Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
Na światowych giełdach w czwartek znów zapanowała nerwowość, a indeksy poddały się silnej presji podaży. Niemiecki DAX zakończył dzień stratą 0,59%, francuski CAC 40 spadł o 0,45%, a brytyjski FTSE 100 o 0,27%. Warszawski WIG 20 zakończył notowania poniżej poziomu otwarcia, tracąc 2,22%, a obroty na całym rynku wyniosły ponad 950 mln zł.
Takie mniej więcej emocje towarzyszą maklerom i inwestorom indywidualnym na europejskich parkietach od początku tygodnia. Nastroje były bardzo pesymistyczne, co przekładało się na spadki na rynkach Starego Kontynentu. Słabe zachowanie na giełdach azjatyckich – Japoński Nikkei zniżkował o 1,00%, a chiński indeks Hang Seng spadł o 0,61% – w szybkim tempie przełożyło się na zachowania inwestorów w Europie.
Środa należy oczywiście do FOMC, choć o żadnych podwyżkach stóp dzisiaj nie może być mowy. W obecnej sytuacji liczą się jednak bardziej słowa niż czyny. Rezerwa Federalna będzie musiała wykonać kilka spektakularnych gestów, by przekonać rynek, że podwyżki stóp są możliwe, i to jeszcze w tym roku. Nie powinno być to takie trudne, bo rynek powoli dojrzewa do myśli, że fatalne dane z rynku pracy wcale nie musiały być początkiem dramatycznej tendencji. Pierwszy akt pozytywnej dla dolara retoryki powinien zostać odegrany wieczorem.
Słaby odczyt danych z rynku pracy oraz niepewność związana z przyszłością Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej wstrzyma dziś Fed przed podwyżką stóp, ale J. Yellen będzie chciała pozostawić lipcową opcję w grze. Retoryka przekazu nie ulegnie większym zmianom. Projekcje wskażą na 2 podwyżki w tym roku. Dolar ma jednak ograniczone pole do aprecjacji względem euro, stąd wpływ dzisiejszej decyzji na podstawową parę walutową będzie ograniczony. Złoty skoryguje nieco ostatnie osłabienie.
Notowania na europejskich giełdach w środę przebiegały według ułożonego w ostatnich dniach schematu. Zauważalny był wyraźny podział pomiędzy rynkami wschodzącymi, a już rozwiniętymi rynkami zachodniej Europy. Dla przykładu, niemiecki DAX zakończył dzień, notując stratę sięgającą 0,69%, podobnie było we Francji, gdzie indeks CAC 40 stracił 0,61%.
Polska waluta świetnie radzi sobie w warunkach obniżonych oczekiwań na podwyżki stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych oraz poprawionego klimatu wokół newralgicznych kwestii z rodzimego podwórka. Nadal kwotowany jest z dyskontem wobec kluczowych odpowiedników. Będzie dalej zyskiwał.
Europa ma dzisiaj niewiele do zaoferowania, poza danymi o produkcji przemysłowej w Wielkiej Brytanii, które okazały się wyjątkowo dobre. W normalnych okolicznościach funt oszalałby z radości, ale ponieważ czuje na sobie oddech Brexit, jego euforia nie potrwa długo. Brytyjczycy bardziej wierzą sondażom niż twardym danym z gospodarki, więc do czasu referendum 23 czerwca szterling będzie wyjątkowo chwiejny.
Kolor zielony dominował we wtorek na europejskich parkietach. Praktycznie od samego początku notowań inicjatywę przejęli kupujący akcje. Popyt wspierały w dużej mierze publikowane dane makroekonomiczne. Poznaliśmy między innymi finalny odczyt PKB liczonego dla całej strefy euro, który w pierwszym kwartale wzrósł o 0,6% w odniesieniu kwartał do kwartału (prognoza 0,5%) i 1,7% w odniesieniu rok do roku.
Prezydenckie propozycje dla zadłużonych w walutach rozwodnione i rozłożone w czasie. Bez wpływu na złotego, który zyskuje na bazie dobrych nastrojów dla rynków wschodzących po zmianie percepcji w kwestii przyszłości polityki pieniężnej w USA. Będzie dalej odzyskiwał straty. Posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej przejdzie bez echa.
Rynek stopy procentowej – Dobre nastroje na świecie wraz z umacniającym się złotym i informacją o znaczącym ograniczeniu podaży SPW na czwartkowej aukcji wspierają krajowy dług. Rynek walutowy – Złoty najsilniejszy od blisko dwóch miesięcy. Dolar pozostaje pod presją gołębiego Fedu.
