Komentarze ekspertów CZYTAJ WIĘCEJ
Nie będzie „twardego lądowania” w Chinach
Oczekujemy, że globalny wzrost gospodarczy przyspieszy w 2016 r., wspierany cenami ropy naftowej. W przeciwieństwie do “niedźwiedzi”, nie uważamy wizji recesji w Stanach Zjednoczonych za realną. Uważamy również, że ożywienie w Europie wygląda lepiej oraz inwestorzy nie powinni być zbyt pesymistyczni wobec chińskiej gospodarki.
Inwestorzy i Fed dość istotnie różnią się w ocenie tego, jak często ten ostatni będzie podnosił w tym roku stopy procentowe w USA. Najbliższe posiedzenie Fed powinno przynieść rozmiękczenie stanowiska banku centralnego, a to będzie tworzyć podażową presję na dolara.
Wizja rozszerzenia działań stymulujących ze strony EBC spowodowała wyhamowanie przeceny akcji, walut emerging markets oraz spadku dochodowości obligacji. M. Draghi i koledzy dostrzegli wzmożone zagrożenia dla odbicia inflacji i utrzymania trajektorii wzrostu gospodarczego. Odniosą się do nich zapewne również przedstawiciele Fed w środowym komunikacie po posiedzeniu. Oddalona zostanie perspektywa podwyżek stóp procentowych, co naszym zdaniem wywoła trwałe odreagowanie na rynkach.
W ubiegłym tygodniu nareszcie pojawiła się nadzieja na przerwanie dramatycznej serii parkietów giełdowych, która trwa od początku roku. Mario Draghi ponownie rozbudził nadzieję inwestorów na rozszerzenie programu skupu aktywów lub inne niestandardowe działania. Rynek finansowy w ostatnich latach mocno przyzwyczaił się do systematycznej stymulacji ze strony banków centralnych i najwidoczniej nie potrafi się bez tego obejść.
Złoty odrabia straty. Wspierający nastroje łagodniejszy niż spodziewał się tego rynek czwartkowy ton komentarza prezesa M. Draghi’ego pozwolił na zejście pary EURPLN w okolice 4,45 po tym jak jeszcze przed posiedzeniem EBC euro wyceniano na 4,51 PLN. Przypomnijmy, EBC zasugerował, że gotowy jest dokonać rewizji i ponownej oceny polityki monetarnej na marcowym posiedzeniu, kiedy pojawią się nowe projekcje makroekonomiczne. Bank obawia się wystąpienia efektu drugiej rundy, czyli spirali cenowo-płacowej, m.in. ze względu na utrzymujące się spadki cen ropy.
W regionie CEE najlepiej zachowywał się węgierski forint, co można powiązać z oczekiwaniami związanymi z przyszłotygodniowym posiedzeniem banku centralnego (wtorek) w kontekście podejmowanych ostatnio działań mających zwiększyć atrakcyjność rządowych obligacji z dłuższym terminem zapadalności. Na rynku pojawiają się też spekulacje, że Węgrzy za sprawą przyzwoitych danych makro mają szanse na podwyżkę ratingu w najbliższych miesiącach.
Statystki mówią jasno: nadchodzą dobre czasy dla pracowników. – Bezrobocie w najbliższych trzech latach może spaść do najniższego poziomu od początku lat dziewięćdziesiątych.
Potężne odbicie na rynku ropy, ale też wzrosty cen innych surowców i wczorajsze gołębie wypowiedzi prezesa Europejskiego Banku Centralnego (ECB) poprowadzą dziś w górę europejskie giełdy. W tym również parkiet przy ulicy Książęcej. Skala wzrostów będzie moderowana przez serię publikacji indeksów PMI.
Europejski Bank Centralny nie rozczarował inwestorów, bo po grudniowej wpadce oczekiwania nie były wielkie, ale szeroko otworzył im drzwi do spekulacji. Mario Draghi, który wczoraj wlał trochę optymizmu w serca inwestorów, to mistrz niedomówień i zgrabnych sugestii, więc rzucone lekko oświadczenie, że EBC jest gotowe do działania, i może to robić przy pomocy wielu różnych narzędzi, dało rynkom asumpt do rozważań, co to takiego może być i co konkretnie bank eurostrefy mógłby zrobić.
Spodziewamy się, że w 2016 r. globalny wzrost gospodarczy utrzyma się na poziomie +3,3 proc. wobec +3,1 proc. w 2015 r. Wzrost ten powinien być napędzany w jeszcze większym stopniu niż w latach poprzednich poprzez konsumpcję wewnętrzną i usługi, niż przez produkcję przemysłową. Gospodarka strefy euro powinna w 2016 r. urosnąć o +1,6 proc., wobec +1,5 proc. w 2015 r. Natomiast zagrożeniem dla tempa wzrostu pozostaje spowolnione tempo niezbędnych reform. Jest to w tym momencie główny czynnik ryzyka dla perspektyw gospodarczych strefy euro.
