PKO Bank Polski / PKO BP

Wtorek był dniem z pustym kalendarzem publikacji makroekonomicznych stąd zmiany jakie widzieliśmy na rynkach finansowych były pochodną wcześniejszych wydarzeń i oczekiwań na decyzje banków centralnych dot. stóp procentowych. Zarówno dla euro, jak i dla złotego ważne będzie, w jakim tonie wypowiadać będą się prezesi NBP (środa) i EBC (czwartek) po zakończonych posiedzeniach decyzyjnych.

Poniedziałek na globalnym rynku walutowym rozpoczął się od publikacji wskaźników PMI aktywności przemysłowej dla Chin i Europy. Z dalekiego wschodu nie przywiało dobrych wieści, choć pocieszeniem może być fakt, że w listopadzie nie było też pogorszenia koniunktury. Europa nadal wykazuje duże rozbieżności rozwojowe pomiędzy jej poszczególnymi gospodarkami utwierdzając inwestorów w przekonaniu, że bez dalszego wsparcia ze strony EBC może nie być w stanie wyjść na przysłowiową „prostą”.

Przez cały piątek rentowności niemieckich obligacji wahały się w niewielkim zakresie, prawie nie reagując na zgodne z oczekiwaniami dane o inflacji w Eurostrefie oraz lepsze niż prognozy dane o sprzedaży detalicznej w Niemczech. W efekcie dochodowości niemieckich 10Y Bundów wzrosły o 1 pb. przed południem, by powrócić do poziomu z czwartkowego zamknięcia (0,7%) po południu.

Przez cały czwartek obserwowaliśmy zjazdy rentowności 10Y Bundów. Była to odpowiedz na niższe niż oczekiwano odczyty inflacji w Europie oraz towarzyszące temu spekulacje na temat możliwego uruchomienia klasycznego QE przez ECB. W efekcie długi koniec krzywej przesunął się o 3 pb. i osiągnął rekordowo niski poziom 0,70%, papiery 5Y zeszły o 1 pb. do 0,11%, zaś 2Y pozostały na poziomie -0,4%.

W środę rynek papierów skarbowych państw peryferyjnych Europy (i Włoch) korygował spadki rentowności z poprzednich dni. Przyczyną tej zmiany trendu była studząca oczekiwania na szybkie luzowanie ilościowe wypowiedź wiceprezesa EBC V. Constancio, który (zdaniem inwestorów) zasugerował, że EBC dopiero w 1q15 będzie mógł ocenić czy jest potrzeba kupowania obligacji skarbowych. W efekcie rentowności 10Y papierów włoskich, hiszpańskich i portugalskich wzrosły o 2-4 pb.

Przez większą część wtorku obserwowaliśmy zsuwanie się rentowności i stawek na bazowych rynkach długu. Inwestorzy cały czas spodziewają się uruchomienia klasycznego QE przez EBC. W związku z tym nawet lepsze niż oczekiwano dane o wzroście PKB w USA w 3q14 (3,8% vs. 3,3% prognozy) nie były w stanie na trwałe przekonać inwestorów do sprzedaży „dłuższych” amerykańskich papierów skarbowych.

Początek tygodnia nie przyniósł większych zmian na rynku stopy procentowej. Rentowności obligacji skarbowych i instrumentów pochodnych rozpoczęły i kończyły dzień blisko poziomów piątkowych. Wypowiedź J. Winieckiego z RPP sygnalizująca brak przestrzeni dla obniżek stóp procentowych została neutralnie przyjęta przez rynek.

Przedstawiamy informacje na temat bieżących cen oraz trendów na rynkach wybranych metali przemysłowych, szlachetnych, surowców energetycznych oraz rolnych.

Od piątkowego poranka pozytywnie na rynki obligacji działały wypowiedzi prezesa ECB M. Draghiego, że ECB gotów jest pójść szybciej i dalej, by doprowadzić do wzrostu inflacji (tj. przeprowadzić klasyczne QE).  Przed południem decyzja o redukcji stóp procentowych przez bank centralny Chin wsparła spadki rentowności na rynkach bazowych.

Do czwartkowej aukcji zamiany na rynku stopy procentowej dominowały wzrosty cen obligacji skarbowych. W naszej ocenie było to jednak tylko odreagowanie po środowej przecenie, do jakiej doszło przed wieczorną publikacją „minutes” Fed. Polskie obligacje zyskały w ślad za wzrostami cen amerykańskich papierów, do jakich doszło w godzinach porannych, a także dzięki publikacji gorszych od oczekiwań indeksów PMI w Europie.

Środowa sesja przyniosła przecenę na polskim rynku stopy procentowej. Presję na wzrosty rentowności widać było zarówno z rynku lokalnego jak i globalnego. W kraju inwestorzy wyraźnie wycofują się z dyskontowania kolejnych obniżek stóp procentowych. Aktualnie kwotowania kontraktów FRA wzrosły w okolice 1,80% (są to najniższe kwotowania dla FRA6x9), co oznacza wycenę jednej obniżki stóp o 25 pb i prawie połowę kolejnego cięcia w tej samej skali.

W piątek w górę w okolice 1,26 w poniedziałek w dół w okolice 1,245 a wczoraj znów w górę do 1,254. Tak dużej dziennej zmienności na rynku głównej pary walutowej już dawno nie widzieliśmy.

Na krajowym rynku doszło w poniedziałek do nieznacznego wzrostu kwotowań instrumentów na krótkim końcu krzywej, przy jednoczesnym symbolicznym ich spadku na dłuższym.

Koniec tygodnia przyniósł niską zmienność i wysokie wyceny niemieckich obligacji. Było to konsekwencją utrzymywania się na rynku przekonania, że przed Europą cały czas nie widać jaśniejszej drogi. Inwestorów nie skłoniły do zmiany zapatrywań nawet nieco lepsze niż prognozowano dane o PKB 3q14 z Eurostrefy.