Po piątkowej publikacji katastrofalnego raportu w sprawie zatrudnienia w Stanach Zjednoczonych najciekawszy moim zdaniem artykuł pojawił się na portalu Bloomberg i był autorstwa Lisy Abramowicz. Według niej, „Fed jest tak samo zagubiona, jak wy” (Bloomberg) w kwestii trajektorii amerykańskiej gospodarki. Oczywiście łatwo jest wytykać niedociągnięcia wcześniejszych prognoz ekonomicznych Fed. Tym razem jednak dla Fed był to cios poniżej pasa ze względu na fakt, iż ostatnie próby poruszenia kwestii dwóch-trzech podwyżek stóp w tym roku przypadły na okres, gdy rynek niechętnie brał pod uwagę choćby jedną podwyżkę. Ze względu jednak na wyraźne sygnały, że Rezerwa Federalna faktycznie chciała podwyższyć stopy, rynek zadecydował o lekkim umocnieniu dolara amerykańskiego w ostatnich tygodniach w założeniu, że pozytywne odczyty danych mogą otworzyć drogę do podwyżki na czerwcowym, a już na pewno na lipcowym posiedzeniu FOMC.
Wall Street nie zwalnia tempa – od dołków z połowy lutego S&P500 odbił już ponad 17% i to w zasadzie bez żadnej korekty. Wczorajsza sesja wyprowadziła nas na tegoroczne maksima w przypadku tego indeksu, a także indeksu Russell2000. Przyczyną mogło być wystąpienie Janet Yellen, chociaż tak naprawdę nie ma to większego znaczenia.
Zgodnie z nowelizacją rekomendacji S z 2013 r., dotyczącej udzielania przez banki kredytów hipotecznych walutowych, indeksowanych lub denominowanych w walutach obcych, kredyty te stały się produktem oferowanym wyłącznie klientom uzyskującym stałe dochody w walucie w jakiej jest udzielany kredyt. Wymóg regulacyjny był jedną z bezpośrednich przyczyn zmiany struktury udzielanych w Polsce kredytów mieszkaniowych. W 2015 r. niemal wszystkie kredyty mieszkaniowe (99 proc.) udzielane przez banki to kredyty w polskim złotym.
Prezes Fed ocenia jako niepokojący ostatni raport z rynku pracy, co rynek odbiera jako oddalenie perspektywy podwyżki stóp procentowych i zwiększa apetyt na ryzyko. Złoty wyraźnie zyskuje i będzie dalej odzyskiwał straty.
Słaby raport z rynku pracy w USA oddalił wizję podwyżki stóp procentowych w połowie roku, ale jej nie przekreślił. Niski wynik kreacji nowych miejsc pracy balansowany jest przez silny spadek bezrobocia, dalszy wzrost wynagrodzeń oraz dobre wyniki innych dziedzin amerykańskiej gospodarki. Obniżając prawdopodobieństwo wzrostu stóp w lipcu poniżej 30 proc. rynek po raz kolejny przeholował i będzie stopniowo zwiększał szanse na podwyżkę.
Czwartkowe dane z amerykańskiego rynku pracy wywróciły do góry nogami rynki finansowe. Balon strachu przed podwyżkami stóp procentowych w USA, jaki był pompowany od ostatnich „minutek” Fed, w jednej chwili pękł. Na efekty, zwłaszcza na rynku walutowym, nie trzeba było długo czekać.
J. Yellen wpisuje się w ton wypowiedzi większości reprezentantów Fed w kwestii zmian w polityce pieniężnej w najbliższym czasie, co rynek przyjmuje jako niemal pewny wzrost stóp procentowych w lipcu. Dolar zyskuje na wartości.
W Polsce, czwartek był dniem wolnym, inwestorzy z ul. Książęcej odpoczywali. Jednak światowe rynki pracowały pełną parą. Był to kolejny dzień, w którym przewagę mieli kupujący. Niemiecki DAX zakończył notowania wzrostem o 0,66%, francuski CAC40 o 0,69%, a brytyjski FTSE100 zanotował symboliczne 0,04%.
Kwietniowe dane dotyczące rynku pracy potwierdzają kontynuację panujących na nim korzystnych tendencji. Stopa bezrobocia obniżyła się z 10 do 9,5 proc., pozytywnie zaskakując analityków, którzy oczekiwali jej spadku do 9,6 proc. Możliwość poprawy sygnalizowały już nieco wcześniej opublikowane informacje o sięgającej 2,8 proc. dynamice wzrostu przeciętnego zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw. Po sezonowym spowolnieniu nie ma więc już śladu i wszystko wskazuje na to, że w kolejnych miesiącach będziemy obserwować dalszą poprawę.
