Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
Pandemia koronawirusa zagraża wielu sektorom gospodarki. Przed niektórymi branżami postawi natomiast nowe wyzwania, a przed innymi otworzy dodatkowe możliwości. Zmiany są jednak nierównomierne i następują różnymi kanałami – czytamy w analizie Banku Pekao S.A.
Przedsiębiorcy chcą przetrwać panujący kryzys i podejmują w tym celu zdecydowane działania. Ograniczają koszty i tną inwestycje, a co piąty właściciel firmy zdecydował się wprowadzić pracę zdalną – wynika z raportu Oferteo.pl.
W badaniu firmy doradczej Deloitte „CFO Survey 2020” przeprowadzonym w ostatnim kwartale 2019 roku, czyli w czasie kiedy Chiny zaczęły się zmagać z epidemią SARS-CoV-2, aż 42 proc. dyrektorów finansowych w Polsce jako „wysoki” oceniło poziom niepewności gospodarczej i finansowej w firmach. Było to o 7 p.p. więcej niż w poprzedniej edycji badania. Choć pandemii i recesji nią wywołanej nie sposób było przewidzieć, badanie Deloitte pokazało także, że rok do roku CFO mieli coraz mniejszy apetyt na podejmowanie ryzyka przez ich firmę.
3-miesięczny lockdown oznacza dla prawie każdej gospodarki w Europie dwucyfrową recesję – uważa Partner i Główny Ekonomista EY Marek Rozkrut, który 9 kwietnia w ramach Kwadransa z EKF rozmawiał z Ludwikiem Koteckim, Dyrektorem Instytutu Odpowiedzialnych Finansów, b. Głównym Ekonomistą Ministerstwa Finansów. Eksperci dyskutowali m.in. o tym, jakie są możliwe scenariusze dalszego rozwoju epidemii COVID-19, jaki będzie poziom recesji w Polsce i czy poziom długu publicznego może wynieść 60%.
Europejski Kongres Finansowy rozpoczął cykl spotkań online pt. „Kwadrans z EKF ‒ Odpowiedzialne finanse w obliczu kryzysu”, podczas których czołowi eksperci współpracujący z EKF dzielą się swoimi przemyśleniami na temat obecnego kryzysu gospodarczo-społecznego, spowodowanego epidemią COVID-19 oraz jego skutków w perspektywie średniookresowej (najbliższych 2 ‒ 3 lat).
Według najnowszej analizy S&P Global Ratings strefa euro i Wielka Brytania stoją w obliczu głębokiej recesji. S&P oczekuje, że 2020 roku gospodarka skurczy się o około 2%. Realny PKB będzie o 420 mld euro mniejszy niż przewidywano w prognozie z listopada 2019 roku.
Kraje dotknięte epidemią COVID-19 przeżywają głęboką recesję. Deutsche Bank przewiduje spadek PKB w strefie euro w drugim kwartale o 24 %, a w Niemczech nawet głębszy. Podobna skala recesji występuje w Stanach Zjednoczonych
Początek roku to dobry moment na omówienie najistotniejszych tematów makroekonomicznych na nadchodzący czas. Poniższa lista nie wyczerpuje wszystkich z nich, ale jest dobrym podsumowaniem tego, czego możemy spodziewać się w 2020 roku – pisze Christopher Dembik, dyrektor ds. analiz makroekonomicznych w Saxo Banku.
Jeżeli w przyszłym roku inflacja wzrośnie, a jednocześnie wzrośnie bezrobocie na skutek osłabienia koniunktury, Narodowy Bank Polski oraz banki komercyjne staną przed wyzwaniami.
Wybory coraz bliżej. Na portalach coraz więcej różnej maści hejterów, trolli, botów i kto tam jeszcze wie, czego. Sądząc po wpisach, czasem są to nawet w miarę (kiedyś) normalni ludzie.
W poniedziałek, 19 sierpnia agencja Bloomberga poinformowała, że niemiecki rząd przygotowuje pakiet stymulacyjny, który uruchomi, jeśli gospodarka wpadnie w głęboką recesję
1 sierpnia Donald Trump oddał kolejny strzał w wojnie handlowej z Chinami, informując, że od września nie objęte dotychczas cłami towary importowe z Chin wartości 300 mld USD zostaną obłożone 10-procentowymi taryfami. Chiny odpowiedziały na to osłabieniem swej waluty.
W czwartek 1 sierpnia prezydent USA Donald Trump poinformował za pośrednictwem twittera, że planuje nałożyć od 1 września 10% taryfę celną na towary chińskie o wartości 300 mld dolarów, które jeszcze nie zostały cłami objęte
Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii poinformowało o wyraźnym wzroście inwestycji w I kwartale 2019 roku, który wyniósł 12,6 %. GUS o spadku produkcji przemysłowej w czerwcu o 2,7 % oraz budowlano-montażowej o 0,7 %
Opublikowane na początku stycznia wskaźniki niemieckiej gospodarki wzbudziły niepokój ekonomistów, ponieważ nie dotyczyły tylko motoryzacji, lecz także budownictwa, energetyki, wytwórstwa artykułów konsumpcyjnych. Zarazem jednak paniki nie ma – pisze z Berlina Włodzimierz Korzycki.
Wprawdzie gospodarka w krajach rozwiniętych rośnie w stabilnym, choć niezbyt wysokim tempie, ale coraz częściej pojawiają się ostrzeżenia o zbliżającej recesji.
