Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
Gdy głos zabiera szef jednego z najważniejszych banków świata słuchają i czytają go nie tylko finansiści. Tak było, rzecz jasna, i tym razem. Jamie Dimon omówił ubiegłoroczny dorobek JPMorgan Chase, lecz skupił się również na sprawach amerykańskiej gospodarki, USA i świata, pisze Jan Cipiur.
12 września ’23 odbyła się w Senacie konferencja ekonomistów, którzy przedstawili swoją ocenę obecnej sytuacji gospodarczej i perspektywy na najbliższe lata.
Główny ekonomista BCC Stanisław Gomułka komentuje najnowsze dane GUS dotyczące koniunktury gospodarczej.
Badania Narodowego Banku Polskiego i Głównego Urzędu Statystycznego pokazują, że powoli obniżają się oczekiwania inflacyjne producentów i gospodarstw domowych. Oczekiwania producentów bada co kwartał NBP. Ostatnie dane dotyczą grudnia 2022 roku. Dane za marzec 2023 podane zostaną za kilka tygodni.
W ubiegłym roku sprzedaż kredytów dla mikroprzedsiębiorców była o ok. 12 proc. niższa – zarówno pod względem ilościowym, jak i wartościowym – wynika z danych Biura Informacji Kredytowej. Najmocniej spadła akcja kredytowa w segmencie kredytów inwestycyjnych. Na decyzje mikrofirm wpłynęły duża niepewność i trudna sytuacja gospodarcza: galopująca inflacja i znaczące podwyżki stóp procentowych. Co więcej, miało to również przełożenie na pogorszenie się spłacalności już zaciągniętych kredytów. W tym półroczu sytuacja na rynku kredytowym dla mikrofirm powinna się stabilizować, a druga połowa roku może przynieść nawet odbicie.
Prof. dr hab. Elżbieta Mączyńska, Prezes Honorowy Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, w rozmowie z Janem Bolanowskim mówi o zadaniach dla banku centralnego i banków komercyjnych w 2023 roku oraz o niedowartościowaniu złotego. Cały wywiad ukaże się wkrótce w Miesięczniku Finansowym BANK.
12 października cena ropy naftowej benchmarku WTI spadła poniżej 90 USD za baryłkę, zaś ropy Brent poniżej 95 USD, mimo że kartel naftowy OPEC+ zapowiedział redukcję wydobycia ropy o 2 miliony baryłek dziennie. Spadek cen ropy wynika z prognoz, dotyczących globalnego popytu, który obniża się w wyniku spowolnienia światowej gospodarki i ryzyka recesji w Stanach Zjednoczonych, i Unii Europejskiej, a także z kłopotów gospodarki chińskiej, pisze Witold Gadomski.
Rozpoczęty w 2008 r. eksperyment dobiega końca. Polityka zerowych stóp procentowych, zerowej inflacji i nieskończonej płynności doprowadziła do anomalii w wielu sektorach gospodarki oraz do powstania tzw. baniek na rynkach finansowych. Na rynku amerykańskim w ciągu dwóch lat podwoiła się liczba spółek zombie – niebędących w stanie pokryć odsetek od swojego zadłużenia z przychodów operacyjnych. Wszystko to powoduje, że wracamy do reżimu niższej płynności, wysokiej inflacji i trudniejszego dostępu do kapitału (wysokie stopy procentowe) z pełnymi tego konsekwencjami, pisze Michał Szymański, prezes Zarządu VIG / C-QUADRAT TFI.
Podwyżki stóp procentowych po przekroczeniu pewnego progu nie są wcale korzystne dla sektora bankowego, a uchwalona niedawno przez Parlament ustawa o powszechnych wakacjach kredytowych dla klientów indywidualnych, posiadających kredyty hipoteczne stanowić będzie dodatkowe obciążenie dla sektora bankowego. To szczególnie niekorzystny sygnał w czasach, kiedy instytucje finansowe czeka zmiana zasad wyznaczania wskaźnika MREL.
Unia Europejska i Polska stoją w obliczu stagflacji. Niemal we wszystkich krajach wzrost gospodarczy zwalnia, a jednocześnie utrzymuje się wysoka inflacja. Te dwa zjawiska łącznie tworzą stagflację.
Od ponad dwóch lat sytuacja makroekonomiczna poddawana jest wstrząsom i zaburzeniom, wywołanym najpierw przez pandemię COVID-19, a od dwóch miesięcy wojną w Ukrainie. Te globalne wydarzenia spowodowały m.in. przerwanie szeregu powiązań handlowych i łańcuchów dostaw, wzrost niepewności biznesowej oraz zmienne nastroje rynków finansowych.
