Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
Oczywistą konsekwencją faktu, że mamy najniższe w historii stopy procentowe, jest atrakcyjne oprocentowanie kredytów i niesatysfakcjonująca posiadaczy oszczędności wysokość odsetek od bankowych lokat. Jeśli jednak spojrzeć na to uważniej, także nie tylko z punktu widzenia wartości nominalnych, lecz względnych, oceny nie są już tak oczywiste.
Drogi frank wciąż przypomina o nierozwiązanym problemie kredytów walutowych. Tymczasem nadzór finansowy zaczyna dostrzegać ryzyko, jakie wraz ze wzrostem stóp procentowych może dotknąć także zadłużonych w złotych. Remedium byłby kredyt hipoteczny o stałej stopie, jednak nie ma on zbyt wielu zwolenników ani wśród bankowców, ani ich klientów.
Choć sugestię prezesa NBP dotyczącą perspektywy podwyżki stóp procentowych, wygłoszoną na konferencji prasowej po posiedzeniu Rady Polityki Pieniężnej, należy traktować raczej jako ogólną refleksję, niż oficjalną deklarację, warto zastanowić się nad konsekwencjami takiego scenariusza dla rynku papierów dłużnych firm.
Po rozczarowujących deklaracjach i braku działań ze strony Europejskiego Banku Centralnego i w oczekiwaniu na zbliżające się posiedzenie Fed, w nadchodzącym tygodniu inwestorzy będą się koncentrować na danych dotyczących inflacji oraz produkcji przemysłowej.
Od dziesięciu lat wśród kupujących obligacje skarbowe dominują osoby powyżej pięćdziesiątego roku życia. Młodzi adepci oszczędzania zadecydowanie się od tych papierów odwracają. W lipcu zwiększyło się grono nabywców w wieku 35-50 lat, co można częściowo wiązać z „efektem 500+”, ale wpływ tego programu na wzrost skłonności do oszczędzania nie jest zbyt duży.
Korzyści z posiadania obligacji ograniczają się na ogół do odsetek o z góry określonej wysokości. Inwestor nie partycypuje ani w zyskach spółki, której udzielił pożyczki, ani we wzroście wartości firmy, osiągniętym między innymi z jej pomocą. Atrakcyjnym rozwiązaniem mogą być jednak obligacje zamienne na akcje lub obligacje uprawniające do kupna akcji.
Po zaskakująco słabym lipcowym odczycie, sierpień przyniósł wzrost wskaźnika PMI dla polskiego przemysłu z 50,3 do 51,5 punktu. Choć zbyt wcześnie, by na tej podstawie wnioskować, że sygnały spowolnienia zostały zanegowane, to poprawa jest wyraźnie widoczna. Tym razem zawdzięczamy ją w dużym stopniu silnemu wzrostowi eksportu. Zwiększyła się także wielkość zamówień krajowych, co w połączeniu z impulsem od odbiorców zagranicznych skutkowało przyspieszeniem produkcji.
Podstawowe założenia przyszłorocznego budżetu nie budzą większych kontrowersji. Głównym przedmiotem krytyki stała się wielkość deficytu, jednak największe ryzyko dotyczy możliwości osiągnięcia planowanych dochodów. Sytuację dodatkowo utrudnia wysoka niepewność związana z warunkami, w jakich przyjdzie budżet realizować.
W nadchodzącym tygodniu GUS opublikuje ostateczne wyliczenie dynamiki PKB za drugi kwartał oraz poda wstępny szacunek sierpniowej inflacji. Z nadzieją będziemy czekać na sygnały wysyłane przez wskaźnik PMI. Światowe rynki uwagę skoncentrują przede wszystkim na informacjach o sytuacji na amerykańskim rynku pracy.
Poprawa sytuacji na rynku pracy to zazwyczaj efekt rosnących inwestycji. Obecnie w naszych warunkach ta reguła nie ma zastosowania. Osłabieniu, a ostatnio wręcz regresowi w inwestycjach, towarzyszy dynamiczny wzrost zatrudnienia i spadek stopy bezrobocia.