Wyobraźmy sobie, że wszyscy członkowie zarządu Europejskiego Banku Centralnego nie są świadomi zmian dotyczących aktywów finansowych od początku tego roku. Wyobraźmy sobie, że mają zakaz sprawdzania notowań akcji, cen ropy i rentowności obligacji; jedyne dopuszczone informacje to kluczowe fundamenty makroekonomiczne.
Złoty pozostaje pod silną presją spadkową, w piątek przełamując opór na 4,49 na parze EURPLN i 4,12 na USDPLN. Z danych fundamentalnych poznaliśmy ostateczne wciąż niskie wyniki dla grudniowej inflacji CPI, ale ciosem dla złotego okazała się dopiero zaskakująca decyzja agencji Standard & Poor’s o obniżeniu oceny ratingowej Polski z A- do BBB+ dla długoterminowych zobowiązań w walutach obcych oraz z A/A-1 do A-/A-2 dla odpowiednio długo- i krótkoterminowych zobowiązań w walucie lokalnej. Jednocześnie zmieniona została perspektywa ratingu z pozytywnej na negatywną.
O sytuacji na rynkach walutowych w dalszym ciągu decydują luki, które pojawiły się w kluczowych dla gospodarki obszarach. W 2016 r. Rezerwa Federalna prawdopodobnie będzie podnosić stopy procentowe niemal co kwartał w ślad za podwyżką grudniową. Bank Anglii najpewniej również ogłosi podwyżkę w drugiej połowie 2016 r. Natomiast większość pozostałych banków centralnych grupy G10 – zwłaszcza EBC – pozostanie przy polityce luzowania.
Czwartkowa sesja na rynku walutowym rozpoczęła się wyraźnym umocnieniem euro wobec dolara. Wsparcie walucie europejskiej dała zarówno publikacja danych dot. wzrostu gospodarczego Niemiec jak również doniesienia z EBC wskazujące na sceptycyzm jego członków, co do potrzeby podjęcia w krótkim czasie dalszych działań stymulujących gospodarkę. W rezultacie jeszcze przed południem kurs EURUSD wzrósł do 1,094. Triumf wspólnej waluty nie trwał jednak długo, pod koniec sesji europejskiej eurodolar spadł poniżej otwarcia dnia.
Szereg czynników ryzyka związanych stricte z wewnętrzną sytuacją Polski powodował gwałtowną przecenę złotego. Szczególnie niebezpieczna jest możliwość zmiany perspektywy ratingu przez S&P, propozycja ustawy o kredytach we frankach szwajcarskich oraz dotycząca podatku bankowego. Bez pozytywnych doniesień ze sfery polityki, gospodarki i wprowadzanego prawa polska waluta będzie dalej tracić na wartości.
Środowa sesja na rynku krajowym przyniosła niewielkie umocnienie złotego. Tuż po otwarciu handlu kurs EURPLN spadł w okolice 4,33. Nastroje na EM poprawiła publikacja lepszych danych dot. handlu zagranicznego Chin. Trend aprecjacyjny złotego nie utrzymał się jednak zbyt długo. Nawet zaskakująco mocne dane krajowe, pokazujące w listopadzie nadwyżkę obrotów bieżących rzędu 620 mln EUR (oczekiwano -304 mln EUR) niewiele pomogły naszej walucie. Niemniej świadczą one o tym, że na horyzoncie nie widać większego ryzyka dla równowagi zewnętrznej polskiej gospodarki.
Po ostatnich pięciu spadkowych sesjach z rzędu indeks Shanghai Composite dziś wychodzi na plus, zyskując +1,97%. Niemniej jednak strata tego indeksu od początku roku wynosi -14,96% i dzisiejsza zwyżka nieznacznie tę skalę przeceny koryguje.
Chińska giełda wyraźnie prze w dół od początku roku. Poziom 3000 pkt nie jest już przeszkodą. Po słabszych danych na temat produkcji przemysłowej spada również funt. Dzisiaj rynki czekają na zmiany w stanach zapasów paliw w USA.
Uwaga rynków walutowych znów skupia się na lukach w polityce gospodarczej, które pojawiają się w głównych obszarach ekonomicznych. Rezerwa Federalna w grudniu zadecydowała o pierwszej od dziewięciu lat podwyżce stóp procentowych i spodziewamy się, że drugiej połowie 2016 r. Bank Anglii pójdzie w jej ślady. Natomiast większość pozostałych banków centralnych grupy G10, w szczególności EBC, pozostaje zdecydowanie w trybie luzowania polityki pieniężnej.
Dokonaliśmy przeglądu kluczowych kwestii dotyczących gospodarki Strefy euro w pierwszych tygodniach po przerwie bożonarodzeniowej.
Pierwszy tydzień nowego roku przyniesie sporą dawkę ważnych informacji makroekonomicznym, dostarczając tym samym inwestorom bodźców do działania, choć rynki finansowe mogą rozkręcać się w nieco wolniejszym tempie. Dotyczy to w szczególności warszawskiej giełdy, z uwagi na środowe święto. Uwaga koncentrować się będzie na wskaźnikach PMI, inflacji i przede wszystkim na danych z amerykańskiego rynku pracy.