Wydarzenia i Opinie | Felieton | Klasa bez klasy

Andrzej Lazarowicz

Czasami można odnieść wrażenie, że tzw. dobre wychowanie poszło w zapomnienie. Bowiem na co dzień mamy coraz częściej do czynienia z czymś podobnym do opisanego w dowcipie rodem jeszcze z PRL-u. Otóż, dwie panie w średnim wieku z siatkami w rękach wsiadły do zatłoczonego tramwaju. Oczywiście – co zresztą równie nagminne dziś – nikt nie zechciał ustąpić im miejsca siedzącego. Na to jedna z nich rzekła do drugiej: „Cóż, nie ma już dziś dżentelmenów.” Wówczas jeden z siedzących odezwał się: „Dżentelmenów to u nas nie brakuje; tylko miejsc siedzących jest za mało.”

Profesor Jerzy Bralczyk w wywiadzie-rzece „Bralczyk o sobie” na pytanie Pawła Goźlińskiego i Karoliny Oponowicz – „Co jest instancją, która mówi ci, Profesorze, czy możesz, czy nie? Bóg, sumienie, przyzwoitość, ego?” odpowiada: „Oczywiście żona. Jak to było? «W pieluchach uczą nas muzyki, szkoła nas uczy Cycerona, świat uczy różnej gimnastyki, ale rozumu uczy żona»”. Więc gdybyśmy wrócili do strachu czy bojaźni, to ja się boję, że żona mnie skrytykuje.”

To stwierdzenie sporo wyjaśnia – niektórzy gracze na boisku życia i polityki pozwalają sobie na więcej, bo po prostu… nie mają żony. Nie ma zatem kto od&...