Rosnąca inflacja i podwyżki stóp procentowych przez Fed wywołały w tym roku bezprecedensową wyprzedaż na rynku amerykańskich obligacji. Cena 30-letnich amerykańskich obligacji spadła o 14 proc. Także polskie obligacje tanieją – od początku roku o 4,9 proc., podkreśla Paweł Majtkowski.
Wojna w Ukrainie pogorszyła perspektywy ekonomiczne dla globalnej gospodarki, a jej ekonomiczne skutki będą odczuwalne nie tylko teraz, ale i w dłuższej perspektywie – ocenia główna ekonomistka Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju Beata Javorcik.
Zaostrzanie polityki pieniężnej w Polsce nie może nadmiernie schłodzić gospodarki i doprowadzić do znacznego wzrostu bezrobocia, czy scenariusza stagflacji w Polsce – napisał w komentarzu członek RPP Rafał Sura. Dodał, że celem RPP pozostaje niezmiennie sprowadzenie inflacji poniżej 3,5 proc. i zapobieganie deprecjacji złotego.
Pierwszym efektem wojny na Ukrainie i sankcji na Rosję będzie dalszy wzrost inflacji, a w 2023 roku polska i globalna gospodarka może wejść w okres stagflacji – uważa prezes Polskiego Funduszu Rozwoju Paweł Borys.
Stopy procentowe wzrosły o 75 pb., czyli więcej niż wynosił rynkowy konsensus. Pozwoliło to zahamować osłabienie złotego. Jednocześnie, w wyniku podwyżki rata kredytu mieszkaniowego na kwotę 300 tys. zł na 25 lat wzrosła o 135 zł. Na świecie rosną obawy dotyczące stagflacji. To słowo oznaczające połączenie inflacji i stagnacji, jest obecnie wyszukiwane w Google najczęściej od dekady, czytamy w komentarzu Pawła Majtkowskiego.
Główną konsekwencją gospodarczą rosyjskiej agresji na Ukrainę będą dla Polski zakłócenia w handlu i ograniczenie przez klientów rosyjskich i ukraińskich popytu na towary produkowane w UE.
Czy mamy w Polsce problem z inflacją? Oczywiście, że tak, choć widzę problem w nieco innym miejscu niż to, o którym się dziś najczęściej dyskutuje – przekonuje prof. Witold Orłowski, profesor nauk ekonomicznych i wykładowca w Szkole Biznesu Politechniki Warszawskiej.
Przed blisko pół wiekiem Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC) nałożyła embargo na eksport ropy do Stanów Zjednoczonych i niektórych innych krajów rozwiniętych, co zamieniło pełzającą inflację w długi okres wzrostu cen i gospodarczej stagnacji, pisze Witold Gadomski.
Czy światu grozi stagflacja, czyli wysoka inflacja połączona ze stagnacją gospodarczą? Witold Gadomski omawia wystąpienie Jensa Weidmanna, w którym prezes Bundesbanku ostrzega przed tym groźnym zjawiskiem.
Polska waluta przypomina boksera, który słania się na nogach i nie reaguje na kolejne ciosy. Mimo bardzo mocnych fundamentów złoty traci w oczach, w lipcu należy do najsilniej przecenianych walut na świecie. Za euro płacimy dziś ok. 4,60 zł, za dolara ponad 3,90 zł, a za franka 4,25 zł. Co sprawia, że złoty traci w relacji do głównych walut oraz co czeka polską walutę? ‒ pisze Bartosz Sawicki, analityk Cinkciarz.pl.
Rekordowo wysoka inflacja bazowa, która w lipcu wyniosła 4,3 % (po wyłączeniu zmian cen żywności i energii), stanowiła dla części ekonomistów zaskoczenie. Przy spadającym popycie wewnętrznym z jakim mamy do czynienia w warunkach recesji, ceny nie powinny tak szybko rosnąć. Z tego założenia wychodzi wielu analityków banków komercyjnych, a także Narodowy Bank Polski, który obniżył stopy procentowe niemalże do zera.
Najbliższe miesiące powinny przynieść stopniowe, acz umiarkowane ożywienie gospodarki. Od trzeciego kwartału br. powinniśmy się spodziewać sukcesywnego wygaszania mechanizmów pomocowych finansowych ze środków publicznych, a rolę czynnika stymulującego wzrost w coraz większym stopniu przejmować będą czynniki stricte ekonomiczne – twierdzą analitycy Narodowego Banku Polskiego, których prezentacji słuchał Karol Mórawski.
Były prezes NBP profesor Marek Belka przestrzegł, że polska gospodarka stoi w obliczu stagflacji. Podobną opinię w ostatnich miesiącach wyrazili byli ministrowie: Jerzy Hausner i Mirosław Gronicki.