Gospodarka: – Informacje – Wydarzenia – Opinie. Główne wydarzenia nadchodzących dni to doroczne sympozjum szefów banków centralnych w Jackson Hole oraz publikacja zweryfikowanych danych o dynamice gospodarek Niemiec i Stanów Zjednoczonych za drugi kwartał.
Po rozczarowujących danych, dotyczących polskiej gospodarki w pierwszych dwóch kwartałach, wciąż największe nadzieje na przyspieszenie w drugiej połowie roku pokładane są we wzroście konsumpcji. Wpływ tego czynnika na poprawę dynamiki PKB może okazać się niewystarczający, jeśli zawiodą pozostałe.
Gospodarka: – Informacje – Wydarzenia – Opinie
Nadchodzący tydzień zdominują sygnały z głównych banków centralnych świata oraz publikacje danych, mogących przynieść wskazówki co do ich działań w najbliższej przyszłości.
Pierwsze dni tygodnia przyniosą serię publikacji dotyczących głównie gospodarki amerykańskiej. Istotne z punktu widzenia działań rezerwy federalnej będą wtorkowe informacje o inflacji w Stanach Zjednoczonych oraz dynamice produkcji przemysłowej i wykorzystaniu mocy produkcyjnych.
Warszawa należy dziś do grona najbardziej liczących się metropolii Unii Europejskiej i zarazem jest czołową stolicą Europy Wschodniej. Nic dziwnego, że od lat przyciąga inwestorów jak magnes.
Najbliższe dni przyniosą sporo ważnych informacji dotyczących kondycji gospodarek Chin, Niemiec i strefy euro. Dla nas najbardziej istotna będzie piątkowa publikacja, w której GUS przedstawi szacunkowe dane o dynamice PKB za drugi kwartał.
Choć oficjalne stopy procentowe utrzymują się na poziomie 1,5 proc. nieprzerwanie od prawie półtora roku, odsetki oferowane przez banki nieustannie idą w dół, zniechęcając do oszczędzania. Na obligacje firm, oferujące znacznie wyższe odsetki, warto więc spojrzeć zarówno w kontekście atrakcyjnego narzędzia budowania kapitału, jak i jego efektywnego wykorzystania w gospodarce.
Lipiec przyniósł niespodziewany spadek PMI dla polskiego przemysłu z 51,8 do zaledwie 50,3 punktu. To poziom znacznie niższy niż oczekiwane 51,6 punktu i najniższy od września 2014 r. Jedynym pocieszeniem jest to, że utrzymuje się on powyżej 50 punktów już od 22 miesięcy, choć niebezpiecznie zbliżył się do tej bariery, poniżej której mamy do czynienia z negatywną tendencją.
Uwagę inwestorów w najbliższych dniach przykuwać będą przede wszystkim publikacje wskaźników wyprzedzających dla przemysłu i usług głównych gospodarek świata oraz dane z amerykańskiego rynku pracy, mogące dać wskazówkę co do terminu podwyżki stóp w Stanach Zjednoczonych.
Według danych GUS, stopa bezrobocia obniżyła się w czerwcu z 9,1 do 8,8 proc. Choć to dane nieznacznie gorsze niż się spodziewano, jest to wynik identyczny, jak osiągnięty w październiku 2008 r., czyli w szczytowej fazie poprzedniego gospodarczego boomu. By znaleźć niższe wartości trzeba cofnąć się pamięcią do połowy 1991 r. Nie jest wykluczone, że poprawa sytuacji na rynku pracy w kolejnych miesiącach przypomni nam tamte czasy, jednak o trwałe zejście poniżej 8,4 proc., osiągniętych w czerwcu 25 lat temu, nie będzie łatwo.
Ostatni tydzień lipca przyniesie wydarzenia i informacje, mogące w istotny sposób wpłynąć na nastroje inwestorów. Główne wydarzenia to posiedzenia Fed i Banku Japonii, a kluczowe dane dotyczyć będą tempa wzrostu gospodarek Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i strefy euro. GUS opublikuje informację o stopie bezrobocia za czerwiec.
