Ryzyko walutowe w banku spółdzielczym: Metoda Value at Risk

Dr Bogdan Ludwiczak

W latach 2007-2009 odnotowano wzrost depozytów i kredytów walutowych odpowiednio o 19,3 i 141 proc. Ciągłemu wzrostowi zaangażowania banków spółdzielczych w działalność walutową towarzyszy rosnące zainteresowanie kadry zrządzającej metodami identyfikacji i pomiaru ryzyka rynkowego. Tym bardziej że wielkość ekspozycji na ryzyko oraz sposób zarządzania jest jednym z elementów procesu badania i oceny nadzorczej banku.

Miarą ekspozycji

na ryzyko kursowe jest wielkość otwartej pozycji walutowej. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami nadzorczymi banki dokonują pomiaru ryzyka walutowego. Banki spółdzielcze stosują metodę podstawową. Szacują wielkość kapitału niezbędnego na pokrycie ponoszonego ryzyka jako 8 proc. pozycji walutowej całkowitej, jeżeli przekracza ona 2 proc. funduszy własnych banku.

Niezależnie od rozwiązań obligatoryjnych stosowanych rachunku adekwatności kapitałowej banki dokonują pomiaru ryzyka w ramach procesu ICAAP. Coraz większą popularnością cieszy się metoda Value at Risk (VaR), która pozwala szacować wielkość potencjalnej straty banku w zadanym czasie (tzw. okresie domknięcia pozycji), z ustalonym prawdopodobieństwem (z reguły 1 proc.).

Podstawą obliczeń jest wielkość otwartej pozycji walutowej banku oraz historyczne oszacowania zmienności kursów walut. Nie jest to metoda, której wyniki są wykorzystywane w procesie oceny nadzorczej banków spółdzielczych (w przeciwień...