Rynek finansowy: Nowe pomysły

Grzegorz Szumiel

Przypomnijmy, że celem planu „trojki” było sprowadzenie poziomu zadłużenia ze 165 proc. PKB pod koniec ubiegłego roku do 120,5 proc. w 2020 r. Założono, że przy takich proporcjach Grecja będzie w stanie sama obsługiwać swój dług. Planowano też, że już w 2014 r. Grecy osiągną nadwyżkę budżetową 4,5 proc. PKB – nie licząc kwot przeznaczonych na spłatę zadłużenia. Dziś najwięksi optymiści mają odwagę przypuszczać, że opóźnienie wyniesie co najmniej dwa lata. Na dodatek okazało się, że obliczenia stanu greckiego długu na koniec 2011 r. były nieścisłe: wynosił on wówczas – według opublikowanych właśnie danych – 170,6, a nie 165 proc. PKB. Grecja przeżywa piąty rok ujemnego wzrostu – w przyszłym roku to się nie zmieni. W 2009 r., czyli bezpośrednio przed zaaplikowaniem ostrej kuracji oszczędnościowej wymaganej przez „trojkę”, grecki dług wynosił 129,7 proc. PKB. W liczbach bezwzględnych było to 299 mld euro. Dziś Grecy muszą zwrócić prawie 356 mld – mimo obu planów pomocowych, które kosztowały w sumie więcej niż ów dług.

Niczym ponure widmo wraca problem wypłacalności. Grecki parlament ma coraz większe trudności z uchwalaniem praw wymaganych przez „trojkę”. W połowie listopada kasa państwowa będzie pusta i Grecja nie będzie w stanie płacić odsetek od długu, jeśli UE i MFW nie przyznają kolejnej transzy kredytu pomocowego w wysokości 31,5 mld euro. W zamian za te pieniądze Grecy mają uchwalić daleko idącą deregulację rynku pracy. Sytuacja społeczna jest napięta, ...