Rynki przestają obawiać się podwyżki stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych, a zaczynają obierać ją jako objaw zdrowia gospodarki. Tym bardziej, że dane makro sugerują dalszą poprawę w kluczowych dla trwałości aspektach. Kapitał wciąż płynie za ocean, co umacnia dolara. Ponieważ jednak płynność na rynkach jest duża część z nich znajdzie ulokowanie także w ryzykowniejszych aktywach.
Członkowie amerykańskiej Rezerwy Federalnej postraszyli inwestorów zapowiedzią wcześniejszych, niż oczekiwał rynek, podwyżek stóp procentowych w USA. Czy to nie nazbyt wiele dla wystawionych ostatnio na próbę nerwów inwestorów?
Aby zarobić na obsługę kredytu mieszkaniowego przez rok, statystyczny obywatel musiał pracować 145 dni. To o ponad tydzień krócej niż w 2015 roku, a także najkrócej od 8 lat. Gdyby tego było mało, świadczenia z programu „500 +” skróciłyby oczekiwanie na wolność hipoteczną przynajmniej o kolejne dwa tygodnie – wynika za szacunków Lion’s Bank.
James Bullard z Fed St. Louis zwykle mówi krótko i konkretnie, co oczywiście podoba się inwestorom. Miewa też gorsze dni, kiedy odpływa w regiony charakterystyczne dla centralnych bankierów, ale na szczęście nie zdarza się mu to zbyt często. Ostatnio był w Pekinie, gdzie o podwyżkach stóp mówił mało wyraziście, za to o Brexit powiedział dość niespodziewanie, że nawet wyjście Wielkiej Brytanii z UE – co wydaje się mu mało prawdopodobne – nie wywoła tragedii, następnego dnia nic wielkiego się nic nie wydarzy, a negocjacje w sprawie dalszego statusu Londynu będą odbywały się „bardzo powoli”.
Zbiór czynników o charakterze zewnętrznym i długofalowym (przyszłość polityki pieniężnej w USA) oraz wewnętrznym i krótkoterminowym (spór na linii Polska-Unia) oddziałujących w tym samym kierunku, powoduje silną wyprzedaż złotego. Niska płynność sprzyja swobodzie ruchu na północ. Kursy dotarły właśnie do szczytów wyznaczanych przez nasze modele. Złoty zacznie wkrótce trwale zyskiwać.
Dolar amerykański zyskuje na wartości po opublikowaniu protokołu z ostatniego posiedzenia FOMC, z którego wynika, że Fed rozważa nawet dwie podwyżki stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych. Po drugiej stronie znajduje się polski złoty, który rozpoczyna tydzień ponownym osłabieniem do głównych walut.
To był najmocniejszy pierwszy kwartał, odkąd na świecie gromadzi się dane o rynku złota. Globalny popyt na kruszec wyniósł w tym czasie 1289,8 t, do czego przyczynił się głownie sektor inwestycyjny. Ten odnotował aż trzycyfrowe wzrosty – czytamy w dzisiejszym raporcie Światowej Rady Złota (WGC).
Piątek na większości europejskich parkietów przyniósł uspokojenie po silnej czwartkowej wyprzedaży. Dzień rozpoczął się od wzrostów, i mimo że szybko do głosu doszła podaż, końcówka sesji należała do strony popytowej. Pomogły temu dane z USA, które wbrew oczekiwaniom, były mocno zaskakujące.
Ujemne stopy procentowe są karą dla ludzi, którzy oszczędzają – taki argument wielokrotnie przewija się głównie w niemieckich mediach, ale wraz ze wzrostem popularności tego narzędzia polityki monetarnej, problem staje się globalny. Bardzo ciekawą analizę przeprowadziła agencja Fitch i warto przyjrzeć się jej wynikom.
W dniach 5-6 maja odbyło się posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej.
Inwestorzy niekomercyjni (w skład których wchodzą m.in. fundusze hedgingowe) w tygodniu kończącym się 26 kwietnia (wtorek) posiadali 29194 kontrakty zakładające spadek wartości futures na indeks dolara amerykańskiego. Oznacza to wzrost stanu posiadania „shortów” na USD Index do poziomów ostatnio obserwowanych w grudniu 2014 roku oraz wzrost tydzień do tygodnia o 585 kontraktów z poziomu 28609 kontraktów wcześniej – wynika z danych CFTC.