowe. Taka sytuacja wzbudza zainteresowanie regulatorów. Rząd Wielkiej Brytanii, wraz z przedstawicielami państw UE i ASEAN, badają kwestie podatkowe oraz opracowują programy cyfrowego pobytu oferowane obywatelom pracującym za granicą, a Estonia i Portugalia już je nawet wdrażają.

Nie tak atrakcyjne, na jakie wygląda

Z przeprowadzanych w naszym kraju rankingów wynika, że w październiku najwyższe oprocentowanie roczne dla depozytów sześciomiesięcznych sięgnęło ok. 7% i zazwyczaj zainteresowani nim musieli spełnić kilka dodatkowych warunków. To zdecydowanie mniej w porównaniu choćby do średnich stóp depozytowych w bankach tureckich wynoszących, od września 2024 r. do września 2025 r., 49,5%. Z zestawienia Easy Global Banking wynika jednak, że realna roczna rentowność kwoty równej w przeliczeniu 100 000 USD powierzonej tamtejszym instytucjom finansowym wyniosła 32,7%. Ale to i tak więcej niż u nas.

Warto przy tym wiedzieć, że każdy, kto zdecydowałby się na podobne inwestycje w Argentynie, przy średniej stopie nominalnej sięgającej (w tym samym co w Turcji okresie) 32,5%, to straciłby 9,7%. A w Wenezueli, mimo oprocentowania depozytów na poziomie 36%, straty sięgnęłyby aż 49%. Należy także pamiętać o oficjalnych gwarancjach depozytów w konkretnym kraju i czasie, w jakim mogą zostać wypłacone. W przypadku Turcji jest to równowartość 4500 USD i 7-20 dni, a w Argentynie jedynie 1400 USD i ponad 30 dni.