Strefa VIP: NR 1 – GRUDZIEŃ

Przemysław Wiśniewski

Kroniką nazywa się także odmianę felietonu, cykliczny utwór publicystyczno- dziennikarski, rejestrujący bieżące wydarzenia społeczno-obyczajowe, kulturalne, towarzyskie, wraz z odautorskim komentarzem. W Polsce kroniki stały się popularne w XIX w., pisali je m.in. Bolesław Prus i Antoni Słonimski. No, lepszych mistrzów nie trzeba. KRONIKI BANKOWE to przypomnienie tego, co działo się pomiędzy nami, uczestnikami świadomymi i nieświadomymi zmian, przełomów i wszelkich innych ruchów tektonicznych. Ale te wielkie rzeczy działały się w świecie realnym, w naszej najzwyklejszej codzienności. Przełomowe dla nas wydarzenia były wówczas kolejnymi informacjami w „Wiadomościach”, „Gazecie Wyborczej” czy „Rzeczpospolitej”. Mieszały się z innymi, często dla nas ważniejszymi, bo osobistymi i czyniły wszystko, byśmy pozostali zdezorientowani. KRONIKI BANKOWE to jest właśnie to. Zróbmy więc miesięczne kalendarium naszych dokonań widzianych oczyma Polaka i Polki. Francis Bacon (1561-1626) jeden z najwybitniejszych przedstawicieli filozofii epoki odrodzenia i baroku stworzył taką oto przepiękną sentencję: ani ręce, ani intelekt, same sobie zbytnio nie służą, narzędzia i pomoce dopełniają dzieła. Nasze narzędzia to dziesiątki, setki, a i – niezbyt przesadzając – tysiące drobnych informacji, z których – mam taką nadzieję – da się ułożyć powszednią historię polskiej bankowości i jej klientów na przestrzeni ostatnich 10, 15 i 20 lat. Rzeczy dziać się będą w cyklu miesięcznym. Zaczynamy od grudnia, choćby dlatego, że w styczniu napiszemy, że jest to rok drugi kronikarskiego wydawnictwa. Ot, taki nieszkodliwy zabieg socjotechniczny powszechnie używany w prasie codziennej dawnymi laty.

20 LAT TEMU CZYLI GRUDZIEŃ 1994

Prognoza pogody W grudniu 1994 r. było dość ciepło, coś ze 3 lub 4 stopnie na plusie, czyli zwyczajnie mazaja. Pięć lat później, w 1999 r. w Polsce były takie wichury, że strach. Na przykład w Bartoszycach, pod powalonym konarem zginął strażak. Zaś dziesięć lat temu, w 2004 r. pogoda była znów zmienna, niebo było zachmurzone, padał deszcz i śnieg. Czyli znów ciepło. W 1994 r. zaczęto legalnie i oficjalnie stosować w wędlinach i mięsach wszelką chemię, wypełniacze oraz inne takie te, co utrwaliło tylko nasze głębokie przekonanie, że współcześnie wyroby wędliniarskie to już nie to co dawniej! Na nas i na świat spadło jeszcze inne nieszczęście: w tymże 1994 r. urodził się niejaki Justin Bieber. Chyba z tego bólu i sromoty wkrótce zszedł z tego świata wielki Kurt Cobain z Nirvany. Zwykł on mawiać, iż woli umrzeć, niż być trendy, co w świetle wcześniejszej informacji wydaje się zrozumiałe. Odszedł też od nas w tym samym roku Rysiek Riedel z „Dżemu”. Ze spraw ważnych i kultowych to gdzieś w połowie 1994 r. ukazał się świetny, ale kontrowersyjny plakat antynikotynowy Andrzeja Pągowskiego zatytułowany: Papierosy są do dupy. Poniekąd dla równowagi pojawił się inny plakat, który podbił nasze serca. Uwiodła nas Mariola o kocim spojrzeniu. I to spojrzenie się pamięta. Wówczas to także zasłynęliśmy niepobitym bodaj do dziś rekordem świata w dziedzinie medycyny i wiedzy o człowieku. Otóż Jan M., 33-letni mieszkaniec Elbląga zapił się na śmierć. Posiadał bowiem on we krwi 15,9 promila alkoholu! Nadzwyczajność wydarzenia wzmacnia fakt, iż ów wyjątkowy nasz rodak jechał pojazdem mechanicznym, a nie tam jakimś głupim rowerem, jak wszyscy! Pojawiły się też nowe ...