Rynek finansowy: Wojna z bankami

Jerzy Szygiel

Ci ostatnio wojują głównie przeciw amerykańskiemu QE3 (quantitative leasing – trzeciemu ilościowemu poluzowaniu polityki pieniężnej, tym razem bez ograniczeń czasowych) – FED będzie skupował amerykańskie obligacje w tempie 50 mld dolarów miesięcznie. Brazylia protestuje i już od wiosny próbuje otwartej wojny z bankami.

Jest to być może najtrudniejsze zadanie Dilmy Rousseff – brazylijskiej prezydent od października 2010 r. (stanowisko objęła 1 stycznia 2011 r.). Z jednej strony uporządkować rodzimy sektor bankowy, z drugiej zahamować płynące doń rzeki dolarów z kolejnych QE, które go psują. Jej pierwszy cel to „sprowadzić bankowe stopy procentowe do średniej międzynarodowej”. W Brazylii średnia oscyluje wokół 40 proc. Oprocentowanie kredytów konsumpcyjnych sięga 45 proc. rocznie. Debet na koncie? Średnia oprocentowania to 174 proc. (!). – To niedopuszczalne, że Brazylia, której system finansowy należy do najsolidniejszych i najbardziej lukratywnych na świecie, wymaga tak nienormalnie wysokich stóp procentowych – mówiła Rousseff, ogłaszając w maju swoją wojnę z bankami.

Skąd się wzięły takie liczby? W 1994 r. Brazylia podjęła walkę z hiperinflacją, wprowadzając nową walutę – reala. Wynajęcie pieniędzy stało się bardzo kosztowne. Wraz z końcem galopującej inflacji banki straciły łatwy zarobek, więc zaczęły dorzucać grube warstwy spreadu, tj. zwiększać różnicę między oprocentowaniem, na jakie pożycza pieniądze na rynku, a oprocentowaniem kredytów oferowanych dla swoich klientów. Według brazylijskiego banku centralnego ta różnica wynosi dziś ...