Według trzech instytutów ekonomicznych ifo (Monachium), ISAT (Rzym) i KOF (Zurych) gospodarka strefy euro nieznacznie spowolniła, ale nie ma sygnałów, by groziła recesja lub poważny kryzys
Indeks S&P 500 pozostaje w recesji, jeśli chodzi o wyniki spółek – 400 firm opublikowało już swoje wyniki za trzeci kwartał. Oznacza to ósmy kwartał ze spadkiem zysku na akcję (w ujęciu rocznym), biorąc pod uwagę wyniki skorygowane o buybacki.
To koniec interwencjonizmu, nie kapitalizmu. Bogactwo nie spłynęło na sam dół. BoJ w końcu stwierdził, że QE nie działa. Japonia przygotowuje “pieniądze z helikoptera”. Recesja może nadejść w USA, a następnie w Europie i rynkach wschodzących.
W globalnej gospodarce pojawiło się kilka promyków nadziei: globalna inflacja lekko przyspieszyła dzięki wyższym cenom towarów, z Chin napływają sygnały wskazujące na wyjście z deflacji, a na rynkach wschodzących stabilizują się zarówno przepływy kapitałowe jak i wzrost gospodarczy.
Dane o nastrojach konsumentów z Niemiec (Ifo) sugerują poprawę koniunktury w strefie euro po słabym III kw. Na giełdach przecena akcji, ale waluty emerging markets opierają się wyprzedaży. Złoty stabilny, dziś jeszcze lekko zyska.
Dolar utrzymuje lub powiększa zyski wobec większości walut w reakcji na podtrzymanie jastrzębiej retoryki ze strony Fed oraz nadal solidne odczyty z gospodarki. Złoty słabszy, ale wiele już nie straci. Do 21 września gorący okres na rynkach finansowych.
Brazylię czeka ciężki powrót do rzeczywistości po olimpiadzie. Nasilają się oczekiwania, że oskarżenie Rouseff poprawi warunki dla inwestorów. PMI dla sektora przemysłu odbija po rozczarowującym odczycie w maju. Silne wzrosty na rynku brazylijskich obligacji przyspieszają.
Obecna hossa jest jedną z najdziwniejszych w historii ponieważ została napędzona i jest sztucznie podtrzymywana przez banki centralne. Za każdym razem kiedy na rynku widzimy choćby dziesięcioprocentową korektę do akcji od razu wkraczają gołębie z FED i zapewniają rynek, że na szybką normalizację polityki monetarnej nie ma co liczyć. Taka sytuację obserwujemy od 2009 roku, ale trzeba przyznać, że przez dłuższy czas działania przynosiły efekty nie tylko na giełdzie, ale także na rynku kapitałowym. Teraz jest inaczej.
Rynki wykazują coraz większą nerwowość w związku ze zbliżającym się referendum w Wielkiej Brytanii. Publikacje makroekonomiczne czy posiedzenia banków centralnych zeszły na dalszy plan. Motorem napędowym decyzji inwestycyjnych są kolejne doniesienia o nastawieniu Brytyjczyków do Unii Europejskiej. A obawy o Brexit są coraz bardziej uzasadnione. Żaden z sondaży internetowych i telefonicznych z ostatnich trzech tygodni nie pokazał przewagi zwolenników zachowania status quo. Ostatnie dwa badania dają opcji wyjścia z Unii 3 i 6 pkt proc. przewagi. Swoich stawek nie zmieniają natomiast znacząco (od 2-3 dni, po niedawnym przeskalowaniu) bukmacherzy. Przypisują oni nadal wyraźnie wyższe szanse pozostania we Wspólnocie (60-65 proc. wobec 35-40 proc.). Kalkulowane przez agencję Bloomberg na bazie opcji rynku walutowego implikowane prawdopodobieństwo Brexitu jest jeszcze niższe (25 proc.). Te „twarde” wskaźniki, za którymi stoją prawdziwe pieniądze, zamiast opierania się na notorycznie mylących się ośrodkach badania opinii publicznej, pozwalają nadal podtrzymywać założenie przychylnego funtowi (ale i złotemu) rozwojowi wydarzeń po 23 czerwca. Według ostrożnych szacunków decyzja o wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii skutkowałaby 8-10-proc. spadkiem wartości funta w stosunku do dolara i potencjalnie dalszą, 2-5-procentową deprecjacją w perspektywie półrocza.
Zmiany na rynku pracy są nieco łatwiej przewidywalne, niż inne parametry gospodarcze. Lokalny sezonowy szczyt bezrobocia występuje zwykle w styczniu lub lutym. W tym roku stopa bezrobocia była na identycznym poziomie 12 proc. w obu tych miesiącach. Wiosna powinna przynieść początek tendencji, w wyniku której zejdzie ona do poziomu najniższego od siedmiu lat.
Kraje z grupy rynków wschodzących będą musiały się zmierzyć z groźbą spowolnienia wzrostu i perspektywą rosnących koszty finansowania – oceniają autorzy opracowania Banku Światowego. Jakie kroki powinni podjąć odpowiedzialni za gospodarkę decydenci w tych państwach, gdyby czynniki te miały przyczynić się do zaistnienia cyklicznego spowolnienia? Jednym z istotniejszych instrumentów stymulujących gospodarkę może być – w opinii twórców raportu – odpowiednio prowadzona polityka budżetowa.