Spojrzenia: Czyny i słowa

Andrzej Lech

Zostawiam te rozważania dyżurnym ekspertom od ocen i prognoz i szukam swojej niszy w rozważaniach na temat zachowań ludzkich. To one bowiem w dużym stopniu, obok innych czysto ekonomicznych przyczyn, decydują o tym, czy kryzys nastąpi, jak będzie przebiegał i jak z niego wyjdziemy.

Zacznijmy od menedżerów instytucji finansowych i ich reputacji w świadomości społecznej, jaka pozostanie, kiedy już najgorsze minie. Nie ulega wątpliwości, że reputacja owa ucierpi, i to niezależnie od stopnia indywidualnego „wkładu” poszczególnych graczy i liderów. Utrwala się bowiem obraz zbiorowości ludzkiej, która ujawniła w zaskakująco wysokim stopniu zwykłą ludzką chciwość i skłonność do hazardu moralnego. Okazuje się, że solidne wykształcenie, doświadczenie, obcowanie z dużymi – nie tylko swoimi – pieniędzmi i ogromna odpowiedzialność spoczywająca na tych ludziach, nie jest gwarancją zachowań roztropnych i przewidywalnych. Ot, taka zwykła ludzka słabość, z pewnością niedotycząca wszystkich przedstawicieli tej elity. A do tego w żadnym przypadku niedotycząca dotąd rynku polskiego. Ale ta łyżka dziegciu już jest i nic nie będzie już tak jak dawniej. Nikt nie poważy się dzisiaj podważać słuszności zaostrzenia regulacji nadzorczych, które jeszcze niedawno wywołałyby powszechne oburzenie i zostały okrzyczane jako zamach na wolny rynek i profesjonalizm nowoczesnego zarządzania. Nie kryję osobistej frustracji takim obrotem spraw i zastanawiam się, jakie ...