Ustawa antylichwiarska. Co zmieni się w zasadach udzielania pożyczek?

Ustawa antylichwiarska. Co zmieni się w zasadach udzielania pożyczek?
Umowa pożyczki Fot. stock.adobe.com/whitelook
Udostępnij Ikona facebook Ikona LinkedIn Ikona twitter
W dniu 18 czerwca 2019 r. Rada Ministrów przyjęła przedłożony przez Ministra Sprawiedliwości projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania lichwie. Natomiast w dniu 25 czerwca 2019 r. na stronie internetowej pojawiała się informacja dotycząca dokonania tego dnia przez Radę Ministrów reasumpcji decyzji w sprawie projektu i wprowadzeniu zmian do niektórych proponowanych przepisów nowelizacji.

Celem przyjętej przez rząd reasumpcji ma być zwiększenie ochrony konsumentów przed nakładaniem na nich przez instytucje udzielające kredytów i pożyczek nieuzasadnionych kosztów #pożyczki #ZBP

Jak wynika z informacji prasowej, celem przyjętej przez rząd reasumpcji ma być zwiększenie ochrony konsumentów przed nakładaniem na nich przez instytucje udzielające kredytów i pożyczek nieuzasadnionych kosztów. W tym zakresie przewidziano przede wszystkim obniżenie górnego limitu pozaodsetkowych kosztów kredytu konsumenckiego. Wartości odpowiednio: 25 proc. (koszty niezależne od okresu kredytowania) i 30 proc. (koszty uzależnione od okresu kredytowania) zastąpiono w pierwotnej wersji projektu (przyjętej przez rząd 18 czerwca 2019 r.) wartościami: 20 proc. i 25 proc. Natomiast w związku z przyjęciem przez rząd reasumpcji wysokość kosztów pozaodsetkowych obniżono do 10 proc. (z 20 proc.; koszty niezależne od okresu kredytowania) i 10 proc. (z 25 proc.; koszty uzależnione od okresu kredytowania).

Zmiany w projekcie

Ponadto, w projekcie przyjętym 18 czerwca 2019 r. w porównaniu z poprzednią wersję projektu przyjęto następujące zmiany: wydłużono vacatio legis do 6 miesięcy, dodano propozycję zmiany art. 137 Prawa bankowego przewidującą dokonywanie przez KNF co 2 lata przeglądu rekomendacji związanych z kredytem konsumenckim; zrezygnowano z wprowadzania art. 51a do ustawy o kredycie konsumenckim w świetle którego w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu konsumenckiego nie można żądać odsetek za okres pozostały do zakończenia okresu, na który zgodnie z umową został udzielony ten kredyt.

Czytaj także: Koniec z windowaniem kosztów pożyczek. Rząd przyjął ustawę antylichwiarską >>>

Wiele nowości w zakresie zasad udzielania pożyczek

Niezależnie od zmian wprowadzonych na etapie przyjęcia projektu przez Radę Ministrów, projekt wprowadza wiele nowości w zakresie zasad udzielania pożyczek. W celu wyeliminowania zjawiska rolowania kredytu, projekt przewiduje nadanie nowego brzmienia art. 36c ustawy o kredycie konsumenckim, zgodnie z którym, wskazane w tym przepisie parametry obliczeń w przypadku udzielenia kolejnych kredytów (całkowita kwota kredytu oraz pozaodsetkowe koszty kredytu) będą dotyczyły kolejnych kredytów udzielanych w okresie 120 dni od dnia wypłaty pierwszego z kredytów, zarówno tych udzielanych przez pierwotnego kredytodawcę, jak i przez podmioty z nim powiązane.

W kodeksie karnym przewiduje się wprowadzenie definicji pozaodsetkowych kosztów udzielenia świadczenia pieniężnego oraz zmianę treści art. 304 kodeksu karnego penalizującego przestępstwo lichwy, które ma być zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Czytaj także: Ustawa antylichwiarska: jakie rozwiązania znajdziemy w nowym tekście projektu?

Inne rozwiązania projektu

Inne rozwiązania projektu dotyczą kwestii umów zobowiązujących do przeniesienia własności nieruchomości służącej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych w celu zabezpieczenia roszczeń – taka umowa zgodnie z projektowanym art. 3871 kodeksu cywilnego ma być nieważna.

W kodeksie postępowania cywilnego wprowadza się zasadę według której termin licytacji lokalu mieszkalnego lub nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, które służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika, wyznacza się na wniosek wierzyciela (art. 9521 § 1). Wprowadza się jednocześnie ograniczenie uprawnienia wierzyciela do złożenia wniosku o wyznaczenie terminu licytacji lokalu mieszkalnego lub nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, które służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika do sytuacji, gdy wysokość egzekwowanej należności głównej stanowi co najmniej równowartość jednej dwudziestej części sumy oszacowania.

Źródło: Związek Banków Polskich / ZBP