W czerwcu produkcja przemysłowa wzrosła o 6 proc., kontynuując pozytywną tendencję i zapowiadając poprawę dynamiki PKB. Wzrostowi gospodarczemu sprzyjać też będzie wzrost popytu konsumpcyjnego, widoczny w silnej zwyżce sprzedaży detalicznej o 4,6 proc.
Wszystko wskazuje na to, że planowana likwidacja funduszy emerytalnych nie spowoduje wielkiego wstrząsu na giełdzie, którego obawiano się w związku z przejęciem przez rządowe agendy akcji prywatnych spółek. Jednak państwo stanie się właścicielem obligacji firm o wartości ponad 9 mld zł, a rynek papierów korporacyjnych odczuje brak OFE.
Napływające w najbliższych dniach dane o sytuacji na rynku pracy, sprzedaży detalicznej i kondycji przemysłu, pozwolą ocenić tempo wzrostu polskiej gospodarki w drugim kwartale. Kluczowym wydarzeniem na świecie będzie zaś posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego.
W nadchodzącym tygodniu uwagę inwestorów, poza wciąż aktualnymi kwestiami Brexitu i polityki pieniężnej Fed, przyciągać będą przede wszystkim doniesienia dotyczące tego, co dzieje się w gospodarce Chin.
W najbliższych dniach poznamy decyzję RPP w sprawie stóp procentowych, a z protokołów Fed i Europejskiego Banku Centralnego dowiemy się co słychać w polityce pieniężnej głównych banków centralnych świata. Napłyną także ważne informacje z gospodarek Niemiec, Chin i Stanów Zjednoczonych.
Nadchodzące tygodnie upłyną na rynkach finansowych na dostosowywaniu się do szoku po brytyjskim referendum. Brexit nie musi jednak całkowicie przesłaniać innych wydarzeń, lecz spowoduje, że patrzeć będziemy na nie w innym, bardziej wyostrzonym kontekście. Już od poniedziałku będą pojawiać się kolejne dane makroekonomiczne, dotyczące głównych gospodarek świata, które w dalszej perspektywie mogą mieć wpływ na ocenę sytuacji.
Głosowanie Brytyjczyków w sprawie ich obecności w Unii Europejskiej zdominuje sytuację na rynkach finansowych w nadchodzącym tygodniu i usunie w cień inne nieliczne informacje. To referendum z pewnością zasługuje na miano jednego z najważniejszych wydarzeń ostatnich lat.
W nadchodzącym tygodniu na swych posiedzeniach zbiorą się FED, Bank Japonii i szwajcarski bank centralny. Choć największe znaczenie dla rynków finansowych będzie mieć decyzja amerykańskiej rezerwy federalnej, to z uwagą będą śledzone posunięcia także dwóch pozostałych.
W najbliższych dniach inwestorów czeka sporo informacji, które mogą zaważyć na sytuacji na rynkach finansowych. Przed zbliżającym się posiedzeniem FED, usłyszymy jeszcze opinię Janet Yellen w sprawie amerykańskiej gospodarki i stóp procentowych. Z punktu widzenia oceny perspektyw naszej koniunktury istotne będą dane dotyczące niemieckiego przemysłu i handlu zagranicznego. Dla sytuacji w skali globalnej, ważne będą informacje o eksporcie i imporcie Chin. Obradująca w tym tygodniu Rada Polityki Pieniężnej wysokości stóp nie zmieni, ale znaczące mogą być deklaracje dotyczące ich poziomu w najbliższej przyszłości.
Przeważająca obecnie opinia, że stopy procentowe są na właściwym poziomie, nie powinna przesłaniać perspektywy ich obniżenia. W Radzie Polityki Pieniężnej są zwolennicy takiego scenariusza i choć na razie są w mniejszości, mogą wkrótce zyskać argumenty dla swoich poglądów. Świadczą o tym choćby najnowsze dane o dynamice wzrostu PKB i deflacji.